مسلمان
توحید معاد نبوت عدل (شیعه) • 
ماهی مرده ای که معلوم نیست ان را زنده از اب گرفته اند یا مرده چنانچه در دست مسلمان باشد حلال است و اگر در دست کافری باشد که از دست مسلمان نگرفته باشد اگرچه بگوید ان را زنده گرفته ام حرام می باشد مگر ان که بینه یا شخص ثقه ای که ظن به خلاف قولش نباشد خبر دهد که ان را زنده گرفته است
عنوان مسئله:
ماهی مرده ای که معلوم نیست ان را زنده از اب گرفته اند یا مرده چنانچه در دست مسلمان باشد حلال است و اگر در دست کافری باشد که از دست مسلمان نگرفته باشد اگرچه بگوید ان را زنده گرفته ام حرام می باشد مگر ان که بینه یا شخص ثقه ای که ظن به خلاف قولش نباشد خبر دهد که ان را زنده گرفته است
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
سوال مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر ملخ را با دست یا به وسیله دیگری زنده بگیرند بعد از جان دادن حلال است و لازم نیست کسی که ان را می گیرد مسلمان باشد و در موقع گرفتن نام خدارا ببرد ولی اگر ملخ مرده ای در دست کافری باشد که از دست مسلمان نگرفته باشد و معلوم نیست که ان را زنده گرفته یا نه اگرچه بگوید زنده گرفته ام حرام است مگر این که بینه یا ثقه ای که ظن به خلاف قولش نباشد بگوید که زنده گرفته است
- هرگاه شک کند که اجیر عمل را انجام داده یا نه همین که مورد اطمینان باشد و بگوید انجام داده ام یا بینه یا خبر ثقه ای که ظن بر خلاف ان نباشد قایم شود بر این که انجام داده کفایت می کند و اگر شک کند که عمل او صحیح بوده یا نه بنابر صحت ان بگذارد
- اگر ماهی فلس دار را زنده از اب بگیرند و بیرون اب جان دهد پاک و خوردن ان حلال است و چنانچه در اب بمیرد پاک است ولی خوردن ان حرام می باشد مگر این که در تور ماهیگیر در اب بمیرد که در این صورت خوردنش حلال است و ماهی بی فلس را اگرچه زنده از اب بگیرند و بیرون اب جان دهد حرام است
- لازم نیست خود انسان در جستجوی اب برود بلکه می تواند کسی را که به گفته او اطمینان دارد بفرستد و همچنین اگر ان شخص ثقه باشد و ظن بر خلاف قول او نباشد اگر چه از گفته او اطمینان پیدا نشود و در هر دو صورت رفتن یک نفر از طرف چند نفر کفایت می کند
- اگر انسان یقین یا اطمینان پیدا کند که چیزی که نجس بوده پاک شده است یا دو عادل یا یک عادل به پاک شدن ان خبر دهند و همچنین اگر شخصی که مورد وثوق باشد به پاک شدن ان خبر دهد و ظن بر خلاف گفته او نباشد ان چیز پاک است و همچنین است اگر کسی که چیز نجس در اختیار اوست بگوید ان چیز پاک شده در صورتی که متهم به بی مبالاتی در طهارت و نجاست نباشد و یا مسلمانی چیز نجس را اب کشیده باشد اگر چه معلوم نباشد درست اب کشیده یا نه
- اگر عده ای بگویند خورشید یا ماه گرفته است چنانچه انسان از گفته انان یقین یا اطمینان پیدا نکند و در ان اشخاص شخصی که گفته او شرعا معتبر است نباشد و نماز ایات نخواند و بعد معلوم شود راست گفته اند در صورتی که تمام خورشید یا ماه گرفته باشد نماز ایات را بخواند ولی اگر مقداری از ان گرفته باشد خواندن نماز ایات بر او واجب نیست و همچنین است اگر دو نفر که عادل بودن انان معلوم نیست یا شخصی که ثقه بودن او معلوم نیست بگویند خورشید یا ماه گرفته بعد معلوم شود که ان دو عادل بوده اند و یا ان شخص ثقه ای بوده که ظن بر خلاف قول او نبوده است
