در وبلاگم یک حدیث از امام رضا نوشته بودم که به عنوان منبع برای آن (اصول کافی، ج 3، ص 339 و تحف العقول، ص 442) ذکر شده بود. این هم متنش است:
لایکون المومن مومنا حتی تکون فیه ثلاث خصال : 1 سنه من ربه ؛ 2 وسنه من نبیه؛ 3 و سنه من ولیه. فاما السنه من ربه فکتمان سره. و اما السنة من نبیه فمداراة الناس . و اما السنة من ولیه فالصبر فی الباساء و الضراء.
در بخش نظرات یکی از دوستانم معترض شد که چقدر مطمئنی به صحت این حدیث؟ هر چند ایراداتی که وارد کرده بود به ذهن من معقول نبود و این که این کلام به دل او نمی نشیند هم حرف حساب برای جعلی دانستن نیست، از آنجایی که اولا هیچ تخصصی در زمینه حدیث ندارم، ثانیا کنجکاوم بدانم چطور به سوالات پاسخ می دهید، ثالثا آن دوست یک معلم است در سطح دانشگاه و نظراتش را دیگران بسیاری قبول دارند رابعا به او وعده داده بودم که دنبال جواب کارشناسانه برای ایرادش می روم و از فرد مطلعی در مورد میزان اعتبار آن یا هر کلامی در رد یا تاییدش سوال خواهم کرد، مایلم از صحت و سقم این حدیث آگاهی یابم.

هر چند برخی از راویان این حدیث مجهول و ناشناخته هستند؛ ولی به چند دلیل این حدیث قابل استناد است: 1. این روایت در منابع متعدد دسته اول روایی وارد شده است؛ و این را می دانیم که وجود روایت در منابع متعدد و توجه محدثان بزرگ به آن می تواند گواه بر اعتبار آن و نشان از این باشد که در نظر این راویان قرائنی بر درستی آن وجود داشته است؛ 2. همان گونه که در خود این روایت بیان شده مضمون آن بر گرفته شده از آیات قرآن و هماهنگ با آن است؛ 3. روایات فراوانی محتوا و مواردی که در این روایت آمده را تأیید می کند؛ 4. اگر روایت دارای سند صحیح و موثق نباشد نمی توان نسبت جعلی یا دروغ بودن به آن داد.