خودارضایی
خارج کردن منی به قصد انزال با استفاده از دست و امثال آن را استمناء می گویند و از این موضوع در بابهاى صوم، اعتکاف، حج و حدود سخن گفته شده است.
با سلام،دعا میکنم خیر دنیا و آخرت نصیبتون بشه که گره بزرگی رو از کار بندگان خدا باز میکنید. من یه دختر مجردم،29 سالمه،تحصیلات عالی،شغل و موقعیت اجتماعی خوبی دارم،ولی واسه هیچکدومشون تلاش واقعی نکردم. چون اصولا خیلی تنبل و کسلم. موفقیتامم همش لطف خدا بوده و بس. میدونین من از وقتی خودمو شناختم خودارضایی میکردم،طوری که اصلا انگار باهام به دنیا اومده بود، ... ... خصوصی ... ...ممکنه بازم اون خوابا تمام رشته هامو پنبه کنن؟لطفا کمکم کنین.خودم که فکر میکنم رابطم با خدا درست نیس و میدونم که تا این رابطه اصلاح نشه، امورم اصلاح نمیشه.لطفا راهنماییم کنین که چطور رابطمو با خدا اصلاح کنم؟انگار گناه قلبمو سیاه کرده.ببخشین از اینکه خیلی طولانی شد.خیلی ازتون ممنونم.اجرکم عندالله
سلام/ چاره هر گناهی توبه است. توبه / 1. خواب را جدی نگیرید و تکلیف شرعی درقبال آنچه در خواب می بینید ندارید. 2. نگرانی هایی که در مورد ازدواج بیان کردید را مهم تلقی نکنید. و باید مهارت های لازم برای یک زندگی موفق را بیاموزی و تمرین و تمرین 3. یادداشت پاسخی به چند سوال را بخوانید. سوالتان طولانی و حاوی بدآموزی بود نقطه چین کردم و از لحاظ موضوع کاملا تکراری بود.
سلام/ چاره هر گناهی توبه است. توبه / 1. خواب را جدی نگیرید و تکلیف شرعی درقبال آنچه در خواب می بینید ندارید. 2. نگرانی هایی که در مورد ازدواج بیان کردید را مهم تلقی نکنید. و باید مهارت های لازم برای یک زندگی موفق را بیاموزی و تمرین و تمرین 3. یادداشت پاسخی به چند سوال را بخوانید. سوالتان طولانی و حاوی بدآموزی بود نقطه چین کردم و از لحاظ موضوع کاملا تکراری بود.
عنوان سوال:
با سلام،دعا میکنم خیر دنیا و آخرت نصیبتون بشه که گره بزرگی رو از کار بندگان خدا باز میکنید. من یه دختر مجردم،29 سالمه،تحصیلات عالی،شغل و موقعیت اجتماعی خوبی دارم،ولی واسه هیچکدومشون تلاش واقعی نکردم. چون اصولا خیلی تنبل و کسلم. موفقیتامم همش لطف خدا بوده و بس. میدونین من از وقتی خودمو شناختم خودارضایی میکردم،طوری که اصلا انگار باهام به دنیا اومده بود، ... ... خصوصی ... ...ممکنه بازم اون خوابا تمام رشته هامو پنبه کنن؟لطفا کمکم کنین.خودم که فکر میکنم رابطم با خدا درست نیس و میدونم که تا این رابطه اصلاح نشه، امورم اصلاح نمیشه.لطفا راهنماییم کنین که چطور رابطمو با خدا اصلاح کنم؟انگار گناه قلبمو سیاه کرده.ببخشین از اینکه خیلی طولانی شد.خیلی ازتون ممنونم.اجرکم عندالله
پاسخ:
سلام/ چاره هر گناهی توبه است. توبه /
1. خواب را جدی نگیرید و تکلیف شرعی درقبال آنچه در خواب می بینید ندارید. 2. نگرانی هایی که در مورد ازدواج بیان کردید را مهم تلقی نکنید. و باید مهارت های لازم برای یک زندگی موفق را بیاموزی و تمرین و تمرین 3. یادداشت پاسخی به چند سوال را بخوانید. سوالتان طولانی و حاوی بدآموزی بود نقطه چین کردم و از لحاظ موضوع کاملا تکراری بود.
