جان دادن
احتضار به معنای حالت حضور مرگ و در آستانۀ مرگ قرار گرفتن آمده است و در باب طهارت از آن بحث شده است.
اگر حیوان حلال گوشت را وحشی باشد یا اهلی به دستوری که بعد ذکر می شود به سر بریدن و غیر ان با شرایطی که تفصیل ان خواهد امد تذکیه کنند بعد از جان دادن گوشت ان حلال و بدن ان پاک است به غیر از موارد ذیل حیوان حلال گوشت چهارپایی که شخص بالغی با ان نزدیکی کرده و نسل ان و همچنین بنابر احتیاط واجب اگر وطی کننده نابالغ باشد حیوانی که به خوردن نجاست انسان عادت کرده اگر به دستوری که در شرع معین شده ان را استبراء نکرده باشند بزغاله ای که به تغذیه از شیر خوک استخوانش محکم شده و نسل ان و همچنین بنابر احتیاط واجب بره شیر خوار بزغاله و بره ای که شیر خوک تغذیه کرده و استخوانش به ان محکم نشده در صورتی که به دستوری که در شرع معین شده استبراء نشده باشد
عنوان مسئله:
اگر حیوان حلال گوشت را وحشی باشد یا اهلی به دستوری که بعد ذکر می شود به سر بریدن و غیر ان با شرایطی که تفصیل ان خواهد امد تذکیه کنند بعد از جان دادن گوشت ان حلال و بدن ان پاک است به غیر از موارد ذیل حیوان حلال گوشت چهارپایی که شخص بالغی با ان نزدیکی کرده و نسل ان و همچنین بنابر احتیاط واجب اگر وطی کننده نابالغ باشد حیوانی که به خوردن نجاست انسان عادت کرده اگر به دستوری که در شرع معین شده ان را استبراء نکرده باشند بزغاله ای که به تغذیه از شیر خوک استخوانش محکم شده و نسل ان و همچنین بنابر احتیاط واجب بره شیر خوار بزغاله و بره ای که شیر خوک تغذیه کرده و استخوانش به ان محکم نشده در صورتی که به دستوری که در شرع معین شده استبراء نشده باشد
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
سوال مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از این مرجع
- بزغاله اگر از خوک به مقداری که استخوانش محکم شود شیر بخورد خود و نسلش حرام می شوند و همچنین است بره شیر خوار بنا بر احتیاط واجب و در صورتی که مقدار شیر خوردن کمتر از ان باشد بنابر احتیاط واجب در صورتی حلال می شوند که استبراء شوند و استبراء انها این است که هفت روز از پستان بز یا گوسفند شیر بخورند و اگر حاجت به شیر نداشتند هفت روز علف بخورند و حیوانی که به خوردن نجاست انسان عادت کرده نیز گوشتش حرام است و چنانچه استبرایش نمایند حلال می شود و کیفیت استبراء ان در مساله بیان شد
- اگر سر سوزنی خون حیض یا سگ یا خوک یا کافر غیر کتابی یا مردار یا حیوان حرام گوشت در بدن یا لباس نمازگزار باشد نماز او باطل است و بنابر احتیاط واجب خون نفاس و استحاضه نیز چنین است ولی خونهای دیگر مثل خون بدن انسانی که نجس العین نیست یا خون حیوان حلال گوشت اگر چه در چند جای بدن و لباس باشد در صورتی که روی هم کمتر از درهم باشد نماز خواندن با ان اشکال ندارد
