فرستاده
شخص پیام آور را سفیر می گویند.
اگر چند نفر باهم سگ را بفرستند و یکی از انها کافر یا در حکم کافر باشد ان شکار حرام است و همچنین اگر بعضی از انها عمدا نام خدارا نبرد و اگر یکی از سگهایی که فرستاده اند به طوری که در مساله گذشت تربیت شده نباشد ان شکار حرام می باشد
عنوان مسئله:
اگر چند نفر باهم سگ را بفرستند و یکی از انها کافر یا در حکم کافر باشد ان شکار حرام است و همچنین اگر بعضی از انها عمدا نام خدارا نبرد و اگر یکی از سگهایی که فرستاده اند به طوری که در مساله گذشت تربیت شده نباشد ان شکار حرام می باشد
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر سگ شکاری حیوان وحشی حلال گوشتی را شکار کند پاک بودن و حلال بودن ان حیوان شش شرط دارد اول سگ به طوری تربیت شده باشد که هر وقت ان را برای گرفتن شکار بفرستند برود و هر وقت جلوگیری کنند بایستد و نیز بنابر احتیاط واجب عادتش این باشد که تا صاحبش نرسد از شکار نخورد ولی اگر عادت به خوردن خون شکار داشته باشد یا به ندرت از شکار بخورد اشکال ندارد دوم ان که ان را بفرستند و اگر از پیش خود دنبال شکار رود و حیوانی را شکار کند خوردن ان حیوان حرام است بلکه اگر از پیش خود دنبال شکار رود و بعد صاحبش بانک بزند که زودتر ان را به شکار برساند اگرچه به واسطه صدای صاحبش شتاب بکند بنا بر احتیاط واجب باید از خوردن ان شکار خودداری نمایند سوم کسی که سگ را می فرستد باید مسلمان یا بچه مسلمان باشد که خوب و بدرا بفهمد و اگر کافر یا ناصب یا خارجی و یا بعضی از غلاتی که در حکم کافرند سگ را بفرستد شکار ان سگ حرام است چهارم وقت فرستادن سگ نام خدارا ببرد و اگر عمدا نام خدارا نبرد ان شکار حرام است ولی اگر فراموش کند اشکال ندارد پنجم شکار به واسطه زخمی که از دندان سگ پیدا کرده بمیرد پس اگر سگ شکار را خفه کند یا شکار از دویدن یا ترس بمیرد حلال نیست ششم کسی که سگ را فرستاده وقتی برسد که حیوان مرده باشد یا اگر زنده است به اندازه سربریدن ان وقت نباشد بشرط ان که در تاخیر مسامحه نکرده باشد وچنانچه وقتی برسد که به اندازه سربریدن وقت باشد و سر حیوان را نبرد تا بمیرد حلال نیست
- اگر چند سگ را بفرستد و با هم حیوانی را شکار کنند چنانچه همه انها دارای شرطهایی که در مساله گذشت باشند شکار حلال است و اگر یکی از انها دارای ان شرطها نباشد شکار حرام است
- اگر دو نفر حیوانی را شکار کنند و یکی از انان قصد کند و دیگری قصد نکند یا یکی مسلمان و دیگری کافر باشد یا یکی از ان دو نام خدارا ببرد و دیگری عمدا نام خدارا نبرد ان حیوان حلال نیست
- اگر حیوان حلال گوشت وحشی را با اسلحه شکار کنند و بمیرد با پنج شرط حلال و بدنش پاک است اول اسلحه شکار مثل کارد و شمشیر برنده باشد یا مثل نیزه و تیر تیز باشد و اگر به وسیله دام یا چوب و سنگ و مانند اینها حیوانی را شکار کنند پاک نمی شود و خوردن ان هم حرام است و اگر حیوانی را با تفنگ شکار کنند چنانچه گلوله ان تیز باشد که در بدن حیوان فرو رود و ان را پاره کند پاک و حلال است و اگر گلوله تیز نباشد بلکه با فشار در بدن حیوان فرو رود و حیوان را بکشد یا به واسطه حرارتش بدن حیوان را بسوزاند و در اثر سوزاندن حیوان بمیرد پاک و حلال بودنش محل اشکال است دوم کسی