جواهری ممکن است اسم برای اشخاص یا خاندان‌های ذیل باشد: • آل جواهری، خاندان‌ علمی‌ شیعی‌ در قرن‌ سیزدهم‌ تا پانزدهم‌ در عراق‌ • شیخ جواد جواهری، از علمای سیاستمدار مجاهد شیعه عراق در قرن چهاردهم هجری• محمدمهدی جواهری، بزرگترین‌ شاعر کلاسیک‌ عراقی ایرانی‌ تبار در نیمه قرن‌ چهاردهم‌

حیوان، واژه ای عربی که بر هرگونه ذی روح اطلاق می شود و انسان را نیز، که او را حیوان ناطق می‌خوانند، در بر می گیرد. [۱] [۲] [۳]در منابع دینی و متون فقهی این واژه غالباً به موجود ذی روحِ فاقد خرد و تعقل اطلاق شده است که معادل آن در زبان فارسی کنونی جانور است.

جواهر الکلام (یا جواهرالکلام‌ فی‌ شرح‌ شرائع‌ الاسلام‌ )، اثری‌ جامع‌ و استدلالی‌ در فقه‌ امامی‌ ، نوشته محمدحسن‌ نجفی‌ ، معروف‌ به‌ صاحب‌ جواهر، فقیه‌ بزرگ‌ امامی‌ قرن‌ سیزدهم‌ می‌باشد.

آب جاری به آب روانِ جوشیده از زمین، مانند آب چشمه و قنات گفته می‌شود که یکی از پاک‌کننده‌های نجاسات است. از احکام این آب در باب طهارت و زکات سخن گفته شده است.

توده ی بسیار بزرگى از آب را دریا می گویند. از آن در باب هاى طهارت، خمس، حج، تجارت، صید و ذباحه و اطعمه و اشربه سخن رفته است.

يكی از واحدهای وزن كه تقريباً معادل يك بيست و چهارم مثقال و  15 / 0 گرم است.

شكم به بخشى از بدن بين سینه و لگن گفته مي شود.

صدف، نام عمومی نرم‌تنان دو کفه‌ای که پوشش سخت و معمولاً آهکی جانوران نرم‌تن است.

طلایا زربه فلز معروفِ کمیاب و گران بها گفته می‌شود. از آن به مناسبت در بابهای طهارت ، صلات ، زکات ، خمس ، تجارت ، عاریه و غصب سخن گفته‌اند.

خُمس، اصطلاحی فقهی به معنای پرداخت یک پنجم مازاد درآمد سالانه و برخی موارد دیگر مانند معدن و گنج با شروطی که در فقه آمده است. خُمس از فروع دین است و آیه ۴۱ سوره انفال و بیش از ۱۱۰ حدیث در کتابهای روایی از آن سخن گفته‌اند.