- اگر حیوان حلال گوشت وحشی را با اسلحه شکار کنند و بمیرد با پنج شرط حلال و بدنش پاک است اول اسلحه شکار مثل کارد و شمشیر برنده باشد یا مثل نیزه و تیر تیز باشد و اگر به وسیله دام یا چوب و سنگ و مانند اینها حیوانی را شکار کنند پاک نمی شود و خوردن ان هم حرام است و اگر حیوانی را با تفنگ شکار کنند چنانچه گلوله ان تیز باشد که در بدن حیوان فرو رود و ان را پاره کند پاک و حلال است و اگر گلوله تیز نباشد بلکه با فشار در بدن حیوان فرو رود و حیوان را بکشد یا به واسطه حرارتش بدن حیوان را بسوزاند و در اثر سوزاندن حیوان بمیرد پاک و حلال بودنش محل اشکال است دوم کسی که شکار می کند باید مسلمان باشد یا بچه مسلمان باشد که خوب و بدرا بفهمد پس اگر کفار و نواصب و خوارج و غلاتی که محکوم به کفرند مانند قایلین به الوهیت امیر المومنین علیه السلام حیوانی را شکار نمایند ان شکار حلال نیست سوم اسلحه را برای شکار حیوان بکار برد و اگر مثلا جایی را نشان کند و اتفاقا حیوانی را بکشد ان حیوان پاک نیست و خوردن ان هم حرام است چهارم وقت به کار بردن اسلحه نام خدا را ببرد و چنانچه عمدا نام خدارا نبرد شکار حلال نمی شود ولی اگر فراموش کند اشکال ندارد پنجم وقتی به حیوان برسد که مرده باشد یا اگر زنده است به اندازه سربریدن ان وقت نباشد و چنانچه به اندازه سربریدن وقت باشد و سر حیوان را نبرد تا بمیرد حرام است
- اگر سگ شکاری حیوان وحشی حلال گوشتی را شکار کند پاک بودن و حلال بودن ان حیوان شش شرط دارد اول سگ به طوری تربیت شده باشد که هر وقت ان را برای گرفتن شکار بفرستند برود و هر وقت جلوگیری کنند بایستد و نیز بنابر احتیاط واجب عادتش این باشد که تا صاحبش نرسد از شکار نخورد ولی اگر عادت به خوردن خون شکار داشته باشد یا به ندرت از شکار بخورد اشکال ندارد دوم ان که ان را بفرستند و اگر از پیش خود دنبال شکار رود و حیوانی را شکار کند خوردن ان حیوان حرام است بلکه اگر از پیش خود دنبال شکار رود و بعد صاحبش بانک بزند که زودتر ان را به شکار برساند اگرچه به واسطه صدای صاحبش شتاب بکند بنا بر احتیاط واجب باید از خوردن ان شکار خودداری نمایند سوم کسی که سگ را می فرستد باید مسلمان یا بچه مسلمان باشد که خوب و بدرا بفهمد و اگر کافر یا ناصب یا خارجی و یا بعضی از غلاتی که در حکم کافرند سگ را بفرستد شکار ان سگ حرام است چهارم وقت فرستادن سگ نام خدارا ببرد و اگر عمدا نام خدارا نبرد ان شکار حرام است ولی اگر فراموش کند اشکال ندارد پنجم شکار به واسطه زخمی که از دندان سگ پیدا کرده بمیرد پس اگر سگ شکار را خفه کند یا شکار از دویدن یا ترس بمیرد حلال نیست ششم کسی که سگ را فرستاده وقتی برسد که حیوان مرده باشد یا اگر زنده است به اندازه سربریدن ان وقت نباشد بشرط ان که در تاخیر مسامحه نکرده باشد وچنانچه وقتی برسد که به اندازه سربریدن وقت باشد و سر حیوان را نبرد تا بمیرد حلال نیست
- سربریدن حیوان شرایطی دارد اول کسی که سر حیوان را می برد باید مسلمان باشد چه مرد باشد و چه زن و بچه مسلمان هم اگر ممیز باشد یعنی خوب و بدرا بفهمد می تواند سر حیوان را ببرد و اگر کفار و نواصب و خوارج و غلاتی که محکوم به کفرند مانند قایلین به الوهیت امیرالمومنین علیه السلام سر حیوان را ببرند ان حیوان حلال نمی شود دوم سر حیوان را با چیزی ببرند که از اهن باشد ولی چنانچه اهن پیدا نشود با چیز تیزی که چهار رگ ان را جدا کند مانند شیشه و سنگ تیز می شود سر ان را برید ولی بنابر احتیاط واجب باید طوری باشد که اگر سر حیوان را نبرند می میرد یا ضرورتی مقتضی سر بریدنش باشد سوم در هنگام سر بریدن جلو بدن حیوان رو به قبله باشد و کسی که می داند باید رو به قبله سر ببرد اگر عمدا حیوان را رو به قبله نکند حیوان حرام می شود ولی اگر فراموش کند یا مساله را نداند یا قبله را اشتباه کند یا نداند قبله کدام طرف است یا نتواند حیوان را رو به قبله کند و ناچار از تذکیه ان باشد اشکال ندارد چهارم وقتی می خواهد سر حیوان را ببرد یا کارد به گلویش بگذارد به نیت سربریدن نام خدا را ببرد و همین قدر که بگوید بسم الله یا الله اکبر و مانند ان از اذکار کفایت می کند بلکه گفتن الله تنها هم کافیست و اگر بدون قصد سربریدن نام خدا را ببرد ان حیوان پاک نمی شود و گوشت ان هم حرام است ولی اگر از روی فراموشی نام خدارا نبرد اشکال ندارد و احتیاط مستحب ان است که هر وقت یادش بیاید نام خدارا ببرد و بگوید بسم الله علی اوله و علی