که شکار می کند باید مسلمان باشد یا بچه مسلمان باشد که خوب و بدرا بفهمد پس اگر کفار و نواصب و خوارج و غلاتی که محکوم به کفرند مانند قایلین به الوهیت امیر المومنین علیه السلام حیوانی را شکار نمایند ان شکار حلال نیست سوم اسلحه را برای شکار حیوان بکار برد و اگر مثلا جایی را نشان کند و اتفاقا حیوانی را بکشد ان حیوان پاک نیست و خوردن ان هم حرام است چهارم وقت به کار بردن اسلحه نام خدا را ببرد و چنانچه عمدا نام خدارا نبرد شکار حلال نمی شود ولی اگر فراموش کند اشکال ندارد پنجم وقتی به حیوان برسد که مرده باشد یا اگر زنده است به اندازه سربریدن ان وقت نباشد و چنانچه به اندازه سربریدن وقت باشد و سر حیوان را نبرد تا بمیرد حرام است
- خرید و فروش دواهای نجس خوردنی در صورتی که منفعت عقلایی حلالی غیر از خوردن نداشته باشند باطل است و در صورتی که داشته باشند صحیح است ولی باید نجاستش را به مشتری بگویند و اگر خوردنی نباشد خرید و فروشش جایز است ولی باید به طوری که در مساله قبل گذشت به مشتری اعلام شود
- خرید و فروش روغنهایی که از ممالک غیر اسلامی می اورند اگر نجس بودن انها معلوم نباشد اشکال ندارد و همچنین اگر معلوم باشد و منفعت عقلایی حلالی داشته باشد ولی در این صورت فروشنده باید به خریدار بر طبق انچه که در مساله گذشت اعلام نماید و روغنی را که از حیوان بعد از جان دادن ان می گیرند هر چند احتمال ان برود که به دستور شرع کشته شده چنانچه از دست کافر بگیرند در صورتی که احراز نشود که ان کافر از دست مسلمان یا از بازار مسلمین گرفته است یا از ممالک غیر اسلامی بیاورند خوردنش حرام و خرید و فروش ان باطل و محکوم به نجاست است
- اگر کافر ذمی زمینی را از مسلمان بخرد باید خمس ان را از همان زمین یا از مال دیگرش به طوری که در مساله گذشت بدهد اگر چه ان زمین مشغول به عمارت و ساختمان باشد مانند زمین خانه و دکان و همچنین اگر مورد خرید و فروش خانه و دکان و مانند اینها باشد و در دادن این خمس قصد قربت لازم نیست بلکه حاکم شرع هم که خمس را از او می گیرد لازم نیست قصد قربت نماید
- اگر با شمشیر یا چیز دیگری که شکار با ان صحیح است با شرطهایی که در مساله ذکر شد حیوانی را دو قسمت کنند و سر و گردن در یک قسمت بماند و انسان وقتی برسد که حیوان جان داده باشد هر دو قسمت حلال است و همچنین است اگر حیوان زنده باشد ولی به اندازه سربریدن وقت نباشد اما اگر به اندازه سربریدن وقت باشد و ممکن باشد که مقداری زنده بماند قسمتی که سر و گردن ندارد حرام و قسمتی که سر و گردن دارد اگر سر ان را به دستوری که در شرع معین شده ببرند حلال وگرنه حرام می باشد
- سربریدن حیوان شرایطی دارد اول کسی که سر حیوان را می برد باید مسلمان باشد چه مرد باشد و چه زن و بچه مسلمان هم اگر ممیز باشد یعنی خوب و بدرا بفهمد می تواند سر حیوان را ببرد و اگر کفار و نواصب و خوارج و غلاتی که محکوم به کفرند مانند قایلین به الوهیت امیرالمومنین علیه السلام سر حیوان را ببرند ان حیوان حلال نمی شود دوم سر حیوان را با چیزی ببرند که از اهن باشد ولی چنانچه اهن پیدا نشود با چیز تیزی که چهار رگ ان را جدا کند مانند شیشه و سنگ تیز می شود سر ان را برید ولی بنابر احتیاط واجب باید طوری باشد که اگر سر