احتیاط مستحب
احتیاط غیر الزام‌آور را احتیاط مستحب گویند.
اگر روزه‌دار بدون قصد بیرون آمدن منی با کسی بازی وشوخی کند چنانچه اطمینان دارد که منی از او خارج نمی‌شود، اگرچه اتّفاقاً بیرون آید بنابر احتیاط مستحبّ قضای روزه آن روز را بگیرد ولی اگر اطمینان ندارد و این کار را کرد، باید روزه را قضا کند.
عنوان مسئله:
اگر روزه‌دار بدون قصد بیرون آمدن منی با کسی بازی وشوخی کند چنانچه اطمینان دارد که منی از او خارج نمی‌شود، اگرچه اتّفاقاً بیرون آید بنابر احتیاط مستحبّ قضای روزه آن روز را بگیرد ولی اگر اطمینان ندارد و این کار را کرد، باید روزه را قضا کند.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [سایر] 1. آیا سیگار کشیدن روزه را باطل می کند؟ 2. اگر انسان با آلت خود بازی کند و هیچ قصدی در آمدن منی نداشته باشد و منی بیرون بیاید، آیا روزه اش باطل می شود؟
- [سایر] بازی با همسر خود با قصد یا بدون قصد بیرون آمدن منی چه حکمی دارد؟ آیا خود ارضائی محسوب می شود؟
- [آیت الله مظاهری] آیا خون آمدن از دهان روزه‌دار موجب بطلان روزه می‌شود یا خیر؟
- [آیت الله اردبیلی] آیا بازی کردن با آلت در حال روزه که هیچ قصدی در بیرون آوردن منی نداشته باشد ولی منی ناخود آگاه بیاید روزه باطل می‌شود یا خیر؟
- [آیت الله اردبیلی] آیا بازی کردن با آلت در حال روزه که هیچ قصدی در بیرون آوردن منی نداشته باشد ولی منی ناخود آگاه بیاید روزه باطل می‌شود یا خیر؟
- [سایر] اگربه قصد بیرون آمدن منی کاری بکند، درصورتی که منی از او بیرون نیاید، آیا روزه اش صحیح است؟
- [آیت الله بهجت] اگر به قصد بیرون آمدن منی، استمناء کند ولی منی خارج نشود، آیا روزه اش باطل است؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر به قصد بیرون آمدن منی استمناء کند ولی منی خارج نشود، آیا روزه اش باطل می شود؟
- [آیت الله بهجت] کسی که نمی داند روزه ی قضا دارد یا نه اگر روزه بگیرد، به نیّت این که اگر قضا دارد قضای واجب و گرنه مستحبّ باشد، آیا این گونه نیّت کردن صحیح است؟
- [آیت الله مظاهری] اگر شخصی بدون نیت خروج منی با خود بازی کند، ولی منی از او خارج شود، روزه او چه حکمی دارد؟ و آیا باید کفاره جمع بدهد؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- کسی که میداند که اگر عمداً منی ازخود بیرون آورد، روزهاش باطل می‌شود در صورتی که به قصد بیرون آمدن منی با کسی بازی وشوخی کند، اگرچه منی از او بیرون نیاید، روزه او باطل می‌شود بنابر احتیاط.
- هرگاه روزه‌دار بداند که اگر در روز بخوابد محتلم می‌شود یعنی در خواب منی از او بیرون میآید، بنابر احتیاط مستحبّ باید نخوابد.
- اگر غیر آب چیز دیگری را در دهان ببرد وبیاختیار فرو رود یا آب داخل بینی کند وبیاختیار فرو رود، قضا بر او واجب نیست اگرچه احتیاط مستحبّ آن است که قضای روزه را در این دو صورت بنماید.
