سلام حاج اقا الان داشتم شما رو تو پارک ملت تماشا می کردم،این فرمایش شما متین که هر کسی رو تو یه قبر میذارن و مثلا ازش میپرسن چقدر دین خدا رو ترویج کردی، ولی خب بسته به جابگاهی که هر فردی داره تو اجتماع برد فعالیتهاش نمود بیشتری پیدا می کنه... من که یک زن خانه دارم ابنجوری می گم به حضرت خدیجه: مادرم همیشه سعی کردم نماز اول وقت بخونم که همسرمم یادش بیاد نمازسو بخونه و بچه هام ازم نماز خوندن یاد بگبرن... جلوشون قران می خونم کتاب می خونم...بهشون می گم چه کاری خوبه چه کاری بده، تو جمع همکارایی که روزه نمی گرفتن روزه گرفتم... تو جمع همسفرایی که نماز نمی خوندن نماز خوندم، نمیدونم چقدر روشون اثر داشت ولی برخورد اطرافیام تو این مواقع محترمانه بود، خودم قبول دارم اینا کار زیادی نیست اما ادامه حرفام با حضرت خدیجه نیست حاج اقا...

سلام/ به این موضوع باز هم فکر کنید و قانع نشوید. در مورد قسمت دوم شاید یک شب در همین برنامه توضیح دهم اجمالا اگر سخت ترین شرایط فردی یا اجتماعی هم برای کسی پیش بیاید توجیهی برای ترک واجبات نیست.