آلات قمار همان ابزار و وسائل قمار بازی است که بازی با آنها خواه شرطبندی شود یا بدون آن حرام است. همچنین ساختن، نگهداشتن، هديه و قرض دادن و هر گونه اكتساب با آلات قمار مانند خريد و فروش، اجاره دادن، صلح كردن بر آن، اجیر شدن براى ساختن يا آموزش، حرام و باطل است. شکل ظاهری آلات قمار و نیز ماده آن در صورتی كه از بين بردن هيأت، متوقّف بر آن باشد مالیت ندارد و از بین بردن آنها در صورت توانايى واجب است و ضمان ندارد.

اجنبی به نامحرم و بیگانه گفته می شود.

مرسوم

موجب، سبب

عنوان اهانت ،در کتب قواعد فقهی تحت عنوان «قاعده حرمت اهانت محترمات» و به مناسبت، در باب ‌هاى مختلف فقهى آمده است.

اتلاف‌ به معنای از بین بردن و نابود کردن می باشد و واژه یاد شده در فقه در مورد اتلاف مال دیگرى به كار رفته و از آن در باب‌هاى متعدّدى مانند حج، تجارت، اطعمه و اشربه، غصب و جز آن‌ها سخن گفته شده است كه بحث تفصیلى آن در قاعده اتلاف كه از قواعد مشهور فقهى است، خواهد آمد.

اشاعه در سه معنا به کار رفته است:۱. انتشار سهم هر یک از مالکان و صاحبان حق در تمام مال یا حق.۲. مقابل افراز.۳. انتشار خبر.بیشتر کاربرد اشاعه در فقه، معنای نخست آن است و معنای دوم آن بیشتر با واژگان شیاع و استفاضه به کار می‌رود.از اشاعه به معنای نخست، در باب‌های تجارت، رهن، شرکت، مضاربه، مزارعه، اجاره، وقف، هبه، وصیّت و قضاء سخن رفته است.

اسراف، به معنای زیاده‌روی و تجاوز از حدّ اعتدال است. اسراف از مباحث قرآنی، فقهی و اخلاقی بوده و حرمت آن در آیات و روایات مطرح شده است. برخی حرمت آن را از ضروری دین دانسته، و برخی دیگر در ردیف گناهان کبیره شمرده‌اند.

تحريک، برانگيختن

«مذهب» به معنای راه و روش است و در مفهوم دینی، به مسیر اعتقادی افراد، مذهب گفته می‌شود. [۱] در این تعریف، می توان مذهب را در ارتباط با اصل دین هم به کار برد، به عنوان نمونه، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، بنیان گذار مذهب اسلام بوده است، اما اکنون در مورد اصل اسلام از واژه «دین» و یا «آیین» استفاده می‌شود.

دُروغ به معنای اظهار خلاف واقع و سخن بر خلاف حقیقت، از گناهان کبیره است که در قرآن و حدیث از آن نهی شده است. در احادیث، دروغ کلید بدی‌ها و مایه تباهی ایمان محسوب گشته است. در مواردی دروغ گفتن مجاز و حتی گاه واجب شمرده شده است. اضطرار، جنگ و آشتی‌دادن مؤمنان، برخی از این موارد است.

قِمار یا قمار بازی در فقه اسلامی به معنای بازی با آلات مخصوص به همراه برد و باخت است. در اسلام قماربازی حرام است. در روایتی از پیامبر اسلام (ص) کلمه «مَیْسِر» در آیه ۹۳ سوره مائده بر قمار تطبیق داده شده است. احادیث متعددی با مضمون نهی از این عمل نقل شده است. در کتاب الکافی یک باب به قمار اختصاص یافته است. در فقه شیعه شرط‌بندی بر سر بازی‌های دیگر (به جز سه مورد) مثل قمار حرام است.

آلات جمع آلت، به ابزار و مصالحى گویند که در انجام دادن کارى یا ساختن چیزى بدان نیاز است، مانند آب در تطهیر اشیاى نجس و مصالح ساختمان، از قبیل آجر، گچ و خاک در ساختن آن به کار می‌رود و از این عنوان در باب‌هاى بسیارى، همچون طهارت، صلات، زکات، حج، جهاد، تجارت، اجاره، سبق و رمایه، نکاح، صید و ذباحه، ارث، شهادات، حدود و تعزیرات و قصاص، سخن رفته است.

شهوت یکی از قوای درونی انسان است که در فقه و اخلاق از آن بحث شده است.

به نقصان به حسب اجزا و شرایط فساد گفته می شود.

مال همان سرمایه و ثروت انسان است که در آموزه‌های دینی از احکام ویژه‌ای برخوردار است.

ضرر، مقابل نفع عبارت است از ورود نقصان در مال ، جان و آبرو ؛ واژه ضرر درباره آبرو کمتر به کار رفته است. [۱] [۲]

برد يمني ـ برد عدني) پارچه‌اي از پشم شتر که در يمن بافته مي‌شده است.