من دختری 19 ساله هستم . در کودکی اتفاقی برایم افتاد (شاید در سن 5 یا 4 سالگی)که در طول زمان کودکی فکرم به ان مشغول بود ودر نهایت زمانی که 5 دبستان بودم ... خصوصی... و بعد از مدتها که این عمل را فراموش کرده بودم یک بار در سوم راهنمایی این کار را انجام دادم و بعد به این فکر افتادم که این کار زشت است ودیگر تا امروز مرتکب ان نشده ام و نخواهم شد چون دیگر میدانم این کار تابوست. اما من حالا دچار وسواس شده ام (وسواس شست وشو ووسواس جنسی )و به روان پزشک مراجعه کرده ام و خیلی عذاب وجدان دارم به خاطر کاری که در کودکی انجام داده ام و قبلا فکر میکردم نکند مستحق قصاص باشم من تمام مسایل را برای او گفته ام به جز عمل کودکیم را و برای اینکه بگویم یا نه پیش یک روحانی استخاره کردم و بد امد و از گفتن ان منصرف شدهام . به نظرشما باید بگویم تا مشکل امروزم حل گردد ؟ایا خدا بخاطر اعمالم مرا می بخشد یا [حد و تعزیر]؟ در پایا ن متاسفم که ان قدر بی ادب بودم که این کلمات را روی کاغذ اوردم.

سلام/ خدا بخشیده و کار را تمام شده بدانید و پرونده را مختومه.
یادداشت هایی مثل "پاسخی به چند سوال" و یادداشت های وسواس و توبه را بخوانید.