محل اشکال است
اشكال دارد، نمی‌توان به آن فتوی داد. (مقلد می‌تواند در اين مسأله به مجتهد بعد مراجعه كند).
پاک شدن کف پا و ته کفش نجس، به واسطه راه رفتن روی آسفالت و روی زمینی که با چوب فرش شده یا هرچیزی که به آن زمین نگویند ، محل اشکال است ، و اظهر بقاء نجاست است .
عنوان مسئله:
پاک شدن کف پا و ته کفش نجس، به واسطه راه رفتن روی آسفالت و روی زمینی که با چوب فرش شده یا هرچیزی که به آن زمین نگویند ، محل اشکال است ، و اظهر بقاء نجاست است .
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله خامنه ای] آیا کف پا یا ته کفش با راه رفتن روی زمینی که آسفالت شده، پاک می شود؟
- [آیت الله اردبیلی] آیا با راه رفتن روی فرش یا حصیر، کف پا یا ته کفش نجس پاک می گردد؟
- [آیت الله مظاهری] آیا آسفالت، سیمان، چوب، آجر، موزائیک و فلزاتی که با آن کف زمین را مفروش میکنند پاک کننده کف پا و کفش هستند؟
- [آیت الله علوی گرگانی] آیا ته کفش یا پای نجس، با راه رفتن روی موزائیک و آسفالت پاک می‌شود؟
- [آیت الله خوئی] موزائیک که از سیمان و ریگ ساخته می‌شود و زمین را با آن فرش میکنند، آیا ته کفش، و کف پا را پاک میکند؟
- [آیت الله اردبیلی] آیا باید ته کفش یا کف پا هنگام راه رفتن تر باشد؟
- [آیت الله نوری همدانی] در صورتی که کفش یا پای فردی آلوده به نجاست باشد آیا به واسطه راه رفتن روی آسفالت پاک می‌شود؟ در صورتی که پاک نشود با کفش یا پای نجس وارد مسجد شدن جایز میباشد؟
- [آیت الله خوئی] آیا موزائیک، حکم زمین را دارد، سجده و تیمم بر آن جائز است؟ ته کفش و کف پا را پاک میکند یا خیر؟
- [آیت الله خامنه ای] برای پاک شدن کف پا یا کفش، راه رفتن به مقدار پانزده گام شرط است. آیا این کار باید بعد از زوال عین نجاست صورت بگیرد یا پانزده گام رفتن با وجود عین نجاست کافی است؟ آیا پس از آنکه عین نجاست با پانزده گام از بین رفت، کف پا یا کفش پاک می شود؟
- [آیت الله اردبیلی] آیا اگر با مالیدن کفش یا پا بر روی زمین نجاست آن برطرف شد، به راه رفتن هم نیاز است؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- بعد از برطرف شدن عین نجاست ، بنا بر اظهر تماس کف پا و ته کفش با زمین کافی است اگرچه راه رفتن و مالیدن صدق ننماید . ولی برای پاک شدن کف پا و ته کفش بهتر است پانزده قدم یا بیشتر راه بروند اگرچه به کمتر از پانزده قدم یا مالیدن پا به زمین ، عین نجاست برطرف شود .
- زمین با پنج شرط ، کف پا و ته کفش نجس را پاک می کند : اول : آن که زمین بنا بر احوط از عین نجاست و آنچه در حکم نجاست است پاک باشد ، بنا بر این زمینی که آلوده به بول شده و هنوز تطهیر نشده ، پاک کننده نیست ، هرچند خشک شده باشد . دوم : آن که زمین خشک باشد و رطوبتی که سرایت به جای دیگر کند نداشته باشد بنا بر احوط . سوم : آن که اگر عین نجس مثل خون و بول، یا متنجس مثل گلی که نجس شده در کف پا و ته کفش باشد، به واسطه راه رفتن یا مالیدن پا به زمین یا به هرسبب دیگری برطرف شود . چهارم : آن که زمین باید خاک یا سنگ یا آجر فرش و مانند اینها باشد ، پس با راه رفتن روی فرش و حصیر و سبزه، کف پا و ته کفش نجس پاک نمی شود . پنجم : آنکه کف پا و ته کفش به واسطه راه رفتن نجس شده باشد ، پس اگر به واسطه غیر راه رفتن نجس شده باشد ، بنا بر اظهر به واسطه راه رفتن پاک نمی شود .
