هرگاه شهر در بلندی باشد که از دور اهل آن دیده شود ، یا بقدری گود باشد که اگر انسان کمی دور شود اهل آن را نبیند ، کسی که از اهالی آن شهر مسافرت می‌کند ، وقتی به اندازه‌ای دور شود که اگر آن شهر در زمین هموار بود ، اهلش از آنجا دیده نمی‌شد ، باید نماز خود را شکسته بخواند و نیز اگر پستی و بلندی راه بیشتر از معمول باشد ، باید ملاحظه معمول را بنماید .