خودداری
خودداری همان امتناع است. از آن در بابهای مختلفی نظیر طهارت، تجارت، شرکت، ودیعه، کفالت، نکاح، ظهار، ایلاء، لعان و قضاء سخن گفته‌اند.
اگر مرد بخواهد زن خود را که به واسط اصل خلقت یا مرضی حیض نمی‌بیند طلاق دهد، باید از وقتی که با او نزدیکی کرده، تا سه ماه از جماع با او خودداری نماید و بعد او را طلاق دهد.
عنوان مسئله:
اگر مرد بخواهد زن خود را که به واسط اصل خلقت یا مرضی حیض نمی‌بیند طلاق دهد، باید از وقتی که با او نزدیکی کرده، تا سه ماه از جماع با او خودداری نماید و بعد او را طلاق دهد.
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله سبحانی] نزدیکی از پشت در ایام حیض یا غیر ایام حیض با رضایت زن جایز است؟
- [آیت الله سیستانی] نزدیکی با زن در هنگام حیض چه حکمی دارد؟
- [آیت الله سبحانی] کفاره نزدیکی با زن در حال حیض چیست؟
- [سایر] آیا طلاق زن در ایام عادت ماهانه صحیح است؟
- [سایر] آیا طلاق زن در ایام عادت ماهانه صحیح است؟
- [آیت الله بهجت] حکم طلاق زن در حال حیض و نفاس چیست؟
- [آیت الله سبحانی] آیا در روزهایی که حیض زن قطعی نیست ولی شرعاً باید حیض قرار دهد جایز است که نزدیکی کند؟
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر زن بعد از نزدیکی حیض شود، آیا غسل جنابت از او در ایام عادت ماهانه صحیح است؟
- [آیت الله بروجردی] هرگاه زوج در حال حیض با زوجه خود مواقعه نمود، پس از پاک شدن زوجه از آن حیض میتواند او را طلاق بدهد؟ و این طُهر طُهرِ غیر مواقعه صدق میکند یا خیر؟
- [آیت الله بروجردی] هرگاه محلّل بعد از سه طلاق در حیض دخول کرد، آیا این مواقعه سبب حلّیّت برای زوج اوّلی می‌شود یا خیر؟ و آیا در طهر بعد از این حیض که دخول محلّل در آن واقع شده طلاق محلّل صحیح است یا خیر؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- زنی که حیض نمی‌بیند اگر در سن زنهایی باشد که حیض میبینند، چنانچه شوهرش بعد از نزدیکی کردن او را طلاق دهد، باید بعد از طلاق تا سه ماه عدّه نگهدارد.
- طلاق دادن زن در حال حیض یا نفاس در سه صورت صحیح است: (اول): آن که شوهرش بعد از ازدواج با او نزدیکی نکرده باشد. (دوم): معلوم باشد آبستن است و اگر معلوم نباشد و شوهر در حال حیض طلاقش بدهد، بعد بفهمد آبستن بوده، احتیاط واجب آن است که دوباره او را طلاق دهد. (سوم): مرد به واسط غایب بودن یا حبس بودن نتواند بفهمد که زن از خون حیض و نفاس پاک است یا نه.
- بعد از آن که زن از خون حیض پاک شد، اگرچه غسل نکرده باشد، طلاق او صحیح است، و شوهرش هم میتواند با او جماع کند و اولی این است که جماع پس از شستن فرج باشد، ولی احتیاط مستحب آن است که پیش از غسل از جماع با او خودداری کند. اما کارهای دیگری که در وقت حیض بر او حرام بوده مانند توقف در مسجد و مس خط قرآن، تا غسل نکند بر او حلال نمیشود.
- طلاق دادن زن در حال حیض، به طوری که در احکام طلاق گفته می‌شود، باطل است.
- هر گاه مرد در روز ماه رمضان یا در حال حیض زن، با او نزدیکی کند معصیت کرده، ولی اگر بچهای از آنان به دنیا آید، حلالزاده است.
- زنی که نه سالش تمام شده و یائسه نیست، اگر صیغه شود، مثلًا یک ماهه یا یک ساله شوهر کند، چنانچه شوهرش با او نزدیکی نماید و مدت آن زن تمام شود یا شوهر مدت را به او ببخشد باید عدّه نگهدارد پس اگر حیض میبیند باید به مقدار دو حیض عدّه نگهدارد و شوهر نکند واگر حیض نمی‌بیند، چهل و پنج روز از شوهر کردن خودداری نماید. درصورتی که آبستن باشد احتیاط واجب آن است که به هر کدام از زائیدن یا چهل و پنج روز که بیشتر است عدّه نگهدارد.
