ایستادن
مقابل نشستن و توقف کردن را ایستادن میگویند که از آن به معنای نخست در بابهای طهارت، صلات، حج، نکاح و اطعمه و اشربه سخن رفته و احکام آن در دو محور بحث شده است:
.هرگاه در حال نماز, عجز از ایستادن یا نشستن عارض شود و یا عجز قبلی برطرف شود، بقیه عمل و ذکر را باید با حالت فعلی خود انجام دهد؛ یعنی اگر عجز از ایستادن برطرف شد, فوراً باید بایستد و سایر عملها و ذکرها را در حال ایستادن انجام دهد . همچنین است اگر عجز از نشستن برطرف شده باشد و در تمام این احوال, پس از آرام شدن بدن، بقیه عمل و ذکر را به جا آورد.