- اگر برای عذری چند روز روزه نگیرد و بعد شک کند که چه وقت عذر او برطرف شده، میتواند مقدار کمتر را روزه بگیرد اگرچه بنابر احتیاط مستحبّ باید مقدار بیشتری را که احتمال میدهد روزه نگرفته قضا نماید، مثلاً کسی که پیش از ماه رمضان مسافرت کرده ونمیداند پنجم رمضان از سفر برگشته یا ششم میتواند پنج روز روزه بگیرد اگرچه بنابر احتیاط مستحبّ، شش روز روزه بگیرد و همچنین است کسی که نمیداند چه وقت عذر برایش پیدا شده، میتواند مقدار کمتر را قضا نماید، مثلاً اگر در آخرهای ماه رمضان مسافرت کند و بعد از رمضان برگردد ونداند که بیست وپنجم رمضان مسافرت کرده یا بیست وششم، میتواند مقدار کمتر یعنی پنج روز را قضا کند، اگرچه احتیاط مستحب ّ آن است که مقدار بیشتر یعنی شش روز را قضا نماید.
- اگر در روزه رمضان عمداً قی کند باید روزه را قضا کند و بنابر احتیاط واجب کفّاره هم بدهد و اگر در شب جنب شود و به تفصیلی که در )مسأله 1646) گفته شد بیدار شود ودوباره بخوابد وتا اذان صبح بیدار نشود، باید قضایآن روزه را بگیرد و بنابر احتیاط مستحبّ کفّاره هم بدهد ولی اگر کار دیگریکه روزه را باطل میکند، عمداً انجام دهد در صورتی که میدانسته آن کار روزه را باطل میکند، قضا وکفّاره بر او واجب می‌شود ولی کفّاره در اماله و دروغ به خدا و رسول بنابر احتیاط است.
- بعد از مرگ پدر، پسر بزرگتر باید قضای نماز و روزه پدر را به تفصیلی که سابقاً بیان شد بجا آورد و همچنین است در قضای روزه مادر بنابر احتیاط مستحبّ چنانکه گذشت.
- اگر پدر غیر ازروزه رمضان، روزه واجب دیگری را مانند روزه نذر نگرفته باشد، احتیاط واجب آن است که پسر بزرگتر قضا نماید و همچنین است روزه مادر بنابر احتیاط مستحبّ.
- کسیکه فقط یک نماز قضا از روزهای پیش دارد، بنابر احتیاط مستحبّ اگر ممکن است باید اوّل آن را بخواند بعد مشغول نماز آنروز شود، و اگر از روزهای پیش نماز قضا ندارد ولی یک نماز یا بیشتر از همانروز از او قضا شده است، در صورتی که ممکن باشد بنابر احتیاط واجب باید نماز قضای آن روز را پیش از نماز ادا بخواند.
- اگر نماز ظهر یک روز ونماز عصر روز دیگر یا دو نماز ظهر یا دو نماز عصر از او قضا شده ونمیداند کدام اوّل قضا شده است، بنابر احتیاط مستحبّ چنانچه بخواهد مرتّب نمازها را قضا کند دو نماز چهار رکعتی بخواند به نیّت این که اوّلی قضای نماز روز اوّل و دومی قضای روز دوم باشد کافی است.
- اگر به واسطه مرضی روزه رمضان را نگیرد ومرض او تا رمضان سال بعد طول بکشد، قضای روزههایی را که نگرفته بر او واجب نیست و باید برای هر روز یک مدّ که تقریباً ده سیر است طعام یعنی گندم یا جو ومانند اینها به فقیر بدهد اگرچه احتیاط مستحبّ آن است که بعد از صحّت، جمع بین قضأ وکفّاره نماید ولی اگر به واسطه عذر دیگری مثلاً برای مسافرت روزه نگرفته باشد وعذر او تا رمضان بعد باقی بماند روزههایی را که نگرفته باید قضا کند و احتیاط مستحبّ آن است که برای هر روز یک مدّ طعام هم به فقیر بدهد.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله خوئی] کشی که به قصد بیرون آمدن منی بازی و شوخی کند، اگرچه منی از او بیرون نیاید، باید روزه را تمام کند و قضا هم بنماید.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] کسی که به قصد بیرون آمدن منی بازی و شوخی کند؛ اگرچه منی از او بیرون نیاید؛ باید روزه را تمام کند و قضا هم بنماید.
