«زوال» در لغت به معنای حرکت بوده،[1] و مراد از زوال خورشید، حرکت آن از وسط آسمان به سمت مغرب است و نشانه این حرکت، آن است که سایه اشیا پس از کوتاه شدن در وسط روز، شروع به بلند شدن کند؛[2] که این همان، ظهر شرعی و هنگام اذان ظهر است.
اما، درباره سؤال مذکور باید گفت؛ بعضی از اعمال عبادی در اسلام مقید به زمان خاصی است، که باید وقت و زمان در انجام آنها رعایت شود، و این امر در برخی عبادات؛ مانند نمازهای یومیه، واجب و در برخی دیگر، مستحب است. پس درباره صلوات شعبانیه؛ هرچند شروع این عمل ظاهراً از ابتدای ظهر می‌باشد، ولی بهتر است مقداری از این وقت تأخیر افتد؛ چون مصادف فضیلت نماز اول وقت می‌باشد.
ضمن اینکه «وقت صبح»، از اول صبح شرعی (اذان صبح) است و منظور از «پسین» هنگام عصر است.[3] [1] . محمود عبد الرحمان، معجم المصطلحات و الألفاظ الفقهیة، ج2، ص 216، بی‌نا، بی‌تا. [2] . ر. ک: سعدی ابو جیب، القاموس الفقهی لغة و اصطلاحا، ص 161، دمشق، دار الفکر، دوم، 1408ق. [3] . معین، محمد، فرهنگ فارسی، ص231، نشر سرایش.
