حامله
بارداری و باروری در قرآن، به برخی از مسائل فقهی و حقوقی گفته می‌شود که در قرآن کریم پیرامون زن باردار و مسائل مربوط به آن آمده است.
اگر زن حامله کاری کند که بچه‌اش سقط شود، باید دیه آن را به تفصیلی که در مسأله پیش گفته شد به وارث بچه بدهد و به خود زن چیزی از آن نمی‌رسد.
عنوان مسئله:
اگر زن حامله کاری کند که بچه‌اش سقط شود، باید دیه آن را به تفصیلی که در مسأله پیش گفته شد به وارث بچه بدهد و به خود زن چیزی از آن نمی‌رسد.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله فاضل لنکرانی] شخصی زن حامله را کشته و بچه او هم تلف شده است، آیا قاتل علاوه بر دیه زن، باید دیه بچه او را نیز بدهد، یا یک دیه کافی است؟
- [آیت الله نوری همدانی] پزشکان برای درمان بیماری زن حامله ای اینطور تشخیص داده اند که بیمار باید بچه چهار ماهه خود را سقط کند ، آیا سقط کردن جایز است یا خیر ؟ و بر فرض جواز آیا دیه تعلق می گرید یا خیر ؟ و بر فرض تعلق دکتر معالج باید دیه بدهد یا مادر ؟
- [آیت الله نوری همدانی] اگر زن حامله مرض شود و دکتر متخصص تشخیص بدهد که معالجه زن بستگی به سقط جنین دارد ، آیا در این فرض سقط جنین جایز است ؟
- [آیت الله علوی گرگانی] زنی از راه نامشروع حامله شده پس از زایمان، زن بچّه را کشته است آیا بچّه دیه دارد یا خیر و اگر دیه دارد به چه کسی میرسد؟
- [آیت الله خوئی] زن مریضه رجوع به دکتر میکند، دکتر علت مرض را حامله بودن تشخیص میدهد و میگوید اگر بخواهی مرض برطرف شود باید حمل خود را سقط کنی اگر سقط جایز شود دیه دارد یا خیر و دیه را دکتر باید بدهد یا مادر؟
- [آیت الله بهجت] آیا عدّه زن حامله در صورت سقط جنین باقی است؟
- [آیت الله بهجت] اگر زن، عمدا خودش سقط جنین کرده، دیه را به چه کسی بدهد؟
- [آیت الله بهجت] اگر شوهر زنش را زده و زن سقط کرده، شوهر دیه را به چه کسی بدهد؟
- [آیت الله نوری همدانی] در رساله توضیح المسائل حضرتعالی آمده است: (اگر زن حامله را طلاق دهند عدهاش تا دنیا آمدن یا سقط شدن بچه اوست.) حال اگر زن حامل که در حال عده است بچه را عمداً سقط کند اگرچه آنچه سقط میکند به صورت علقه یا مضغه باشد حکم وضع حمل را دارد؟ یعنی عده تمام می‌شود یا حکم دیگری دارد؟
- [آیت الله بهجت] اگر زن عمدا سقط جنین نکند، ولی سهل انگاری کند، مثلاً از بلندی بپرد ، آیا باید دیه بدهد؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر کسی زن حامله را بکشد چنانچه بچه هم کشته شود باید دیه زن و بچه را بدهد.
- اگر انسان کاری میکند که زن حامله سقط کند و آن سقط به حکم مسلمان باشد، چنانچه چیز سقط شده نطفه باشد دیهاش 20 دینار شرعی و اگر علقه؛ یعنی خون بسته، باشد 40 دینار و اگر مضغه؛ یعنی پاره گوشت، باشد 60 دینار و اگر استخوان باشد 80 دینار و اگر گوشت آورده ولی هنوز روح در او دمیده نشده 100 دینار و اگر روح در او دمیده شده، دیه وی همچون دیه انسان متولّد شده است.
- اگر کسی بچهای را طوری بزند که دیه واجب شود دیه مال طفل است و اگر مرد، باید به ورثه او بدهند و چنانچه مثلاً پدر بچه به قدری او را بزند که بمیرد، دیه او را ورثه دیگرش میبرند و به خود پدر از دیه چیزی نمی‌رسد.
- اگر زن آبستن را طلاق دهند، عدّهاش تا دنیا آمدن، یا سقط شدن بچه او است، بنابراین اگر مثلاً یک ساعت بعد از طلاق، بچه او به دنیا آید، عدّهاش تمام می‌شود، البته این در صورتیست که بچه از عقد صحیح باشد، یا شوهر پیش از عقد از روی شبهه با زن نزدیکی کرده و زن آبستن شده باشد، ولی اگر زن از زنا آبستن شده باشد یا از غیر شوهرش آبستن شده باشد و شوهرش او را طلاق دهد، عدّه طلاق با دنیا آمدن یا سقط شدن بچه تمام نمیشود، بلکه عده وی همچون عدّه زنانیست که آبستن نیستند.
- مردی که دو زن دارد اگر یکی از آن دو زن از شیر شوهرش یکی از خویشان زن دیگر را - به تفصیلی که در مسأله 2493 گفته شد - شیر دهد، زن دوّم به شوهرش حرام نمیشود، ولی بهتر است این کار را نکند؛ پس بهتر است برادر یا خواهر زن دیگر، یا عمو یا عمه یا دایی یا خاله او را شیر ندهد.
