شکهائی که نباید به آنها اعتنا کرد از این قرار است:
(اول) شک در چیزی که محل به جا آوردن آن گذشته است:
مثل آنکه در رکوع شک کند که حمد را خوانده یا نه.
(دوم) شک بعد از سلام نماز.
(سوم) شک بعد از گذشتن وقت نماز.
(چهارم) شک کثیر الشک؛ یعنی کسی که زیاد شک می کند.
(پنجم) شک امام در شماره رکعتهای نماز در صورتی که ماموم شماره
آنها را بداند و همچنین شک ماموم در صورتی که امام شماره رکعتهای نماز را بداند.
(ششم) شک در نمازهای مستحبی و نماز احتیاط.
1 - شک در چیزی که محل آن گذشته است: