مانع
به مانع بين دو چيز و همچنين زن غيرآبستن (مقابل حامل)، حائل مي‌گويند.از احكام آن به معناى نخست در باب طهارت و صلات سخن رفته است.
اگر موقع غسل شک کند چیزی که مانع از رسیدن آب باشد ، در بدن او هست یا نه ، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد باید وارسی کند تا مطمئن شود که مانعی نیست .
عنوان مسئله:
اگر موقع غسل شک کند چیزی که مانع از رسیدن آب باشد ، در بدن او هست یا نه ، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد باید وارسی کند تا مطمئن شود که مانعی نیست .
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- به نظر جنابعالی یک نفر که تیمم بدل از غسل کرده چند بار میتواند به مسجد برود یعنی به چه مدّت با توجه به اینکه آب موجود نباشد؟
- کسی که پروستات عمل کرده و موقع مقاربت هم منی غسل خارج نمیشودو یقین دارد که در مثانه میریزد چون یکی از مواردِ جنابت دخول است که چه منی خارج شود یا خیر، باید غسل کند حالا اگر این آدم در خواب محتلم شود و وقتی که بیدار شد احساس لذّت و سستی بدن کرد که این دو علت جنابت ولی چون در بیداری هم منی خارج نمیشود و به مثانه میریزد در خواب هم همین طور است، آیا غسل دارد یا خیر؟
- اگر شخصی از مرجع خودش سؤال کرد که مثلاً: آیا برای پاک کردن شئ نجس در آب جاری فشار لازم است یا خیر؟ و آن مرجع هم جواب داد که در پاک کردن فشار لازم نیست و آن شخص هم مدّتی بر این فتوی عمل کرد امّا بعداً در رساله دید که فشار دادن لازم است و ظاهراً آن مرجع در موقع گفتن فتوی اشتباه نموده است، در این صورت وظیفه مقلد چه خواهد بود؟ و تکلیف نمازهای او چگونه است؟ با توجّه به اینکه نظر مرجع عوض نشده و همان طور که در رساله نوشته شده است میباشد و آن شخص هم میخواهد که بر تقلید آن مجتهد باقی بماند - و اگر نمیخواهد باقی بماند، و اگر چنین قصدی ندارد وظیفه چیست؟ در پایان نظر جناب عالی در مورد پاک کردن با آب جاری چیست مرقوم فرمایید؟
- زن و شوهری به علّت اینکه از این مسئله شرعی اطلاع نداشتهاند که باید قبل از خوانده شدن عقد دائم، مدّت عقد موقت تمام شود یا از طرف شوهر بخشیده شود و بعد صیغه عقد دائم جاری شود، اکنون که به این مسئله پی بردهاند، شک کردهاند و احتمال میدهند که قبل از عقد دائم خود، صیغه عقد موقت خوانده باشند و مدت آن تمام نشده صیغه عقد دائم خوانده باشند از نظر شرعی تکلیفشان چیست؟ و اگر در این میان که به این مسئله شک کردهاند بچه دار نیز شده باشند چه؟ اگر یک زمانی بخاطر آوردند که واقعاً چنین کاری کردهاند باز در آن مدّت که از ازدواج آنها میگذرد بر هم حلال بودهاند؟ و آیا خواندن دوباره عقد دائم در دوران حاملگی اشکالی ندارد؟
- جوانی است مجرّد 18 الی 19 ساله که دچار عارضهای است به این شکل: وقتی به توالت میرود و بعد از ادرار و استبراء و بعد از بلند شدن پس از چند دقیقه مایعی از محلّ ادرار بیرون میآید و یقین پیدا میکند ادرار است اما بعد از شستشو باز هم ادامه مییابد، ناگفته نماند به دکتر رفته ولی خوب نشده و طبق آزمایش بدن سالم بوده است. و همچنین هر روز بدون اینکه که به توالت رفته باشد مایعی بیرون میآید که شک دارد که آیا ادار است یا منی تا غسل انجام دهد. و الآن سه یا چهار ماه به این درد مبتلا میباشد و واقعاً برای او موجب حرج شده است، تکلیفش در مورد نماز، روزه و غسل و یا غیره چیست؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [سایر] اگر در هنگام وضو شک داشته باشیم که چیزی مانع رسیدن آب به بدن است، تکلیف چیست؟
- [آیت الله بهجت] پوست بدن اینجانب بسیار چرب است. آیا چربی آن در وضو و غسل، مانع از رسیدن آب به پوست است؟
- [آیت الله بهجت] اگر هنگام غسل در جایی از بدن، اثر خودکار وجود داشته باشد، مانع رسیدن آب محسوب می شود؟
- [آیت الله سیستانی] می خواستم بدانم آیا خودکار و لاک مانع رسیدن آب به بدن می شود؟
- [آیت الله بهجت] فردی در غسل خیال می کرده صرف رسیدن آب به مو کافی است و لازم نیست آب به پوست برسد و همین طور غسل می کرده تا اکنون که ملتفت مسأله شده است. اکنون در غسل ها شک دارد که آیا آب به پوست می رسیده یا نه ولی احتمال رسیدن را می دهد، آیا غسل های او صحیح بوده است؟
- [آیت الله بهجت] آیا موی مصنوعی در وضو و غسل، مانع از رسیدن آب به پوست می شود؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در بدن شخصی مانعی بود و در هنگام غسل فراموش کرد، پس از غسل، مانع برطرف شده بود، آیا غسل او صحیح است؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] چنانچه شک کند که، آیا رنگ موجود روی اعضا، جرم و مانع رسیدن آب به بشره است یا مانع نیست، تکلیف چیست؟
- [آیت الله اردبیلی] اگر بعد از وضو چیزی در اعضای وضو مشاهده کنیم که نمیدانیم مانع رسیدن آب به بدن میشود یا خیر و بدانیم که موقع وضو گرفتن موجود بوده، چه وظیفهای داریم؟
- [آیت الله مظاهری] آیا کرم و مواد چرب کننده پوست که مانع رسیدن آب است به هنگام وضو و غسل، باید پاک شود؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- چیزی را که مانع رسیدن آب به بدن است ، باید برطرف کند و اگر پیش از آنکه یقین کند ، برطرف شده غسل نماید ، غسل او باطل است .