- اگر بعد از راه رفتن، بو یا رنگ نجاست در کف پا یا ته کفش بماند اشکال ندارد ولی ذرّه های کوچک که معلوم باشد اشکال دارد.
- لازم نیست کف پا و ته کفش نجس ، تر باشد بلکه اگر خشک هم باشد به وسیله راه رفتن پاک می شود .
- بعد از آن که کف پا یا ته کفش نجس به راه رفتن پاک شد مقداری از اطراف آن هم که معمولاً به گل آلوده می شود پاک می گردد .
- درون کفش و مقداری از کف پا که به زمین نمی رسد به واسطه راه رفتن پاک نمی شود ، ولی جورابی که به جای کفش از آن استفاده می شود با راه رفتن پاک می شود اگر چه جوراب از پوست درست نشده باشد .
- کسی که با دست و زانو راه می رود ، اگر دست یا زانوی او نجس شود ، با راه رفتن پاک می گردد . و همچنین است ته عصا و ته پای مصنوعی و نعل چهارپایان و چرخ اتومبیل و گاری و مانند اینها بنا بر اظهر .
- آفتاب با پنج شرط، زمین و ساختمان وچیزهایی مانند درب و پنجره که درساختمان به کار برده شده، و همچنین میخی را که به دیوار کوبیده اند پاک می کند: 1 چیز نجس به طوری تر باشد که اگر چیز دیگری به آن برسد تر شود ، پس اگر خشک باشد باید به وسیله ای آن را تر کنند تا آفتاب خشک کند . 2 اگر عین نجاست در آن چیز باشد پیش از تابیدن آفتاب آن را برطرف کنند . 3 چیزی از تابیدن آفتاب جلوگیری نکند ، پس اگر آفتاب از پشت پرده یا ابر و مانند اینها بتابد و چیز نجس را خشک کند ، آن چیز پاک نمی شود ، ولی اگر ابر به قدری نازک باشد که از تابیدن آفتاب جلوگیری نکند اشکال ندارد . 4 آفتاب به تنهایی چیز نجس را خشک کند ، پس اگر مثلاً چیز نجس به واسطه باد و آفتاب خشک شود پاک نمی گردد . ولی اگر باد به قدری کم باشد که نگویند به خشک شدن چیز نجس کمک کرده ، اشکال ندارد . 5 آفتاب مقداری از زمین و ساختمان را که نجاست به آن فرو رفته ، یک مرتبه با هم خشک کند . پس اگر یک بار بر زمین و ساختمان نجس بتابد و روی آن را خشک کند و دفعه دیگر زیر یا درون آن را خشک نماید ، فقط روی آن پاک می شود و زیر و درون آن نجس می ماند .
- هرگاه با سنگ و کلوخ و مانند اینها ، غائط را از مخرج با شرایطی که ذکر می شود ، برطرف کنند ، بنا بر اظهر مخرج پاک می شود و نماز خواندن مانعی ندارد و چنانچه چیزی هم به آن برسد ، نجس نمی شود و ذره های کوچک و لُزوجت محل ، اشکال ندارد مگر اینکه آن مقداری که معمولاً به وسیله سنگ و کهنه از بین می رود باقی بماند .