- [سایر] سلام خدمت حاج آقا شهابی برادر بزرگوار بنده امیدوارم حالتون خوب باشه. این نامه رو در حالی مینویسم که کم مونده اشکام دوباره در بیاد، بگذریم که کار من جز غصه و آه خوردن نیست. البته بر خلاف تصمیم قبلیم که میخواستم یه نامه پر از گله و شکایت از زمونه و بخت سیاه و سرنوشت بد اقبالم براتون بنویسم ، حالا تصمیمم عوض شده و میخوام واقع بینانه به زندگیم نگاه کنم ، زندگی ای که پر از اشتباه و گناه و راه‌های ناصواب گذران کردم. دیگه خودم خجالت میکشم به درگاه خدا رو کنم چه برسه که بخوام ازش گله و یا حتی درخواستی کنم. آره . من به خدا حق میدم که منو فراموش کنه، حتی به اندازه جلبکهای کف دریا برام ارزش قائل نشه. که ای کاش جلبک بودم ولی اینهمه آلوده به گناه نه. وقتی کلاهمو قاضی کردم و پرونده اعمالمو زیر و رو کردم ، نه نتها نقطه مثبتی پیدا نکردم ، دیدم پروندم انقدر سیاهه که خودم از روی خدا شرمنده شدم. میدونین کی فهمیدم ، وقتی 27 سالم شد و دیدم دیگه دعا تو زندگیم کارساز نیست. دیگه خدا صدامو نمیشنوه. اهمیتی براش ندارم، ازش خواستم منو به راه راست هدایت کنه، اگه دوستم داره ، خودش موقعیتهای گناه رو ازم دور کنه. ولی چه فایده دیگه دیر شده بود. انقدر طعم گناه برام شیرین بود که حتی توبه های بعد از گناهم دیگه فرمالیته بود. ده بار ، بیست بار، نه شاید بیش از صد بار این گناهو تکرار کردم و پشتش توبه. ولی این آخریا دیگه خودم از خودم خجالت کشیدم . ... میدونین ما گناه کارها، به خدا ، خدا رو دوست داریم . دوست نداریم ازمون دلگیر بشه ... ... این همه رو نوشتم در حالی که نمیدونم حوصله میکنین اینو بخونین یا نه؟ ای کاش بخونین. آدم وقتی یه جای از بدنش درد میگیره یا احساس بیماری میکنه ، میدونه و امیدواره که اگه پیش دکتر متخصص بره براش راه چاره میسازه ، یه نسخه میپیچه ، با یه کیسه دارو راهیش میکنه ، البته خود بیمارم میدونه که اگه دستور پزشک رعایت کنه حتما خوب میشه. من در حالی پیش شما اومدم که شدیداً احساس بیماری عقیدتی میکنم و روح و روانم آلوده به گناهه، عالم به این هستم که شما پزشک متخصص من هستین . نمیدونم شما تو حوزه بعد از اتمام دوره چیزی به عنوان قسم نامه دارین؟ شما هم پیش خودتون احساس مسئولیت میکنین که اگه یه دردمند پیشتون اومد اونو راهنماییش کنین؟ عاجزانه ازتون طلب راهنمایی میکنم. میخام اگه براتون ممکنه برام دعا کنین خدا دوباره توبه هامو قبول کنه. برام نگین که برو توکل کن به خدا، چون میدونم خدا باهام قهره. برام یه نسخه بنویسین. بگین چه کارایی بکنم و چه نکنم. تازگیها به فکر افتادم که برم حرم امام رضا مجاور بشم . برم بقیه عمرمو تهذیب نفس کنم. ولی میدونم که اونجا هم منو قبول نمیکنن. آخه خدمت امام و زائراشم لیاقت میخواد که من ندارم. بعضی وقتا به خودم میگم کاش مسیحی بودم و با اعتراف کردن پیش کشیشها احساس بخشودگی میکردم یا میرفتم کنج عزلت انتخاب میکردم و راهبه میشدم، ولی حیف میدونم که اینها همه دروغینه . ولی چه کنم خدای محمد (ص) و عیسی (ع) منو از درگاهش رونده. از خدای بزرگ میخوام حداقل این آرزو رو که شما جوابمو بدین برآورده بکنه
