. دیه چند چیز مثل دیه کشتن است که مقدار آن در مسأله پیش گفته شد:
اول آن که دو چشم کسی را کور کند، یا چهار پلک چشم او را از بین ببرد؛ و اگر یک چشم او را کور کند، باید نصف دیه کشتن را بدهد.

دوم دو گوش کسی را ببرد یا کاری کند که هر دو گوش او کَر شود، و امید خوب‌شدن در آن نباشد؛ و اگر یک گوش او را ببرد یا کَر کند، باید نصف دیه کشتن را بدهد، و اگر نرمه گوش او را ببرد، باید ثلث دیه کشتن را بدهد.
سوم تمام بینی یا نرمه بینی کسی را ببرد.
چهارم زبان کسی را که لال نیست از بیخ ببرد، و اگر مقداری از آن را ببرد، باید به نسبت نقص حروف بیست و هشتگانه دیه بدهد که اگر یک حرف نتواند بگوید، یک بیست و هشتم دیه، و اگر دو حرف نتواند، دو بیست و هشتم، و اگر تمام زبان کسی که لال باشد ببرد، ثلث دیه را باید بدهد، و اگر مقداری از زبان لال را ببرد، باید به نسبت نقص زبان دیه بدهد، یعنی در نصف نصف ثلث، و در ربع ثلث دیه را بدهد.
پنجم تمام دندان‌های کسی را از بین ببرد، و دیه هر کدام از دوازده دندان جلوی دهان که شش عدد بالا و شش عدد پایین می‌باشد، پنجاه مثقال شرعی طلا است، و هر مثقال شرعی 18 نخود است، و اگر یکی از شانزده دندان عقب را که هشت عدد آن‌ها بالا و هشت عدد پایین است از بین ببرد، باید بیست و پنج مثقال شرعی طلا بدهد.
ششم هر دو دست کسی را از بند جدا کند، و اگر یک دست را از بند جدا کند، باید نصف دیه کشتن را بدهد.
هفتم ده انگشت کسی را ببرد، و دیه هر انگشت یک دیه کشتن است.
هشتم پشت کسی را طوری بشکند که نتواند بنشیند، و دیگر درست نشود.
نهم هر دو پستان زنی را ببرد، و اگر یکی از آن‌ها را ببرد، باید نصف دیه کشتن را بدهد.
دهم هر دو پای کسی را تا مفصل، یا همه ده انگشت پا را ببرد، و دیه هر انگشت ده یک دیه کشتن است.
یازدهم تخم‌های مردی را از بین ببرد.
دوازدهم طوری به کسی آسیب برساند که عقل او از بین برود.
سیزدهم به کسی صدمه‌ای بزند که دیگر بوی خوب و بد را نفهمد، و اگر به کسی صدمه‌ای بزند که منی از او خارج نشود، بنابر احتیاط واجب باید دیه کامله بدهد.