اب کر
آب کُرّ مقدار مشخّصی از آب مطلق است که در صورت برخورد با نجاست، نجس نمیشود و چیزهای نجس را میتوان با آن پاک کرد.
بنا بر نظر تمام مراجع در صورتی که آب کر با عین نجس یا چیزی که با عین نجس، نجس شده است، تماس بگیرد در صورتی که عین نجاست همراه آن نباشد و بو یا رنگ یا مزه آن تغییر نکند نجس نمی شود[1] . بنا بر این ترشحاتی که از برخورد آب کر با دست نجس حاصل می شود در صورتی که عین نجاست همراه آن نباشد و بو یا رنگ یا مزه آن تغییر نکند نجس نمی شود و پاک است. و در صورتی که شک کنیم که آیا همراه آن ترشح نجاستی بوده یا بو یا رنگ یا مزه آن تغییرکرده یا نه، نباید به شکمان اعتنا کنیم و آن ترشح پاک است.
[1] استفاده شده از توضیح المسائل (المحشی)، امام خمینی، ج 1 ص 39 مسئله 17، موسسة النشر الاسلامی، 1424.