حیوان را نبرند می میرد یا ضرورتی مقتضی سر بریدنش باشد سوم در هنگام سر بریدن جلو بدن حیوان رو به قبله باشد و کسی که می داند باید رو به قبله سر ببرد اگر عمدا حیوان را رو به قبله نکند حیوان حرام می شود ولی اگر فراموش کند یا مساله را نداند یا قبله را اشتباه کند یا نداند قبله کدام طرف است یا نتواند حیوان را رو به قبله کند و ناچار از تذکیه ان باشد اشکال ندارد چهارم وقتی می خواهد سر حیوان را ببرد یا کارد به گلویش بگذارد به نیت سربریدن نام خدا را ببرد و همین قدر که بگوید بسم الله یا الله اکبر و مانند ان از اذکار کفایت می کند بلکه گفتن الله تنها هم کافیست و اگر بدون قصد سربریدن نام خدا را ببرد ان حیوان پاک نمی شود و گوشت ان هم حرام است ولی اگر از روی فراموشی نام خدارا نبرد اشکال ندارد و احتیاط مستحب ان است که هر وقت یادش بیاید نام خدارا ببرد و بگوید بسم الله علی اوله و علی اخره پنجم حیوان بعد از سربریدن حرکتی بکند اگرچه مثلا چشم یا دم خود را حرکت دهد یا پای خودرا به زمین زند و این حکم در صورتی است که زنده بودن ان حیوان در حال ذبح مشکوک باشد وگرنه لزومی ندارد و نیز واجب است که به اندازه معمول و متعارف نسبت به ان حیوان خون از بدنش بیرون اید ششم ان که بنابر احتیاط واجب سر حیوان را در غیر پرندگان پیش از بیرون امدن روح از بدنش جدا نکند بلکه خود این کار حتی در پرندگان محل اشکال است ولی اگر از روی غفلت یا به جهت تیزی چاقو سر جدا شود اشکال ندارد و همچنین بنا بر احتیاط واجب رگ سفیدی را که از مهره های گردن تا دم حیوان امتداد دارد و ان را نخاع می گویند عمدا قطع نکند هفتم ان که بنابر احتیاط واجب کشتن از مذبح باشد و از قفا نباشد و همچنین بنابر احتیاط واجب جایز نیست کارد را زیر رگها فرو نموده و به طرف جلو انها را قطع کند
- شیر دادنی که علت محرم شدن است هشت شرط دارد اول بچه شیر زن زنده را بخورد پس اگر از پستان زنی که مرده است شیر بخورد اثر ندارد دوم شیر ان زن به ولادت بوده و از حرام نباشد پس اگر شیری را که از زنا پیدا شده به بچه دیگر بدهند به واسطه ان شیر بچه به کسی محرم نمی شود سوم بچه شیر را از پستان بمکد پس اگر شیر را در گلوی او بریزند اثری ندارد چهارم شیر خالص باشد و با چیز دیگر مخلوط نباشد پنجم شیر از یک شوهر باشد پس اگر زن شیر دهی را طلاق دهند بعد شوهر دیگری کند و از او ابستن شود و تا موقع زاییدن شیری که از شوهر اول داشته باقی باشد و مثلا هشت دفعه پیش از زاییدن از شیر شوهر اول و هفت دفعه بعد از زاییدن از شیر شوهر دوم به بچه ای بدهد ان بچه به کسی محرم نمی شود ششم بچه شیر را قی نکند و اگر قی کند بنابر احتیاط باید کسانی که به واسطه شیر خوردن به ان بچه محرم می شوند با او ازدواج نکنند و نگاه محرمانه هم به او ننمایند هفتم پانزده مرتبه یا یک شبانه روز به طوری که در مساله بعد می اید شیر سیر بخورد یا مقداری شیر به او بدهند که بگویند از ان شیر استخوانش محکم شده و گوشت در بدنش روییده است و اگر ده مرتبه به او شیر داده شود احتیاط مستحب ان است که کسانی که به واسطه شیر خوردن به او محرم می شوند با او ازدواج نکنند و نگاه محرمانه به او ننمایند هشتم دو سال بچه تمام نشده باشد و اگر بعد از تمام شدن دو سال او را شیر دهند به کسی محرم نمی شود بلکه اگر مثلا پیش از تمام شدن دو سال هشت مرتبه و بعد از ان هفت مرتبه شیر بخورد به کسی محرم نمی شود ولی چنانچه از موقع زاییدن زن شیرده بیشتر از دوسال گذشته باشد و شیر او باقی باشد و بچه ای را شیر دهد ان بچه به کسانی که ذکر شد محرم می شود
