نادر
شاذّ به معنی نادر و مقابل مشهور است. عنوان شاذّ در فقه گاه با قول به کار می رود و گاه با قرائت و در علم درایه همراه حدیث به کار می رود.
اگر کسی چیزی را وقف کند، از ملک او خارج میشود و خود او و دیگران نمیتوانند آن را ببخشند یا بفروشند و کسی هم از آن ملک ارث نمیبرد، ولی در بعضی از موارد بسیار نادر که در کتابهای مفصل بیان شده است بهطور استثنایی، فروختن آن جایز است.