- زن حامله و زنی که بچه شیر میدهد، ممکن است حیض ببیند، ولی زن حامله در دو جهت با سایر زنها تفاوت دارد: اوّل: آن که اگر پس از ایام عادت خون ببیند چنانچه بیست روز از آخر عادت وی بگذرد، خونی که دیده حیض به حساب نمیآید و استحاضه است اگر چه به نشانه حیض باشد و اگر هنوز بیست روز از آخر عادت وی نگذشته، خونی که دیده چنانچه به نشانه حیض باشد، حیض و چنانچه به نشانه حیض نباشد استحاضه است، ولی در زنان دیگر خونی که پس از ایام حیض میبینند به طور کلی استحاضه است و فرقی بین گذشتن بیست روز و نگذشتن آن و نشانهدار بودن خون و نشانهدار نبودن آن نیست. در مورد خونی که زن در ایام عادت یا قبل از آن میبیند فرقی بین زن حامله و زنان دیگر نیست. دوّم: آن که در زن حامله لازم نیست خون سه روز ادامه داشته باشد تا حیض به حساب آید.
- برای هشت نفر، مستحب است در ماه رمضان - اگر چه روزه نیستند - از کاری که روزه را باطل میکند، خودداری نمایند: اول: مسافری که در سفر کاری که روزه را باطل میکند انجام داده باشد و پیش از ظهر به وطنش یا به جایی که میخواهد ده روز بماند برسد. دوم: مسافری که بعد از ظهر به وطنش یا به جایی که میخواهد ده روز در آنجا بماند برسد (با توجّه به مسأله 1730). سوم: مریضی که در اثناء روز خوب شود (با تفصیلی که در مسأله 1576 گذشت). چهارم: زنی که در بین روز از خون حیض و نفاس پاک شود. پنجم: زنی که بعد از ظهر حائض شود. ششم: کافری که در بین روز مسلمان شود (با تفصیلی که در مسأله 1575 گذشت). هفتم: کودکی که در بین روز بالغ شود (با تفصیل مورد پیشین). هشتم: دیوانهای که در بین روز عاقل شود (با تفصیل مورد پیشین).
- اگر بچه یکی از گناهان کبیره را انجام بدهد، ولیّ یا مثلاً معلم او با اجازه ولیّ میتواند به قدری که ادب شود و دیه واجب نشود او را بزند.
- اگر بین سلام نماز و قضای سجده یا تشهد کاری کند که برای آن سجده سهو واجب می‌شود؛ مثل آن که سهواً حرف بزند، باید سجده یا تشهد را قضا کند و بنا بر احتیاط مستحب علاوه بر دو سجده سهوی که برای قضای سجده یا تشهد - به تفصیلی که در مسأله 1254 گذشت - مینماید، دو سجده سهو دیگر نیز بنماید.
- اگر وارث میّت زن یا شوهر و پدربزرگ یا مادربزرگ مادری به همراه پدربزرگ یا مادربزرگ پدری باشند، به خاطر ارث بردن زن یا شوهر، از سهم پدربزرگ یا مادربزرگ مادری چیزی کم نمیشود، بلکه از سهم پدر بزرگ یا مادربزرگ پدری کم می‌شود، بنابراین پدربزرگ یا مادربزرگ مادری 13 و شوهر یا زن 12 یا 14 را (به تفصیلی که گفته خواهد شد) میبرند و آنچه میماند، سهم پدربزرگ یا مادربزرگ پدری است.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر زن حامله کاری کند که بچه‌اش سقط شود، باید دیه آن را به تفصیلی که در مسأله پیش گفته شد، به وارث بچه بدهد و به خود زن چیزی از آن نمی‌رسد.
- [آیت الله بهجت] اگر زن حامله کاری کند که بچه‌اش سقط شود، باید دیه آن را به تفصیلی که در مسئله قبل گفته شد، به وارث بچّه بدهد و به خود زن چیزی از آن نمی‌رسد.
- [آیت الله خوئی] اگر زن حامله کاری کند که بچه‌اش سقط شود، باید دی آن را به تفصیلی که در مسألة پیش گفته شد به وارث بچه بدهد و به خود زن چیزی از آن نمی‌رسد.
- [آیت الله بروجردی] اگر زن حامله کاری کند که بچّهاش سقط شود، باید دیهی آن را به تفصیلی که در مسأله پیش گفته شد به وارث بچّه بدهد و به خود زن چیزی از آن نمی‌رسد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر زن حامله کاری کند که بچه اش سقط شود؛ باید دیه آن را به تفصیلی که در مسأله پیش گفته شد؛ به وارث بچه بدهد و به خود زن چیزی از آن نمی رسد.
- [آیت الله اردبیلی] اگر زن حامله از روی عمد کاری کند که جنین او سقط شود، باید دیه آن را به تفصیلی که بیان شد به وارث طفل بپردازد و خود او از این دیه ارث نمیبرد و اگر ورثه جنین او را عفو کنند، دیه ساقط می‌شود، ولی در جنینی که روح در آن دمیده شده، بنابر احتیاط کفّاره قتل بر او واجب است.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر کسی زن حامله را بکشد، باید دیه زن و بچه را بدهد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر کسی زن حامله را بکشد؛ باید دیه زن و بچه را بدهد.
- [آیت الله بهجت] اگر کسی زن حامله را بکشد، باید دیه زن و بچه، هر دو را بدهد.
- [آیت الله خوئی] اگر کسی زن حامله را بکشد، باید دیة زن و بچه را بدهد.