حدیثی که در سؤال آمده، مرفوعه است و از حیث سند اعتباری ندارد اما باید توجه داشت که برای اثبات ایمان ابوطالب نیازی به خصوص این روایت نداریم؛ زیرا ادلّه فراوانی بر ایمان ابوطالب وجود دارد که ما را از استناد به این روایت بی نیاز می کند. از جمله این ادله که اشکالی بر آن وارد نیست، گفتار و کردار خود او است و همچنین سخن و گواهی دیگران درباره ایشان و ستایش پیامبر(ص) و ائمّه معصومین(ع) از آن حضرت و نیز تلاش و فداکاری آن حضرت تا پای جان در راه حفظ و دفاع از پیامبر و آیین مقدس اسلام . ما معتقدیم هر کس تعصب را کنار گذاشته و بیطرفانه سطور طلایی تاریخ را درباره ابوطالب مطالعه کند با ابن ابی الحدید شارح نهج البلاغه هم صدا شده و میگوید: هر گاه ابوطالب و فرزند برومندش نبود هرگز دین و مکتب اسلام به جای نمی ماند و قد راست نمیکرد ابوطالب در مکه بیاری پیامبر شتافت و علی (ع) در یثرب (مدینه) در راه حمایت از اسلام در گرداب مرگ فرو رفت!".
حدیث زیر برای اثبات ایمان ابوطالب به عنوان دلیل در مکتب ما مطرح است:
از امام زین العابدین (ع) راجع به ایمان سؤال شده است ایشان چنین فرموده اند:
خداوند متعال به پیامبر (ص) دستور داد که مسلمانان رابطه زوجیت را با کفار قطع کنند. و فاطمه بنت اسد با این که مسلمان بود وی تا زمان مرگ ابوطالب زوجه وی باقی ماند.
قرآن کریم در سوره ممتحنه می فرماید:
ای کسانی که ایمان آوردهاید! هنگامی که زنان باایمان به عنوان هجرت نزد شما آیند، آنها را آزمایش کنید -خداوند به ایمانشان آگاهتر است- هرگاه آنان را مؤمن یافتید، آنها را به سوی کفار بازنگردانید؛ نه آنها برای کفار حلالند و نه کفار برای آنها حلال .
و هم چنین می فرماید:
و با زنان مشرک و بتپرست، تا ایمان نیاوردهاند، ازدواج نکنید! اگر چه جز به ازدواج با کنیزان، دسترسی نداشته باشید؛ زیرا کنیز باایمان، از زن آزاد بتپرست، بهتر است؛ هر چند (زیبایی، یا ثروت، یا موقعیت او) شما را به شگفتی آورد. و زنان خود را به ازدواج مردان بتپرست، تا ایمان نیاوردهاند، در نیاورید! (اگر چه ناچار شوید آنها را به همسری غلامان باایمان درآورید؛ زیرا) یک غلام باایمان، از یک مرد آزاد بتپرست، بهتر است؛ هر چند (مال و موقعیت و زیبایی او،) شما را به شگفتی آورد.
بر اساس این آیات حرمت ازدواج با مردان مشرک در مدینه تشریع شده است پس برای ایمان ابوطالب که در دوران مکه از دنیا رفته است روایت فوق چگونه می تواند دلیل باشد؟
حدیثی که در سؤال آمده، مرفوعه است و از حیث سند اعتباری ندارد اما باید توجه داشت که برای اثبات ایمان ابوطالب نیازی به خصوص این روایت نداریم؛ زیرا ادلّه فراوانی بر ایمان ابوطالب وجود دارد که ما را از استناد به این روایت بی نیاز می کند. از جمله این ادله که اشکالی بر آن وارد نیست، گفتار و کردار خود او است و همچنین سخن و گواهی دیگران درباره ایشان و ستایش پیامبر(ص) و ائمّه معصومین(ع) از آن حضرت و نیز تلاش و فداکاری آن حضرت تا پای جان در راه حفظ و دفاع از پیامبر و آیین مقدس اسلام . ما معتقدیم هر کس تعصب را کنار گذاشته و بیطرفانه سطور طلایی تاریخ را درباره ابوطالب مطالعه کند با ابن ابی الحدید شارح نهج البلاغه هم صدا شده و میگوید: هر گاه ابوطالب و فرزند برومندش نبود هرگز دین و مکتب اسلام به جای نمی ماند و قد راست نمیکرد ابوطالب در مکه بیاری پیامبر شتافت و علی (ع) در یثرب (مدینه) در راه حمایت از اسلام در گرداب مرگ فرو رفت!".