- [سایر] سلام: 1-من حدود 6 ماهه که دارم نماز شب میخونم اما نمیتونم سر نماز حواسمو جمع کنم و به محض اینکه از خواب بلند میشم کلی فکر و خیال میآد سراغم و احساس میکنم نمازم به درد نمیخوره و کار بیهوده میکنم و عذاب وجدان میگیرم. 2-من خیلی در گذشته غرقم و حسرت گذشته رو میخورم طوری که دیگه اون آدم شاد و شوخ قدیم نیستم طوری که همه اطرافیانم فکر میکنن من افسردم. مختصری از گذشته براتون میگم اما لطف کنید در سایت نگذارید: من 2 سال پیش ... خصوصی... ...ایشون به طور محسوسی به من نظر داشتن اما من اصلا علاقه ای به ایشون نداشتم و خیلی سرد باهاشون رفتار میکردم اما کم کم بهش علاقه مند شدم اما به روی خودم نمیآوردم و معتقد بودم باید به صراحت بهم بگه نه با اشاره. همه متوجه این موضوع شده بودند و به من میگفتند به همین دلیل خیلی مطمئن بودم که بالاخره باهام صحبت میکنه و با غرور احمقانم رفتار خوبی باهاش نکردم و هر وقت میامد شروع کنه خودمو میزدم به اون راه، تا حدی که بهم میگفت تو از من بدت میاد البته هیچ وقت بی احترامی نکردم.تا اینکه درسم تموم شد و من همچنان منتظر بودم و برای اینکه منتظر بمونم استخاره کردم که گفتند خیلی خوبه و در آن جمع خوبیهاست.با آمدن هر خواستگار دیگر و یا تغییر شرایط دوباره استخاره میگرفتم که همه خوب میآمد با کلی توضیح مرتبط.حتی یکبار احساس کردم درست نیست به نامحرم دلبستن و تصمیم گرفتم برای ترک آن استخاره کنم که باز هم بد آمد.تا اینکه آخرین استخاره برای ترک این قضیه این آمد:بسیار خوب است و باید قدرش را دانست انشاالله قدرش را خواهید دانست و ثمرات بسیار خوب آن را خواهید دید.محکم باشید و اگر نتیجه قدری دیر شد نگران و سست نشوید.و حدود 1 هفته بعد از این استخاره فهمیدم ایشون ازدواج کرده. اما برام این سوال پیش آمده چرا الان بعد از این همه استخاره و دلبستگی؟ اگر قرار بود نشه چرا خدا خواست یکسال ونیم صبر کنم. الان هم با تمام وجود دوستش دارم و فکر میکنم به هیچ کس نمی تونم غیر از اون فکر کنم. فکر میکنم با غرورم آیندم رو خراب کردم.لحظه لحظه خاطراتش نابود و پشیمونم میکنه. الان هم تصمیم دارم برای ادامه تحصیل از ایران برم تا زندگی جدیدی رو شروع کنم اما خوانوادم نگران هستند و با زبان بی زبانی میگن پس کی ازدواج؟ من 24 سالمه و فکر میکنم خدا اینطوری خواسته. ببخشید طولانی شد اگر نخواستید راهنماییم کنید شما رو به خدا برام دعا کنید.
مسئله مرتبط یافت نشد