- سربریدن حیوان شرایطی دارد اول کسی که سر حیوان را می برد باید مسلمان باشد چه مرد باشد و چه زن و بچه مسلمان هم اگر ممیز باشد یعنی خوب و بدرا بفهمد می تواند سر حیوان را ببرد و اگر کفار و نواصب و خوارج و غلاتی که محکوم به کفرند مانند قایلین به الوهیت امیرالمومنین علیه السلام سر حیوان را ببرند ان حیوان حلال نمی شود دوم سر حیوان را با چیزی ببرند که از اهن باشد ولی چنانچه اهن پیدا نشود با چیز تیزی که چهار رگ ان را جدا کند مانند شیشه و سنگ تیز می شود سر ان را برید ولی بنابر احتیاط واجب باید طوری باشد که اگر سر حیوان را نبرند می میرد یا ضرورتی مقتضی سر بریدنش باشد سوم در هنگام سر بریدن جلو بدن حیوان رو به قبله باشد و کسی که می داند باید رو به قبله سر ببرد اگر عمدا حیوان را رو به قبله نکند حیوان حرام می شود ولی اگر فراموش کند یا مساله را نداند یا قبله را اشتباه کند یا نداند قبله کدام طرف است یا نتواند حیوان را رو به قبله کند و ناچار از تذکیه ان باشد اشکال ندارد چهارم وقتی می خواهد سر حیوان را ببرد یا کارد به گلویش بگذارد به نیت سربریدن نام خدا را ببرد و همین قدر که بگوید بسم الله یا الله اکبر و مانند ان از اذکار کفایت می کند بلکه گفتن الله تنها هم کافیست و اگر بدون قصد سربریدن نام خدا را ببرد ان حیوان پاک نمی شود و گوشت ان هم حرام است ولی اگر از روی فراموشی نام خدارا نبرد اشکال ندارد و احتیاط مستحب ان است که هر وقت یادش بیاید نام خدارا ببرد و بگوید بسم الله علی اوله و علی اخره پنجم حیوان بعد از سربریدن حرکتی بکند اگرچه مثلا چشم یا دم خود را حرکت دهد یا پای خودرا به زمین زند و این حکم در صورتی است که زنده بودن ان حیوان در حال ذبح مشکوک باشد وگرنه لزومی ندارد و نیز واجب است که به اندازه معمول و متعارف نسبت به ان حیوان خون از بدنش بیرون اید ششم ان که بنابر احتیاط واجب سر حیوان را در غیر پرندگان پیش از بیرون امدن روح از بدنش جدا نکند بلکه خود این کار حتی در پرندگان محل اشکال است ولی اگر از روی غفلت یا به جهت تیزی چاقو سر جدا شود اشکال ندارد و همچنین بنا بر احتیاط واجب رگ سفیدی را که از مهره های گردن تا دم حیوان امتداد دارد و ان را نخاع می گویند عمدا قطع نکند هفتم ان که بنابر احتیاط واجب کشتن از مذبح باشد و از قفا نباشد و همچنین بنابر احتیاط واجب جایز نیست کارد را زیر رگها فرو نموده و به طرف جلو انها را قطع کند
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله اردبیلی] اگر حیوان حلال گوشت را به دستوری که بعد گفته می‌شود سر ببرند چه وحشی باشد و چه اهلی بعد از جان دادن، گوشت آن حلال و بدن آن پاک است، ولی چهارپایی که انسان با آن نزدیکی کرده و حیوانی که نجاستخوار شده و به دستوری که در شرع معیّن شده آن را اِستبراء نکردهاند، بعد از سربریدن هم گوشت آن حلال نیست.
- [آیت الله سبحانی] اگر حیوان حلال گوشت را به شیوه ای که بعداً گفته می شود سر ببرند: چه وحشی باشد و چه اهلی، بعد از جان دادن، گوشت آن حلال و بدن آن پاک است، ولی چهارپائی که انسان با آن نزدیکی کرده و حیوانی که نجاستخوار شده، و گوسفندی که شیر خوک خورده اگر به شیوه ای که شرع معین نموده است آن را استبراء نکرده باشند; بعد از سر بریدن گوشت آن حلال نیست.
- [آیت الله بروجردی] اگر حیوان حلال گوشت را به دستوری که بعداً گفته می‌شود سر ببرند، وحشی باشد یا اهلی، بعد از جان دادن گوشت آن حلال و بدن آن پاک است، ولی حیوانی که انسان با آن وطی و نزدیکی کرده و حیوانی که نجاستخوار شده، اگر به دستوری که در شرع معین نمودهاند آن را استبراء نکرده باشند، بعد از سر بریدن گوشت آن حلال نیست.
