ابتدا باید به این نکته توجه داشته باشید که نباید هر ایده و نظریهای را که در کتابی خواندهاید، منتسب به تفکر کل شیعه نمایید. پرسش شما که برگرفته از کتاب مؤلفی نه چندان معروف می‌باشد و به صورت پراکنده و مبهم نیز مطرح شده، متأسفانه به همین شیوه می‌باشد، اما به طور مختصر و خلاصه بدانید که هم گروهی از اهل سنت و هم تعداد اندکی از شیعیان وجود داشته‌اند که معتقد به جابجایی یا حذف برخی آیات قرآن بودهاند، اما این نظریه توسط بیشتر اندیشمندان از هر دو مکتب رد شده و به همین دلیل، نباید این مسئله به موضوعی برای تفرقه بین مسلمانان تبدیل شود و اگر یک دانشمند شیعه یا سنی، مطلبی را ابراز نماید، نمیتوان آنرا عقیده تمام پیروان آن مکتب ارزیابی نمود. و نگهداری و حفاظت از ذکر؛ که در سوره حجر مطرح شده است[1]؛ را برخی مفسرین، به حفاظت از قرآن تفسیر نموده و برخی دیگر، آنرا به حفاظت از شخص پیامبر(ص) تأویل نمودهاند[2]. آیات دهم و یازدهم سوره طلاق، میتواند نظریه دوم را تأیید نماید[3]. اما حفاظت از ذکر؛ با هر تفسیری که باشد؛ بدان معناست که پیام الاهی پیامبر(ص) تا ابد، جاوید مانده و امکان ریشهکن شدن آن وجود ندارد و به همین دلیل هم مشاهده مینماییم که با وجود تمام تلاش های دشمنان اسلام، روز به روز بر دامنه پیروان این دین افزوده می‌شود. این نکته را هم از یاد نبرید که حتی اندک معتقدان به تحریف از فریقین نیز، معتقدند که همین قرآنی که اکنون در دسترس تمام مسلمانان است، برای سعادت بشریت کافی بوده و نباید به بهانههای مختلف، آنرا مهجور و مطرود قرار داد. توضیحات و جزئیات بیشتر در این زمینه را میتوانید در پاسخ 720 (سایت: 876) مشاهده فرمایید و با توجه به جواب های فوق الذکر نیاز به بررسی موارد مطرح شده در سؤال احساس نمی شود.
[1] - انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون.
[2] - قرطبی، احمد بن محمد، الجامع لاحکام القرآن، ج 11، ص 6، انتشارات ناصر خسرو، تهران، 1364 ه ش.
[3] - (...قد انزل الله الیکم ذکرا. رسولا یتلوا ...) همانگونه که ملاحظه میفرمایید، ذکر در این آیه به پیامبر(ص) تفسیر شده است.
