واژه اتصال ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • اتصال (فقه)، به معنی پیوستگی، چسبیدن و عدم فاصله بین دو چیز و دارای کاربرد در فقه• اتصال (منطق)، پيوند و ملازمه و وابستگى بين مقدّم و تالى در قضاياى شرطى‌

حال/ احوال، اصطلاحی پرکاربرد در تصوف و عرفان، به‌معنای حالتی که بی‌اختیار در ضمیر سالک پدیدار و در مدت کوتاهی ناپدید می‌شود اما اثری نافذ و ماندگار از خود برجای می‌گذارد.

جماعت‌، مفهومی ‌حدیثی‌ ناظر به‌ حفظ‌ همبستگی‌ مسلمانان‌؛ هم‌چنین‌ به ‌باهم‌ خواندن‌ نماز در اصطلاح ‌فقهی‌، نماز جماعت ‌گفته ‌می‌شود.واژه جماعت ‌به‌ معنای ‌گروه‌ مردم، [۱] [۲] هم‌ معنا با واژه‌های ‌مَجمع‌ و مجموع‌، از ریشه‌ ج‌ م‌ ع‌ است‌. [۳] [۴]از این واژه به مناسبت در باب‌هاى صلات، خمس، حج، احیاء موات، حدود و قصاص به کار رفته است.

ديوار بنايي عمودي از سنگ يا مانند آن است .

وسیله و علّت ثبوت چیزی برای چیز دیگر را واسطه گویند.

كسی كه در نماز به امام جماعت اقتداء كرده است.

پرده، آویزه معروف است که از آن به مناسبت در باب طهارت و صلات سخن رفته است.

به مانع بين دو چيز و همچنين زن غيرآبستن (مقابل حامل)، حائل مي‌گويند.از احكام آن به معناى نخست در باب طهارت و صلات سخن رفته است.

دریافتن چیزی با چشم را دیدن (رؤیت؛ مشاهده) گویند. از احکام آن در بابهای طهارت، صلات، صوم، حج، تجارت، نکاح و شهادات سخن گفته‌اند.

نماز (واژه‌ای فارسی و معادل کلمه عربی «صَلاة») عملی عبادی است که پنج بار در اوقات معینی از شبانه روز واجب است. در این عبادت، نمازگزار رو به قبله می‌ایستد و ذکرهای ویژه‌ای را خوانده و اعمال ویژه‌ای مانند رکوع و سجده را به جا می‌آورد. نماز به دو شکل فردی (فُرادا) و جماعت خوانده می‌شود.

بعض: بخشى نامعیّن از چیزى.

صحت ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • سلامتی، به معنای سلامتی از بیماری• صحیح و فاسد، به معنای صحیح در مقابل فاسد و اشتباه

زن مقابل مرد است.