اب کر
آب کُرّ مقدار مشخّصی از آب مطلق است که در صورت برخورد با نجاست، نجس نمیشود و چیزهای نجس را میتوان با آن پاک کرد.
اگر در صورت یا دستها بریدگی یا زخمی است که خون آن بند نمیآید، و آب برای آن ضرر ندارد، باید بعد از شستن اجزاء صحیحة آن عضو با رعایت ترتیب موضع زخم یا بریدگی را در آب کر یا جاری فرو برد، و قدری فشار دهد که خون بند بیاید، و انگشت خود را روی زخم بریدگی در زیر آب از بالا به پائین بکشد تا آب بر آنجاری شود و وضو صحیح است.
(شرط هفتم): آن که وقت برای وضو و نماز کافی باشد.