- زنهایی که عادت وقتیه دارند دو دستهاند: (اول): زنی که دو ماه پشتسر هم در وقت معین، خون حیض ببیند و بعد از چند روز پاک شود، ولی شمارة روزهای آن در هر دو ماه یک انداز نباشد. مثلًا دو ماه پشت سر هم روز اول ماه خون ببیند ولی ماه اول روز هفتم، و ماه دوم روز هشتم از خون پاک شود، که این زن باید روز اول ماه را عادت حیض خود قرار دهد. (دوم): زنی که دو ماه پشت سر هم در وقت معین، سه روز یا بیشتر خون حیض ببیند و بعد پاک شود و دو مرتبه خون ببیند و تمام روزهائی که خون دیده با روزهائی که در وسط پاک بوده از ده روز بیشتر نشود ولی ماه دوم کمتر یا بیشتر از ماه اول باشد، مثلًا در ماه اول هشت روز و در ماه دوم نه روز باشد که این زن هم باید روز اول ماه را روز اول عادت حیض خود قرار دهد.
- کسی که از روی نادانی یا فراموشی با زن در حال حیض نزدیکی کند کفاره ندارد.
- اگر زن را از خون حیض پاک بداند و طلاقش دهد، بعد معلوم شود موقع طلاق در حال حیض بوده، طلاق او باطل است، و اگر او را در حیض بداند و طلاقش دهد بعد معلوم شود پاک بوده، طلاق او صحیح است.
- زن باید در وقت طلاق از خون حیض و نفاس پاک باشد و شوهرش در آن پاکی با او نزدیکی نکرده باشد، و تفصیل این دو شرط در مسایل آینده گفته می‌شود.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله سیستانی] اگر مرد بخواهد زن خود را که بواسطه اصل خلقت ، یا مرضی ، یا شیر دادن ، یا مصرف دارو ، یا هر سببی دیگر حیض نمی‌بیند و زنهای در سنّ او حیض میبینند ، طلاق دهد ، باید از وقتی که با او نزدیکی کرده تا سه ماه از جماع با او خود داری نماید و سپس او را طلاق دهد .
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر مرد بخواهد زن خود را که به واسطه مرضی حیض نمی‌بیند طلاق دهد، باید از وقتی که با او نزدیکی کرده تا سه ماه از جماع با او خوددارینماید و بعد او را طلاق دهد.
- [آیت الله بروجردی] اگر مرد بخواهد زن خود را که به واسطهی مرضی حیض نمی‌بیند طلاق دهد، باید از وقتی که با او نزدیکی کرده تا سه ماه از جماع با او خود داری نماید و بعد او را طلاق دهد.
- [آیت الله بهجت] اگر مرد بخواهد زن خود را که به دلیل بیماری حیض نمی‌بیند، طلاق دهد، باید از وقتی که با او نزدیکی کرده، تا سه ماه از نزدیکی با او خودداری نماید و بعد او را طلاق دهد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر مرد بخواهد زن خود را که به واسطه اصل خلقت یا مرضی حیض نمی بیند طلاق دهد؛ باید از وقتی که با او نزدیکی کرده تا سه ماه از جماع با او خودداری نماید و بعد او را طلاق دهد.
- [امام خمینی] اگر مرد بخواهد زن خود را که به واسطه مرضی حیض نمی بیند طلاق دهد،باید از وقتی که با او نزدیکی کرده، تا سه ماه از جماع با او خودداری نماید و بعداو را طلاق دهد.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر مرد بخواهد زن خود را که به واسطة مرضی حیض نمی بیند طلاق دهد ، باید از وقتی که با او نزدیکی کرده تا سه ماه از اجماع با او خودداری نماید و بعد او را طلاق دهد .
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر مرد بخواهد زن خودرا که حیض نمی بیند چه از اصل خلقت و چه به واسطه امر عارضی طلاق بدهد باید از وقتی که با او نزدیکی کرده تا سه ماه از نزدیکی با او خودداری کند و بعد او را طلاق دهد
- [آیت الله اردبیلی] اگر مرد بخواهد زن خود را که به واسطه بیماری حیض نمی‌بیند طلاق دهد، باید از وقتی که با او آمیزش کرده تا سه ماه از آمیزش با او خودداری نماید و بعد او را طلاق دهد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر مرد بخواهد زن خود را که نه سالش تمام گشته و به سن یائسگی نرسیده ولی طبق معمول حیض نمی‌بیند طلاق دهد، باید از وقتی که با او نزدیکی کرده تا سه ماه قمری از نزدیکی با او خودداری نماید و بعد او را طلاق دهد.