ایستادن
مقابل نشستن و توقف کردن را ایستادن میگویند که از آن به معنای نخست در بابهای طهارت، صلات، حج، نکاح و اطعمه و اشربه سخن رفته و احکام آن در دو محور بحث شده است:
.کسی که قادر بر ایستادن است؛ ولی قادر بر آرام بودن و تکیه ندادن نیست , نمی تواند نشسته نماز بخواند , بلکه باید بایستد و با تکیه دادن نماز را اقامه کند و کسی که به هیچ وجه نمی تواند بایستد, هرچند همانند افراد سالمند خمیده باشد , باید بنشیند و اگر نتواند درست بنشیند , باید به پهلوی راست و اگر نشد , به پهلوی چپ و اگر نشد , به پشت قرار بگیرد , به گونه ای که کف پاهای او رو به قبله باشد.