اِسْتِحاضه یکی از انواع خون‌هایی است که از مجرای تناسلی بانوان جاری می‌شود. به زن در این مدت مُسْتَحاضه گفته شده و برای انجام برخی کارها مانند نماز و روزه لازم است احکام خاصی را رعایت کند.

واژه «عبادت» در اصل به نظر بسيارى از واژه شناسان به معنى «خضوع» طبری در تفسیر «جامع البيان» مى‌گويد: اصل عبودیت « كه به نظر او شامل عبادت نيز مى‌شود » نزد همه عرب به معنى ذلت و خاكسارى است. [۱]قرطبى نيز مى‌گويد: «اصل عبادت خضوع است» [۲] [۳] [۴] [۵]لازم به ذكر است برخى از منابع ياد شده به جاى «خضوع» لفظ «ذلت» آورده‌اند، كه نزديك به خضوع است. يا «نهايت خضوع» است. [۶] [۷] [۸]

واژه «عبادت» در اصل به نظر بسيارى از واژه شناسان به معنى «خضوع» طبری در تفسیر «جامع البيان» مى‌گويد: اصل عبودیت « كه به نظر او شامل عبادت نيز مى‌شود » نزد همه عرب به معنى ذلت و خاكسارى است. [۱]قرطبى نيز مى‌گويد: «اصل عبادت خضوع است» [۲] [۳] [۴] [۵]لازم به ذكر است برخى از منابع ياد شده به جاى «خضوع» لفظ «ذلت» آورده‌اند، كه نزديك به خضوع است. يا «نهايت خضوع» است. [۶] [۷] [۸]

عمل، به کار گفته می‌شود.

نِفاس (یا زَچَِگی) خونی است که زن از هنگام زایمان (یا سقط جنین) تا ده روز می‌بیند. خون‌هایی که بیش از ده روز (برخی فتاوا: بیش از ایام عادت) دیده می‌شود خون استحاضه است. تمام احکام حائض برای نُفَساء یعنی زن نفاس‌دیده نیز جاری است، مانند حرام بودن نماز و توقف در مسجد.

عادت عبارت است از يك كيفيت راسخ در نفس يا هيأت مكتسبه كه به صاحب خود امكان مى‏دهد بعضى افعال را به سهولت ادا كند يا اثر بعضى عوامل خارجى را به آسانى تحمل كند. اين كيفيت اگر زودگذر باشد حالت ناميده مى‏شود و اگر با سختى زايل شود ملکه ناميده مى‏شود.

عادت ماهیانه (قاعدگی، حِیض، پِریود، رِگل) به جاری شدن خون حیض از رحم بانوان از دوران بلوغ تا یائسگی گفته می‌شود که به طور معمول بین ۵ تا ۷ روز طول می‌کشد. زن در این مدت «حائض» بوده و احکام فقهی ویژه‌ای دارد، از جمله حرام بودن کارهای مشروط به طهارت.

ترک یعنی انجام ندادن، مقابل فعل است.

خون‌ از نجاسات است که در قلب و رگها جریان دارد. از احکام آن در بابهای طهارت، صلات، صوم، حج، تجارت، صید و ذباحه و اطعمه و اشربه سخن گفته‌ اند.

انجام عمل بعد از سپری شدن وقت مخصوص آن را قضا گویند.