حکایت
حکایت باز گفتن گفتار فردی دیگر است.
کسی که بواسطه عارضه‌ای لال شده ، یا زبان او مرضی پیدا کرده که نمی‌تواند (اللّه اکبر) را بگوید ، باید به هر طوری که می‌تواند بگوید ، و اگر هیچ نمی‌تواند بگوید باید تکبیر را در قلب خود بگذراند ، و برای او بطوری که مناسب حکایت لفظش باشد با انگشتش اشاره کند ، و زبان و لبش را هم اگر می‌تواند حرکت دهد . و اما کسی که لال مادر زاد است باید زبان و لبش را بطوری که شبیه کسی است که تلفظ به تکبیر می‌کند حرکت دهد ، و در آن حال با انگشتش نیز اشاره نماید .
عنوان مسئله:
کسی که بواسطه عارضه‌ای لال شده ، یا زبان او مرضی پیدا کرده که نمی‌تواند (اللّه اکبر) را بگوید ، باید به هر طوری که می‌تواند بگوید ، و اگر هیچ نمی‌تواند بگوید باید تکبیر را در قلب خود بگذراند ، و برای او بطوری که مناسب حکایت لفظش باشد با انگشتش اشاره کند ، و زبان و لبش را هم اگر می‌تواند حرکت دهد . و اما کسی که لال مادر زاد است باید زبان و لبش را بطوری که شبیه کسی است که تلفظ به تکبیر می‌کند حرکت دهد ، و در آن حال با انگشتش نیز اشاره نماید .
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
سوال مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از این مرجع
مسئله مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله علوی گرگانی] کسی که لال است یا زبان او مرضی دارد که نمی‌تواند ا& اکبر را درست بگوید، باید به هر طوری که می‌تواند بگوید و اگر هیچ نمی‌تواند بگوید باید در قلب خود بگذراند وبرای تکبیر اشاره کند وزبانش را هم اگر می‌تواند حرکت دهد.
- [آیت الله بروجردی] کسی که لال است، یا زبان او مرضی دارد که نمی‌تواند (أللهُ أکبَرُ) را درست بگوید، باید به هر طور که می‌تواند بگوید و اگر هیچ نمی‌تواند بگوید، باید در قلب خود بگذراند و برای تکبیر اشاره کند و زبانش را هم اگر می‌تواند حرکت دهد.
- [آیت الله وحید خراسانی] کسی که لال است یا زبان او مرضی دارد که نمی تواند الله اکبر را درست بگوید باید به هر طوری که می تواند بگوید و اگر هیچ نمی تواند بگوید باید در قلب خود بگذراند و برای تکبیر زبانش را حرکت دهد و به انگشت هم به ان اشاره کند
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] کسی که لال است یا زبان او مرضی دارد که نمی تواند اللّه اکبر بگوید باید به هر طوری که می تواند بگوید و اگر هیچ نمی تواند بگوید بنا بر احتیاط باید در قلب خود بگذراند و برای تکبیر اشاره کند و زبانش را هم اگر می تواند حرکت دهد.
- [آیت الله خوئی] کسی که لال است یا زبان او مرضی دارد که نمی‌تواند" الله اکبر" را بگوید، باید به هر طور که می‌تواند بگوید، و اگر هیچ نمی‌تواند بگوید، بنابر احتیاط باید در قلب خود بگذارند، و برای تکبیر اشاره کند و زبانش را هم اگر می‌تواند حرکت دهد.
- [آیت الله بهجت] کسی که لال است یا زبان او مرضی دارد که نمی‌تواند (اَللّه اَکبَر) را درست بگوید، باید به هر طوری که می‌تواند بگوید و اگر هیچ نمی‌تواند بگوید برای تکبیر بنابر احوط با انگشت اشاره کند و اگر می‌تواند، زبانش را هم حرکت دهد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . کسی که لال است یا زبان او مرضی دارد که نمی تواند "اللهُ أَکْبَر" را درست بگوید، باید بهر طور که می تواند بگوید و اگر هیچ نمی تواند بگوید، باید در قلب خود بگذراند و برای تکبیر اشاره کند و زبانش را هم اگر می تواند حرکت دهد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] کسی که لال است یا زبان او مرضی دارد که نمی تواند (الله اکبر) را درست بگوید باید به هرطور که می تواند بگوید و اگر هیچ نمی تواند بگوید باید در قلب خود بگذراند و برای تکبیر اشاره کند و زبانش را هم اگر می تواند حرکت دهد.
- [آیت الله نوری همدانی] کسی که لال است یا زبان او مرضی دارد که نمی تواند (اللهُ اکبر) را درست بگوید ، باید به هر طور که می تواند بگوید و اگر هیچ نمی تواند بگوید باید در قلب خود بگذراند و برای تکبیر اشاره کند و زبانش را هم اگر می تواند حرکت دهد .
- [آیت الله شبیری زنجانی] کسی که به خاطر بیماری یا لال بودن نمی‌تواند اللَّه اکبر را درست بگوید، باید هر طور که می‌تواند بگوید و اگر هیچ نمی‌تواند بگوید، باید در قلب خود بگذراند و برای تکبیر اشاره کند و زبانش را هم اگر می‌تواند حرکت دهد.