- اگر پیش از وضو بداند که در بعضی از اعضاء وضو مانعی از رسیدن آب هست و بعد از وضو شک کند که در موقع وضو آب را به آنجا رسانده یا نه وضوی او صحیح است ، ولی اگر بداند که موقع وضو ملتفت آن مانع نبوده ، باید دوباره وضو بگیرد .
- اگر انسان شک کند که به اعضای وضوی او چیزی چسبیده یا نه چنانچه احتمال او درنظر مردم بجا باشد مثل آنکه بعد ازگل کاری،شک کند گل به دست او چسبیده یا نه ، باید وارسی کند یا بقدری دست بمالد که اطمینان پیدا کند که اگر بوده بر طرف شده یا آب به زیر آن رسیده است .
- اگر احتمال دهد چرک یا چیز دیگری در ابروها و گوشه های چشم و لب او هست که نمی گذارد آب به آنها برسد چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد ، باید پیش از وضو ، وارسی کند که اگر هست برطرف نماید .
- اگر بعد از وضو شک کند چیزی که مانع رسیدن آب است در اعضاء وضو بوده یا نه ، وضو صحیح است . احکام وضو
- جائی را که باید شست و مسح کرد هر قدر چرک باشد ، اگر چرک آن مانع از رسیدن آب به بدن نباشد اشکال ندارد ، و همچنین است اگر بعد از گچ کاری و مانند آن چیز سفیدی که جلوگیری از رسیدن آب به پوست نمی نماید بر دست بماند ، ولی اگر شک کند که با بودن آنها آب به بدن می رسد یا نه ، باید آنها را بر طرف کند .
- کسی که در سفر به اختیار دیگری است ، اگر شک دارد که پیش از رسیدن به چهار فرسخ از او جدا می شود یا نه ، باید نماز را شکسته بخواند . و نیز اگر شک او از این جهت است که احتمال می دهد مانعی برای سفر او پیش آید ، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا نباشد باید نمازش را شکسته بخواند . شرط سوم:آنکه دربین راه از قصد خود بر نگردد ، پس اگر پیش از رسیدن به چهار فرسخ از قصد خود بر گرد ، یا مردد شود ، باید نماز را تمام بخواند .
- اگر در بعضی از اعضاء وضو مانعی باشد که گاهی آب به خودی خود زیر آن می رسد و گاهی نمی رسد و انسان بعد از وضو شک کند که آب زیر آن رسیده یا نه ، چنانچه بداند موقع وضو ملتفت رسیدن آب به زیر آن نبوده ، واجب است ، دوباره وضو بگیرد .
- لازم نیت یقین کند که آب برای او ضرر دارد بلکه اگر احتمال ضرر بدهد ، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد و از آن احتمال ترس برای ا و پیدا شود ، باید تیمم کند .
- اگر احتمال دهد که در پیشانی و کف دستها یا پشت دستها ، مانعی هست ، چنانچه احتمال او درنظر مردم بجا باشد باید جستجو نماید تا یقین یا اطمینان پیدا کند ، که مانعی نیست .
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله سیستانی] اگر موقع غسل احتمال عقلائی بدهد چیزی که مانع از رسیدن آب باشد در بدن او هست ، باید وارسی کند تا مطمئن شود که مانعی نیست .
- [آیت الله بروجردی] اگر موقع غسل شک کند چیزی که مانع از رسیدن آب باشد در بدن او هست یا نه، باید وارسی کند تا مطمئن شود که مانعی نیست.
- [آیت الله خوئی] اگر موقع غسل شک کند، چیزی که مانع از رسیدن آب باشد، در بدن او هست یا نه، باید وارسی کند تا مطمئن شود که مانعی نیست.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر موقع غسل شک کند چیزی که مانع از رسیدن اب باشد در بدن او هست یا نه باید وارسی کند تا مطمین شود که مانعی نیست
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر موقع غسل شک کند چیزی که مانع از رسیدن اب باشد در بدن او هست یا نه باید وارسی کند تا مطمین شود که مانعی نیست
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر موقع غسل شک کند؛ چیزی که مانع از رسیدن آب باشد در بدن او هست یا نه؛ باید وارسی کند تا مطمئن شود که مانعی نیست.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر موقع غسل شک کند، چیزی که مانع از رسیدن آب باشد در بدن او هست یا نه، باید وارسی کند تا مطمئن شود که مانعی نیست.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر موقع غسل شک کند چیزی که مانع از رسیدن آب باشد در بدن او هست یا نه، چنانچه شکش منشأ عقلایی داشته باشد، باید وارسی کند تا مطمئن شود که مانعی نیست.
- [امام خمینی] اگر موقع غسل شک کند، چیزی که مانع از رسیدن آب باشد، در بدن او هست یا نه، چنانچه شکش منشا عقلایی داشته باشد، باید وارسی کند تا مطمئن شود که مانعی نیست.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هنگام غسل باید هر چیز که مانع رسیدن آب به بدن است برطرف کند و اگر احتمال عقلایی می دهد مانعی باشد، باید وارسی کند تا مطمئن شود مانعی نیست.