- [آیت الله خوئی] اگر روزه‌دار بدون قصد بیرون آمدن منی مثلًا با زن خود بازی و شوخی کند، چنانچه اطمینان دارد که منی از او خارج نمی‌شود، اگرچه اتفاقا منی بیرون آید، روزه او صحیح است. ولی اگر اطمینان ندارد، درصورتی که منی از او بیرون آید، روزهاش باطل است. دروغ بستن به خدا و پیغمبر (مسألة 1605)- اگر روزه‌دار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها، به خدا و پیغمبران و جانشینان پیغمبران عمداً نسبتی را بدهد که دروغ است- اگرچه فوراً بگوید دروغ گفتم، یا توبه کند- روزه او باطل است. و احتیاط واجب آن است که به حضرت زهرا سلام الله علیها هم دروغ نسبتی ندهد.
- [آیت الله وحید خراسانی] کسی که می داند اگر عمدا منی از خود بیرون اورد روزه اش باطل می شود در صورتی که به قصد بیرون امدن منی مثلا با همسر خود بازی و شوخی کند اگر چه منی از او بیرون نیاید روزه اش باطل و باید قضا نماید و بنابر احتیاط واجب باید بقیه روز را امساک کند
- [آیت الله بروجردی] اگر روزه‌دار بدون قصد بیرون آمدن منی با کسی بازی و شوخی کند، چنانچه اطمینان دارد که منی از او خارج نمی‌شود، اگر چه اتفاقاً منی بیرون آید روزهی او صحیح است، ولی اگر اطمینان ندارد، در صورتی که منی از او بیرون آید روزهاش باطل است.
- [آیت الله اردبیلی] اگر روزه‌دار بدون قصد بیرون آوردن منی با کسی بازی و شوخی کند، در صورتی که عادت نداشته باشد که بعد از بازی و شوخی منی از او خارج شود، بلکه اطمینان داشته باشد که خارج نخواهد شد، اگرچه اتفاقا منی بیرون آید، روزه او صحیح است، ولی اگر شوخی را تا آنجا ادامه دهد که نزدیک باشد منی خارج شود و خودداری نکند تا خارج گردد، روزه او باطل است.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر روزه دار بدون قصد بیرون امدن منی مثلا با همسر خود بازی و شوخی کند چنانچه اطمینان دارد که منی از او خارج نمی شود اگر چه اتفاقا منی بیرون اید روزه او صحیح است ولی اگر اطمینان ندارد در صورتی که منی از او بیرون اید روزه اش باطل است
- [آیت الله سبحانی] اگر روزه دار بدون قصد بیرون آمدن منی با کسی بازی و شوخی کند اگر مطمئن باشد که بعد از بازی و شوخی منی از او خارج نمی شود اگرچه اتفاقاً منی بیرون آید روزه او صحیح است و در غیر این صورت روزه او باطل است. 4. دروغ بستن به خدا و پیغمبر
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر روزه‌دار بدون قصد بیرونآمدن منی با کسی بازی و شوخی کند، چنانچه اطمینان دارد که منی از او خارج نمی‌شود، اگر چه اتفاقاً منی بیرون آید روزه او صحیح است، ولی اگر اطمینان ندارد، در صورتی که منی از او بیرون آید، روزهاش باطل است.
- [آیت الله مظاهری] اگر روزه‌دار بدون قصد بیرون آمدن منی با کسی بازی و شوخی کند در صورتی که عادت نداشته باشد که بعد از بازی و شوخی منی از او خارج شود گرچه اتفاقاً منی بیرون آید روزه او صحیح است. 6 - باقی ماندن بر جنابت تا اذان صبح: