برادر شوهر
برادر شوهر به برادر زوج گفته می‌شود و از آن به مناسبت در باب نکاح نام برده شده است.
اگر زن از شیر شوهر خود کسانی را که بعداً گفته می‌شود شیر دهد، شوهر بر او حرام نمی‌شود، اگرچه بهتر آن است که احتیاط کنند: اوّل برادر وخواهر خود را; دوم عمو وعمّه ودایی وخاله خود را; سوم اولاد عمو واولاد دایی خود را; چهارم برادرزاده خود را; پنجم برادر شوهر، یا خواهر شوهر خود را; ششم خواهر زاده خود یا خواهر زاده شوهرش را; هفتم عمو وعمّه ودایی وخاله شوهر را; هشتم نوه زن دیگر شوهر خود را.
عنوان مسئله:
اگر زن از شیر شوهر خود کسانی را که بعداً گفته می‌شود شیر دهد، شوهر بر او حرام نمی‌شود، اگرچه بهتر آن است که احتیاط کنند: اوّل برادر وخواهر خود را; دوم عمو وعمّه ودایی وخاله خود را; سوم اولاد عمو واولاد دایی خود را; چهارم برادرزاده خود را; پنجم برادر شوهر، یا خواهر شوهر خود را; ششم خواهر زاده خود یا خواهر زاده شوهرش را; هفتم عمو وعمّه ودایی وخاله شوهر را; هشتم نوه زن دیگر شوهر خود را.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
سوال مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر زنی بچهای را با شرائطی که در )مسأله 2490) گفته خواهد شد، شیر دهد آن بچه به این عدّه محرم می‌شود: اوّل خود زن و آن را مادر رضاعی میگویند; دوم شوهر زن که شیر مال اوست و او را پدر رضاعی میگویند; سوم پدر ومادر آن زن هرچه بالا روند اگرچه پدر ومادر رضاعی او باشند; چهارم بچههایی که از آن زن به دنیا آمدهاند یا به دنیا میآیند; پنجم بچههای اولاد آن زن هرچه پایین روند چه از اولاد او به دنیا آمده یا اولاد او آن بچهها را شیر داده باشند; ششم خواهر وبرادر آن زن اگرچه رضاعی باشند یعنی به واسطه شیر خوردن با آن زن خواهر وبرادر شده باشند; هفتم عمو وعمّه آن زن اگرچه رضاعی باشند; هشتم دایی وخاله آن زن اگرچه رضاعی باشند; نهم اولاد شوهر آن زن که شیر مال آن شوهر است هرچه پایین روند اگرچه اولاد رضاعی او باشند; دهم پدر ومادر شوهر آن زن که شیر مال آن شوهر است هرچه بالا روند; یازدهم خواهر وبرادر شوهری که شیر مال او است اگرچه خواهر وبرادر رضاعی او باشند; دوازدهم عمو وعمّه ودایی وخاله شوهری که شیر مال اوست هرچه بالا روند اگرچه رضاعی باشند و نیز عدّه دیگری هم که در مسائل بعد گفته می‌شود به واسطه شیر دادن محرم میشوند.
- کسانی که به واسطه خویشی ارث میبرند سه دسته هستند: دسته اوّل - پدر ومادر واولاد میّت است و با نبودن اولاد، اولاد اولاد هرچه پایین روند، هرکدام آنان که به میّت نزدیکتر است ارث میبرد وتا یک نفر از این دسته هست دسته دوم ارث نمیبرند; دسته دوم - جدّ یعنی پدر بزرگ و جده یعنی مادربزرگ هرچه بالاتر رود و خواهر و برادر است و با نبودن برادر وخواهر، اولاد ایشان هرکدام آنان که به میّت نزدیکتر است ارث میبرد وتا یک نفر از این دسته هست، دسته سوم ارث نمیبرد; دسته سوم عمو وعمّه ودایی وخاله واولاد آنان است وتا یکنفر ازعموها وعمّهها وداییها وخالههای میّت زندهاند، اولاد آنان ارث نمیبرند، ولی اگر میّت عموی پدری وپسر عموی پدر ومادری داشته باشد، ارث به پسر عموی پدر ومادری میرسد وعموی پدری ارث نمیبرد در صورتی که وارث منحصر به اینها باشد.
- انسان نمیتواند بدون اذن زن خود، با زنهایی که به واسطه شیر خوردن، خواهر زاده یا برادر زاده زن او شدهاند ازدواج کند، و نیز اگر با پسری لواط کند، احتیاط واجب آن است که دختر وخواهر ومادر ومادر بزرگ آن پسر را که رضاعی هستند یعنی به واسطه شیر خوردن، دختر و خواهر و مادر او شدهاند، برایخود عقد نکند و اگر عقدی واقع شده احتیاط واجب آن است که طلاق دهد خصوصاً اگر لواط کننده قبل از بلوغ لواط کرده باشد.
- شیر دادنی که علّت محرم شدن است هشت شرط دارد: اوّل بچه شیر زن زنده را بخورد پس اگر از پستان زنی که مرده است شیر بخورد فائده ندارد; دوم شیر آن زن از حرام نباشد، پس اگر شیر بچهای را که از زنا به دنیا آمده به بچه دیگر بدهند به واسطه آن شیر بچه به کسی محرم نمی‌شود; سوم بچه شیر از پستان بمکد، پس اگر شیر را در گلوی او بریزند نتیجه ندارد; چهارم شیر، خالص و با چیز دیگر مخلوط نباشد; پنجم شیر از یک شوهر باشد پس اگر زن شیردهی را طلاق دهند بعد شوهر دیگری کند و از او آبستن شود وتا موقع زاییدن، شیری که از شوهر اوّل داشته باقی باشد ومثلاً هشت دفعه پیش از زاییدن از شیر شوهر اوّل وهفت دفعه بعد از زاییدن از شیر شوهر دوم به بچهای بدهد، آنچه به کسی محرم نمی‌شود; ششم بچه به واسطه مرض شیر را قی نکند و اگر قی کند بنابر احتیاط واجب کسانی که به واسطه شیر خوردن با آن بچه محرم میشوند، باید با او ازدواج نکنند ونگاه محرمانه هم به او ننمایند; هفتم پانزده مرتبه یا یک شبانه روز به طوریکه در مسأله بعد گفته می‌شود، شیر سیر بخورد یا مقداری شیر به او بدهند که بگویند از آن شیر استخوانش محکم شده وگوشت در بدنش روییده است بلکه اگر ده مرتبه هم به او شیر دهند، احتیاط مستحبّ آن است کسانی که به واسطه شیر خوردن او با او محرم میشوند، ازدواج نکنند ونگاه محرمانه به او ننمایند; هشتم دو سالبچه تمام نشده باشد و اگر بعد از تمام شدن دو سال، او را شیر دهند به کسیمحرم نمی‌شود، بلکه اگر مثلاً پیش از تمام شدن دو سال، چهارده مرتبه و بعد از آن ، یک مرتبه شیر بخورد به کسی محرم نمی‌شود، ولی چنانچه از موقع زاییدن زن شیرده بیشتر از دو سال گذشته باشد وشیر اوباقی باشد و بچهای را شیر دهد آن بچه به کسانی که گفته شد، محرممیشود.
- چند چیز در کشتن حیوانات مکروه است: اوّل آن که کارد پشت حلقوم فرو کنند و به طرف جلو بیاورند که حلقوم از پشت آن بریده شود; دوم بنابر احتیاط واجب نباید پیش از بیرون آمدن روح، سر حیوان را از بدنش جدا کنند اگرچه خوردن آن اشکال ندارد ولی اگر از روی غفلت یا به واسطه تیز بودن کارد بیاختیار سر حیوان جدا شد، اشکال ندارد; سوم بنابر احتیاط واجب نباید پیش از بیرون آمدن روح، پوست حیوان را بکنند; چهارم بنابر احتیاط واجب نباید پیش از آن که روح از بدن حیوان بیرون رود، مغز حرام او را که در تیره پشت است ببرند; پنجم در جایی حیوان را بکشند که حیوان دیگری آن را ببیند; ششم در شب یا پیش از ظهر روز جمعه سر حیوان را ببرند ولی در صورت احتیاج عیبی ندارد; هفتم خود انسان چهارپایی را که پرورش داده است بکشد.
- چند چیز در نماز میّت مستحبّ است: اوّل کسی که نماز میّت میخواند با وضو یا غسل یا تیمّم باشد و احتیاط مستحبّ آن است، در صورتیتیمّم کند که وضو وغسل ممکن نباشد، یا بترسد که اگر وضو بگیرد یا غسل کند به نماز میّت نرسد، دوم اگر میّت مرد است، امام جماعت یا کسی که فرادی بر میّت نماز میخواند مقابل وسط قامت او بایستد و اگر میّت زن است مقابل سینهاش بایستد، سوم پا برهنه نماز بخواند امّا با جوراب عیبی ندارد، چهارم در هر تکبیر دستها را بلند کند، پنجم فاصله او با میّت به قدری کم باشد که اگر باد لباسش را حرکت دهد به جنازه برسد، ششم نماز میّت را به جماعت بخواند، هفتم امام جماعت تکبیر ودعاها را بلند بخواند وکسانی که با او نماز میخوانند، آهسته بخوانند، هشتم در جماعت اگرچه مأموم یک نفر باشد، عقب امام بایستد، نهم نمازگزار به میّت ومؤمنین زیاد دعا کند، دهم پیش از نماز سه مرتبه بگوید: الصلوْ، یازدهم نماز در جایی بخوانند که مردم برای نماز میّت بیشتر به آنجا میروند، دوازدهم زن حائض اگر نماز میّت را به جماعت میخواند، در صفی تنها بایستد.
- شکافتن قبر در چند مورد حرام نیست: اوّل آن که میّت در زمین غصبی دفن شده باشد ومالک زمین راضی نشود که در آنجا بماند. دوم آن که کفن یا چیز دیگری که با میّت دفن شده غصبی باشد وصاحب آن راضینشود که در قبر بماند و همچنین است اگر چیزی از مال خود میّت که بورثه او رسیده با او دفن شده باشد وورثه راضی نشوند که آن چیز در قبر بماند، ولی اگر وصیّت کرده در مواردی که وصیّت او هم نافذ باشد دعا یا قرآن یا انگشتری را با او دفن کنند، برای بیرون آوردن اینها نمیتوانند قبر را بشکافند. سوم آن که میّت بیغسل یا بیکفن دفن شده باشد، یا بفهمند غسلش باطل بوده یا بغیر دستور شرع کفن شده، یا در قبر او را رو به قبله نگذاشتهاند. چهارم آن که برای ثابت شدن حقّی بخواهند بدن میّت را ببینند. پنجم آن که میّت را در جایی که بیاحترامی به اوست مثل قبرستان کفّار یا جایی که کثافت وخاکرو به میریزند، دفن کرده باشند. ششم آن که برای یک مطلب شرعی که اهمیّت آن از شکافتن قبر بیشتر است، قبر را بشکافند، مثلاً بخواهند بچه زنده را از شکم زن حاملهای که دفنش کردهاند، بیرون آورند. هفتم آن که بترسند درندهای بدن میّت را پاره کند، یا سیل او را ببرد، یا دشمن بیرون آورد. هشتم آن که قسمتی از بدن میّت را که با او دفن نشده بخواهند دفن کنند، ولی احتیاط مستحبّ آن است که آن قسمت از بدن را طوری در قبر بگذارند که بدن میّت دیده نشود.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر زن از شیر شوهر خود کسانی را که ذکر می شود شیر دهد شوهرش بر او حرام نمی شود اگرچه بهتر ان است که احتیاط کنند اول برادر و خواهر خودرا دوم عمو و عمه و دایی و خاله خودرا سوم اولاد عمو و اولاد دایی خودرا چهارم برادر زاده خودرا پنجم برادر شوهر یا خواهر شوهر خودرا ششم خواهر زاده خود یا خواهر زاده شوهرش را هفتم عمو و عمه و دایی و خاله شوهرش را هشتم نوه زن دیگر شوهر خودرا
- [آیت الله نوری همدانی] اگر زن از شیر شوهر خود کسانی را که گفته می شود شیر دهد ، شوهرش بر او حرام نمی شود ، اگر چه بهتر است احتیاط کنند : اوّل : برادر و خواهر خود را . دوّم : عمو و عمّه و دائی و خالة خود را . سوّم : اولاد عمو و اولاد دائی خود را . چهارم : برادر زادة خود را . پنجم : برادر شوهر ، یا خواهر شوهر خود را . ششم : خواهر زادة خود ، با خواهر زادة شوهرش را . هفتم : عمو و عمّه و دائی و خالة شوهرش را . هشتم : نوة زن دیگر شوهر خود را .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر زن از شیر شوهر خود کسانی را که بعداً گفته می شود شیر دهد، شوهرش بر او حرام نمی شود، اگر چه بهتر آن است که این کار را نکند: اول: برادر و خواهر خود را. دوّم: عمو و عمه و دایی و خاله خود را. سوّم: اولاد عمو و اولاد دایی خود را. چهارم: برادر زاده خود را. پنجم: برادر شوهر، یا خواهر شوهر خود را. ششم: خواهر زاده خود، یا خواهر زاده شوهرش را. هفتم: عمو و عمه و دایی و خاله شوهرش را. هشتم: نوه زن دیگر شوهر خود را.