- [آیت الله خوئی] اگر حیوان حلالگوشت را بهدستوری که بعداً گفته می‌شود سر ببرند چه وحشی باشد یا اهلی، بعد از جان دادن، گوشت آن حلال و بدن آن پاک است، ولی حیوانی که انسان با آن وطی (نزدیکی) کرده و گوسفندی که شیر خوک خورده و همچنین حیوانی که نجاستخوار شده، اگر بهدستوری که در شرع معین نمودهاند آن را استبراء نکرده باشند، بعد از سر بریدن گوشت آن حلال نیست.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر حیوان حلال گوشت را به دستوری که بعداً گفته می شود سر ببرند ، چه وحشی باشد و چه اهلی ، بعد از جان دادن ، گوشت آن حلال و بدن آن پاک است ولی حیوانی که نجاستخوار شده ، اگر به دستوری که در شرع معیّن نموده اند آن را اِسْتِبراء نکرده باشند ؛ و حیوانی که انسان با آن وطی ( نزدیکی ) کرده بعد از سر بریدن ، گوشت آن حلال نیست .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر حیوان حلال گوشت را به دستوری که بعداً گفته می شود سر ببرند: چه وحشی باشد و چه اهلی، بعد از جان دادن، گوشت آن حلال و بدن آن پاک است، ولی حیوانی که نجاستخوار شده، اگر به دستوری که در شرع معین نموده اند آن را استبراء نکرده باشند، بعد از سر بریدن گوشت آن حلال نیست. و همینطور بهیمه ای را که انسان با آن وطی و نزدیکی کرده گوشت آن و گوشت بچه آن حرام است.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر حیوان حلال گوشت را به دستوری که بعداً گفته می‌شود سر ببرند، وحشی باشد یا اهلی، بعد از جان دادن، گوشت آن حلال وبدن آن پاک است ولی حیواناتی که انسان با آن وطی ونزدیکی کرده وحیوانی که نجاستخوار شده، اگر به دستوری که در شرع معیّن نمودهاند، آن را استبرأ نکرده باشد، بعد از سر بریدن، گوشت آن حلال نیست.
- [آیت الله سیستانی] بزغاله اگر از خوک به مقداری که گوشت و استخوانش قوّت بگیرد ، شیر بخورد ، خود و نسلش حرام می‌شود ، و شیر آنها نیز حرام می‌شود ، و در صورتی که مقدار شیر خوردن ، کمتر از آن باشد بنابر احتیاط واجب باید استبراء شود و پس از آن حلال میگردد ، و استبراء آن این است که هفت روز شیر پاک بخورد ، و اگر حاجت به شیر نداشته باشد ، هفت روز علف بخورد . و در حکم بزغاله است بنابر احتیاط واجب بره شیر خوار ، و گوساله و بچههای دیگر حیوانات حلال گوشت ، و خوردن گوشت حیوان نجاستخوار حرام است ، و چنانچه استبرائش نمایند حلال می‌شود ، و کیفیت استبراء آن در مسأله (219) بیان شد .
- [امام خمینی] اگر حیوان حلال گوشت را به دستوری که بعداً گفته می‌شود سر ببرند: چه وحشی باشد و چه اه لی، بعد از جان دادن، گوشت آن حلال و بدن آن پاک است، ولی به یمه ای که انسان با آن وطی و نزدیکی کرده و حیوانی که نجاستخوار شده ، اگر به دستوری که در شرع معین نموده اند آن را استبراء نکرده باشند، بعد از سر بریدن گوشت آن حلال نیست.
- [آیت الله بهجت] اگر حیوان حلالگوشت را به دستوری که بعداً گفته می‌شود سر ببرند، وحشی باشد یا اهلی، بعد از جان دادن، گوشت آن حلال و بدن آن پاک است، ولی حیوان نجاستخوار که استبراء نشده و همچنین حیوانی که انسان با آن نزدیکی کرده، گوشت آن حلال نیست.