سلام جناب مرادی من در کلاس مثبت اندیشی فردی به نظر خودم فرهیخته شرکت می کنم که سخنانش مصداق عینی این جمله است که سخنی کز دل برآید لاجرم بر دل نشیندو احساس می کنم که پس از شرکت در این کلاس ها در تمام پدیده های عالم با دید مثبت نگاه می کنم و هرروز صبح بابت تمام نعمت های داده و نداده سپاسگزار خداوند هستم و چون همیشه فردی منتقد و منفی نگر بودم احساس می کنم مباحثی مفیدبرایم می باشد. به نظر شما آیا می تواند ادامه این روند و این مباحث تغییر ذاتی بوجود آورد یا روش بهینه دیگری را پیشنهاد می کنید. با سپاس

سلام/ چقدر خوب است که همیشه در انتخاب استاد و کلاس با تامل و تردیدِ خردمندانه و گام به گام و با احتیاط عمل کنیم.
عنوان کلی "مثبت اندیشی" مفید است و چیز بدی که نیست. البته از روزهایی که خیلی مُد شده بود گذشته. اما نکته ضروری این است که این مثل خیلی از مباحث یکی از ده ها مهارت مفید و لازم است و اصلا جامعیت ندارد و به تنهایی موجب سعادت آدمی نمی شود. ساده بیان کنم: این نوع مطالب به هیچ وجه جای دین را نمی گیرد! شاید برخی از عزیزان از بیان این تذکر و نکته بدیهی و روشن از جانب من تعجب کنند اما وقتی با انبوه اشتباه ها و برداشت های سطحی و خامی ها و بی دقتی ها و ... مواجه شوند به من حق می دهند.
مطلق مفهوم "مثبت اندیشی" به تنهایی و بدون سایر مکارم اخلاق، بلاهت و سفاهت است. اما اگر رنگ غالب تفکر و بینش آدمی مثبت اندیشی و حسن ظن و تفال به خیر و... باشد، خوب است.