اخره پنجم حیوان بعد از سربریدن حرکتی بکند اگرچه مثلا چشم یا دم خود را حرکت دهد یا پای خودرا به زمین زند و این حکم در صورتی است که زنده بودن ان حیوان در حال ذبح مشکوک باشد وگرنه لزومی ندارد و نیز واجب است که به اندازه معمول و متعارف نسبت به ان حیوان خون از بدنش بیرون اید ششم ان که بنابر احتیاط واجب سر حیوان را در غیر پرندگان پیش از بیرون امدن روح از بدنش جدا نکند بلکه خود این کار حتی در پرندگان محل اشکال است ولی اگر از روی غفلت یا به جهت تیزی چاقو سر جدا شود اشکال ندارد و همچنین بنا بر احتیاط واجب رگ سفیدی را که از مهره های گردن تا دم حیوان امتداد دارد و ان را نخاع می گویند عمدا قطع نکند هفتم ان که بنابر احتیاط واجب کشتن از مذبح باشد و از قفا نباشد و همچنین بنابر احتیاط واجب جایز نیست کارد را زیر رگها فرو نموده و به طرف جلو انها را قطع کند
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله خوئی] ماهی مردهای که معلوم نیست آن را زنده از آب گرفتهاند یا مرده، چنانچه در دست مسلمان باشد، حلال است و اگر در دست کافر باشد، اگرچه بگوید آن را زنده گرفتهام، حرام میباشد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر ماهی از بازار مسلمانان یا از دست مسلمانی گرفته شود حلال است، هر چند معلوم نباشد آن را زنده از آب گرفته اند یا نه و جستجو نیز لازم نیست، ولی اگر از کافری گرفته شود و معلوم نباشد ماهی زنده از آب گرفته شده یا زنده به دام افتاده یا نه، حرام است.
- [آیت الله بروجردی] ماهی مردهای که معلوم نیست آن را زنده از آب گرفتهاند یا مرده، چنانچه در دست مسلمان باشد، حلال است و اگر دست کافر باشد، اگر چه بگوید آن را زنده گرفتهام حرام میباشد.
- [امام خمینی] ماهی مردهای که معلوم نیست آن را زنده از آب گرفتهاند یا مرده، چنانچه در دست مسلمان باشد، حلال است و اگر در دست کافر باشد، اگر چه بگوید آن را زنده گرفتهام حرام میباشد.
- [آیت الله سبحانی] ماهی مرده ای که معلوم نیست آن را زنده از آب گرفته اند یا نه، چنانچه در دست مسلمان باشد، حلال است و اگر در دست کافر باشد; و معلوم نباشد که زنده از آب گرفته یا زنده در دام افتاده حرام می باشد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . ماهی مردهای که معلوم نیست آن را زنده از آب گرفتهاند یا مرده، چنانچه در دست مسلمان باشد، و با آن معامله ماهی حلال بنماید، حلال است، و اگر در دست کافر باشد، اگر چه بگوید آن را زنده گرفتهام، حرام میباشد، مگر آن که یقین حاصل شود یا دو شاهد عادل شهادت دهند که راست میگوید.
- [آیت الله اردبیلی] ماهی مردهای که معلوم نیست آن را زنده از آب گرفتهاند یا مرده، چنانچه در دست مسلمان باشد، حلال است و اگر در دست کافر باشد، اگرچه بگوید: (آن را زنده گرفتهام) حرام میباشد، مگر این که اطمینان حاصل شود که راست میگوید.
- [آیت الله بهجت] ماهی مردهای که معلوم نیست آن را زنده از آب گرفتهاند یا مرده، چنانچه در دست مسلمان باشد، حلال است و اگر در دست کافر باشد، اگرچه بگوید آن را زنده گرفتهام، حرام میباشد، مگر آنکه از حرف او یا از راه دیگر علم یا اطمینان حاصل شود.
- [آیت الله نوری همدانی] ماهی مرده ای که معلوم نیست آن را زنده از آب گرفته اند یا مرده ، چنانچه در دست مسلمان باشد ، حلال است و اگر در دست کافر باشد ؛ اگر چه بگوید آن را زنده گرفته ام حرام می باشد ، مگر اینکه دو شاهد عادل گواهی دهند که راست می گوید یا یقین حاصل شود که راست می گوید .
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر ملخ را با دست یا به وسیله دیگری زنده بگیرند؛ بعد از جان دادن خوردن آن حلال است و لازم نیست کسی که آن را می گیرد مسلمان باشد و در موقع گرفتن نام خدا را ببرد؛ ولی اگر ملخ مرده ای در دست کافر باشد و معلوم نباشد که آن را زنده گرفته یا نه؛ اگرچه بگوید زنده گرفته ام حرام است.