مسافر در فقه اسلامی کسی است که به سبب دور شدن از وطن شرعی، احکامی خاص بر برخی اعمال عبادی او مترتّب می‌شود. در فقه شیعه، به کسی مسافر گفته می شود که حداقل هشت فرسخ (بین ۴۰ تا ۴۵ کیلومتر) از وطن خود دور شده باشد. بر اساس آیات ۱۸۴ سوره بقره و ۱۰۱ نساء و همچنین روایات، چنین شخصی با شرایطی باید نمازها را شکسته بخواند و روزه نگیرد.

ديوار بنايي عمودي از سنگ يا مانند آن است .

نماز (واژه‌ای فارسی و معادل کلمه عربی «صَلاة») عملی عبادی است که پنج بار در اوقات معینی از شبانه روز واجب است. در این عبادت، نمازگزار رو به قبله می‌ایستد و ذکرهای ویژه‌ای را خوانده و اعمال ویژه‌ای مانند رکوع و سجده را به جا می‌آورد. نماز به دو شکل فردی (فُرادا) و جماعت خوانده می‌شود.

فَرْسَخ واحد قدیمی سنجش فاصله است که مقدار آن بر حسب کیلومتر به طور تقریبی بین پنج تا پنج و نیم کیلومتر است.

خدا بزرگ‌تر از آن است که توصیف شود شهادت می‌دهم خدایی جز خدای یکتا وجود ندارد شهادت می‌دهم محمد(ص) پیامبر خداست (شهادت می‌دهم که علی(ع) ولی خداست) بشتاب به سوی نماز بشتاب به سوی رستگاری بشتاب به سوی بهترین کار خدا بزرگ‌تر از آن است که توصیف شود