- [آیت الله سیستانی] اگر زن از شیر شوهر خود کسانی را که بعداً گفته می‌شود شیر دهد ، شوهرش بر او حرام نمی‌شود . اول : برادر و خواهر خود . دوم : عمو و عمه ، و دائی و خاله خود ، و اولاد آنها . سوم : نوههای خود ، اگر چه در مورد نوه دختری موجب حرام شدن دخترش ، بر شوهر خود می‌شود . چهارم : برادر زاده یا خواهر زاده خود . پنجم : برادر یا خواهر شوهر . ششم : خواهر زاده یا برادر زاده شوهر . هفتم : عمو و عمه و دائی و خاله شوهر . هشتم : نوه شوهر از زن دیگر .
- [آیت الله سبحانی] اگر زن از شیر شوهر خود کسانی را که بعداً گفته می شود شیر دهد، شوهرش بر او حرام نمی شود، اگرچه بهتر آن است که احتیاط کنند: اوّل: برادر و خواهر خود را. دوم :عمو و عمه و دائی و خاله خود را. سوم: اولاد عمو و اولاد دائی خود را. چهارم: برادرزاده خود را. پنجم :برادر شوهر، یا خواهر شوهر خود را. ششم :خواهرزاده خود، یا خواهرزاده شوهرش را. هفتم: عمو و عمه و دائی و خاله شوهرش را. هشتم: نوه زن دیگر شوهر خود را.
- [آیت الله سبحانی] اگر زن از شیر شوهر خود کسانی را که بعداً گفته می شود شیر دهد، شوهرش بر او حرام نمی شود، اگرچه بهتر آن است که احتیاط کنند: اوّل برادر و خواهر خود را. دوم عمو و عمه و دائی و خاله خود را. سوم اولاد عمو و اولاد دائی خود را. چهارم برادرزاده خود را. پنجم برادر شوهر، یا خواهر شوهر خود را. ششم خواهرزاده خود، یا خواهرزاده شوهرش را. هفتم عمو و عمه و دائی و خاله شوهرش را. هشتم نوه زن دیگر شوهر خود را. صفحه 464
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر زن از شیر شوهر خود کسانی را که بعدا گفته می شود شیر دهد؛ شوهرش بر او حرام نمی شود؛ اگرچه بهتر آن است که احتیاط کنند: اول: برادر و خواهر خود را. دوم: عمو و عمه و دائی و خاله خود را. سوم: اولاد عمو و اولاد دائی خود را. چهارم: برادرزاده خود را. پنجم: برادر شوهر؛ یا خواهر شوهر خود را. ششم: خواهرزاده خود؛ یا خواهرزاده شوهرش را. هفتم: عمو و عمه و دائی و خاله شوهرش را. هشتم: نوه زن دیگر شوهر خود را.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر زن از شیر شوهر خود کسانی را که گفته می‌شود شیر دهد، شوهرش بر او حرام نمی‌شود، اگر چه بهتر آن است که احتیاط کند. اول برادر و خواهر خود را. دوم عمو و عمه و دایی و خاله خود را. سوم اولاد عمو و اولاد دایی خود را. چهارم برادرزاده خود را. پنجم برادر شوهر، یا خواهر شوهر خود را. ششم خواهرزاده خود، یا خواهرزاده شوهرش را. هفتم عمو و عمه و دایی و خاله شوهرش را. هشتم نوه زن دیگر شوهر خود را.
- [آیت الله خوئی] اگر زن از شیر شوهر خود کسانی را که بعداً گفته می‌شود شیر دهد، شوهرش بر او حرام نمی‌شود، اگرچه بهتر آن است که احتیاط کنند: (اول): برادر و خواهر خود را. (دوم): عمو و عمه و دایی و خال خود را. (سوم): اولاد عمو و اولاد دایی خود را. (چهارم): برادرزاد خود را. (پنجم): برادر شوهر یا خواهر شوهر خود را. (ششم): خواهرزاده خود یا خواهرزاد شوهرش را. (هفتم): عمو و عمه و دایی و خال شوهرش را. (هشتم): نو زن دیگر شوهر خود را.
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر زن از شیر مربوط به شوهر خود کسانی را که در زیر گفته می شود شیر دهد شوهرش بر او حرام نمی شود، ولی بهتر است این کار را نکند: 1 برادر و خواهر خودش را. 2 عمو و عمه و دایی و خاله خودش را. 3 عمو زاده و دایی زاده خود را. 4 برادر زاده خود را. 5 برادر شوهر یا خواهر شوهر خود را. 6 خواهر زاده خود، یا خواهر زاده شوهرش را. 7 عمو و عمه و دایی و خاله شوهرش را. 8 نوه زن دیگر شوهر را.