- اگر سگ شکاری، حیوان وحشی حلالگوشتی را شکار کند، پاک و حلال بودن حیوان شش شرط دارد: 1 سگ بهطوری تربیت شده باشد که هر وقت آن را برای گرفتن شکار بفرستند برود و هر وقت از رفتن جلوگیری کنند بایستد، ولی اگر در وقت نزدیک شدن به شکار با جلوگیری نایستد مانع ندارد؛ و تربیت شدن سگ به این است که غالباً موقع کشتن شکار آن را نخورد، ولی اگر اتفاقاً شکار را بخورد، اشکال ندارد. 2 صاحبش آن را بفرستد، و اگر از پیش خود دنبال شکار رود و حیوانی را شکار کند خوردن آن حیوان حرام است، بلکه اگر از پیش خود دنبال شکار رود و بعداً صاحبش بانگ بزند که زودتر خود را به شکار برساند، اگرچه بهواسطه صدای صاحبش شتاب کند، بنابر اظهر باید از خوردن آن شکار، خودداری نمایند. 3 کسی که سگ را میفرستد باید مسلمان باشد یا بچه مسلمان باشد که خوب و بد را میفهمد، و اگر کافر یا کسی که اظهار دشمنی با اهلبیت پیغمبر صلیاللهعلیهوآله میکند سگ را بفرستد، شکار آن سگ، حرام است. 4 وقت فرستادن سگ، نام خدا را ببرد، و اگر عمداً نام خدا را نبرد، آن شکار حرام است، ولی اگر از روی فراموشی باشد، در صورتی که معتقد به وجوب بردن نام خدا در این هنگام بود و یا اگر معتقد نبوده عادت به بردن نام خدا داشت، اشکال ندارد، و اگر وقت فرستادن، نام خدا را عمداً نبرد و پیش از آنکه سگ به شکار برسد نام خدا را ببرد بنابر احتیاط، باید از آن شکار اجتناب نمایند، اگرچه بنابراظهر مانعی ندارد. 5 شکار بهوسیله زخمی که از دندان سگ پیدا کرده بمیرد، پس اگر سگ شکار را خفه کند، یا شکار به دلیل دویدن یا ترس بمیرد، حلال نیست. 6 کسی که سگ را فرستاده، وقتی برسد که حیوان مرده باشد، یا اگر زنده است به اندازه سر بریدن آن وقت نباشد، و چنانچه وقتی برسد که به اندازه سر بریدن وقت باشد، مثلاً حیوان چشم یا دُم خود را حرکت دهد، یا پای خود را به زمین بزند، چنانچه سر حیوان را نبُرد تا بمیرد، حلال نیست. و بنابر احوط، شکارچی باید خودش را زود به شکار برساند که اگر زنده است، آن را به دستور شرع سر ببرد، و اگر عجله نکرد، چه معذور باشد یا نه، و احتمال بدهد که بعد از شکار کردن هنوز زنده بوده و بعداً مرده است، پاک و حلال بودن شکار، مشکل است.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله وحید خراسانی] پاک شدن کف پا و ته کفش نجس به واسطه راه رفتن روی اسفالت و روی زمینی که با چوب فرش شده محل اشکال است
- [آیت الله سبحانی] کف پا و ته کفش نجس، به واسطه راه رفتن روی زمین خاکی و شنی، و آجر فرش و کف سیمانی پاک می شود، و روی آسفالت و روی زمینی که با چوب فرش شده محل اشکال است.
- [آیت الله خوئی] پاک شدن کف پا و ته کفش نجس، به واسط راه رفتن روی آسفالت و روی زمینی که با چوب فرش شده، محل اشکال است.
- [آیت الله بروجردی] پاک شدن کف پا و ته کفش نجس، به واسطهی راه رفتن روی آسفالت و روی زمینی که با چوب فرش شده، محل اشکال است.
- [آیت الله سیستانی] پاک شدن کف پا و ته کفش نجس ، بواسطه راه رفتن روی اسفالت و روی زمین که با چوب فرش شده محلّ اشکال است .
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] پاک شدن کف پا و ته کفش نجس؛ به واسطه راه رفتن روی اسفالت و روی زمینی که با چوپ فرش شده محل اشکال است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] کف پا و ته کفش نجس، به واسطه راه رفتن روی آسفالت که با قیر پوشیده شده و روی زمینی که با چوب فرش شده پاک نمی شود.
- [امام خمینی] پاک شدن کف پا و ته کفش نجس، به واسطه راه رفتن روی آسفالت و روی زمینی که با چوب فرش شده، محل اشکال است. بلکه پاک نشدن اقوی است.
- [آیت الله علوی گرگانی] پاک شدن کفپا و ته کفش نجس، به واسطه راه رفتن روی آسفالت و روی زمینی که با چوب فرش شده محل اشکال است.
- [آیت الله اردبیلی] کف پا و زیر کفشِ نجس به واسطه راه رفتن روی آسفالت پاک می‌شود؛ ولی با راه رفتن روی زمینی که با چوب فرش شده است، پاک شدن آن محلّ اشکال است.