من جوانی 22 ساله دانشجوی رشته مهندسی برق هستم و این را پذیرفته ام که اسلام راهی درست و مستقیم برای رسیدن به کمال و سعادت جاودانی است و اگر کسی به دستورات اسلام عمل نکند در راه مستقیم نیست و اگر روشش را تغییر ندهد به گمراهی و بدبختی می رسد. من جوانی با استعداد و توانمند هستم اما اعتقاد من به عقیده ای که ذکر شد باعث شده است که من بخواهم تک تک اعمالم را با اسلام منطبق کنم و این باعث اختلال و توقف بزرگی در زندگی عادی من شده است. من می خواهم حرف زدن، معاشرت کردن، غذا خوردن، خوابیدن و تمام امور زندگی ام را با اسلام تطبیق دهم اما در بعضی موارد چون معیار دقیق و درست اسلام و سنت پیامبر و امامان را در باره اعمالم نمی دانم دچار شک، وسواس و انزوا می گردم و باعث شده است که نتوانم زندگی درستی داشته باشم و نتوانم زندگی عادی خود را ادامه دهم. گاهی با خود می اندیشم که شاید بعضی از انسان ها که اصلا اعتقادی به اسلام ندارند از من راحتتر زندگی می کنند و پیشرفتشان در زندگی دنیوی و علم از من بهتر و بیشتر است. حال چند سؤال از جناب عالی دارم که خواهشمندم به طور کامل و دقیق به پرسش هایم پاسخ دهید.
دوم: آیا اسلام دین آسانی است یا سختی؟ و اگر آسان است به چه معنی است؟ یعنی آیا اسلام با زندگانی عادی و روزمره و طبیعی ما هیچ مشکلی ندارد؟ و اگر چنین است پس فرق بین مردم عادی چه مسلمان باشند و چه نباشند چیست؟ و چگونه می توان یک مسلمان واقعی را از غیر مسلمان تشخیص داد و مسلمان واقعی شد؟
چهارم: ملاک و معیار اسلام برای درستی و یا نادرستی یک عمل چیست؟
پنجم: نداشتن یک الگوی واقعی و موثق باعث وسواس در من گردیده است. چگونه می توانم به این حالت خویش پایان دهم؟

خداوند، تصمیم­گیری در ارتباط با بخش وسیعی از زندگی انسان ها را به خودشان واگذار نموده است و بر این اساس، دلیلی ندارد که شما با وسواس در این زمینه عمل نمایید و عمل به واجبات و محرمات نیز، هر چند ممکن است در مواردی با دشواری­هایی روبرو شود، اما آن گونه نیست که غیر قابل تحمل بوده و موجب اختلال جدی در زندگی آنان شود. معیار دقیق اسلام در قرآن و سنت پیامبر(ص) که توسط عترت ایشان تبیین شده، قابل دسترسی است که می­توانید با مراجعه به دانشمندانی که علم و تقوی را با هم دارند و نیز کتاب های معتبری که در این زمینه نگاشته شده، آشنایی بیشتری نسبت به آن پیدا نمایید و با شناخت معیارها، تلاش نمایید معیار و میزان را الگوی خود ساخته و نه اشخاص را، چون همواره، احتمال انحراف اشخاص غیر معصوم وجود داشته و اگر شما خود را صد در صد وابسته به یک شخص؛ هرچند دیندار؛ نمایید، با انحراف او، شما هم منحرف خواهید شد! و این نکته را هم بدانید که انسان دیندار از آرامشی روحی برخوردار خواهد بود که با هیچ ثروت و پیشرفت مادی قابل قیاس نیست و انسانی که در راه رسیدن به حقیقت گام بر­می­دارد، نباید دچار وسوسه­های شیطانی شود، بلکه باید بداند که خداوند مهربان او، به دلیل صداقت این بنده با­ایمان، اشتباهاتی که ناشی از کوتاهی او نبوده را خواهد بخشید و هیچ نباید از این جهت نگران بود.