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر چند نفر با هم سگ را بفرستند و یکی از آنها کافر باشد آن شکار حرام است، و نیز اگر همه مسلمان باشند و یکی از آنان عمداً نام خدا را نبرد، آن شکار حرام است. و نیز اگر یکی از سگهایی را که فرستاده اند بطوری که در مسأله 2732 گفته شد تربیت شده نباشد، آن شکار حرام می باشد.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر چند نفر با هم سگ را بفرستند و یکی از آنها کافر باشد ؛ یا عمداً نام خدا را نبرد ، آن شکار حرام است و نیز اگر یکی از سگهائی را که فرستاده اند بطوری که در مسألة 2607 گفته شد تربیت شده نباشد ، آن شکار حرام می باشد .
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر چند نفر باهم سگی را بفرستند ویکی از آنان کافر باشد، یا عمداً نام خدا را نبرد، یا چند سگ بفرستند و یکی از آنها تربیت شده نباشد بنابر احتیاط واجب باید از گوشت آن شکار پرهیز کرد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر چند نفر با هم سگ را بفرستند و یکی از آنها کافر باشد، یا عمداً نام خدا را نبرد، آن شکار حرام است و نیز اگر یکی از سگهایی را که فرستادهاند به طوری که پیشتر گفته شد تربیت شده نباشد، آن شکار حرام میباشد.
- [آیت الله خوئی] اگر چند نفر با هم سگ را بفرستند و یکی از آنها کافر باشد یا عمداً نام خدا را نبرد، آن شکار حرام است. و نیز اگر یکی از سگهایی را که فرستادهاند به طوری که در مسألة (2618) گفته شد، تربیتشده نباشد، آن شکار حرام میباشد.
- [امام خمینی] اگر چند نفر با هم سگ را بفرستند و یکی از آنها کافر باشد، یا عمداً نام خدا را نبرد، آن شکار حرام است. و نیز اگر یکی از سگهایی را که فرستادهاند بطوری که در صفحه گذشته گفته شد تربیت شده نباشد، آن شکار حرام میباشد.
- [آیت الله بروجردی] اگر چند نفر با هم سگ را بفرستند و یکی از آنها کافر باشد، یا عمداً نام خدا را نبرد، آن شکار حرام است و نیز اگر یکی از سگهایی را که فرستادهاند به طوری که در (مسأله 2618) گفته شد تربیت شده نباشد، آن شکار حرام میباشد.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر چند نفر با هم سگ را بفرستند ویکی از آنها کافر باشد یا عمداً نام خدا را نبرد آن شکار حرام است، و نیز اگر یکی از سگهایی راکهفرستادهاند به طوری که در گذشته گفته شده نباشد آن شکار حراممیباشد.
- [آیت الله بهجت] اگر چند نفر با هم سگ را بفرستند و یکی از آنها کافر باشد یا عمداً نام خدا را نبرد، آن شکار حرام است، و نیز اگر یکی از سگهایی را که فرستادهاند بهصورتی که در مسئله 209? گفته شد تربیت شده نباشد، آن شکار حرام میباشد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر چند نفر با هم سگ را بفرستند، و یکی از آنان کافر باشد، آن شکار حرام است، و اگر همه مسلمان باشند، و یکی از آنان، عمداً نام خدا را نبرد، بنابر احتیاط لازم، آن شکار حرام است.