آنچه از مجموع روایات و فتاوای فقهای عظام، در آداب و احکام آمیزش زن و مرد به دست می‌آید، این است که زن و شوهر می‌توانند هر گونه لذتی را از یکدیگر برده، و هنگام آمیزش داشتن پوشش و روانداز واجب نیست؛[1] البته آمیزش در حالت عریان، کراهت دارد.[2] و بیشتر فقها، داشتن رو انداز در این حالت را جهت رفع کراهت کافی می‌دانند، اما برخی[3] می‌گویند این امر کفایت نمی‌کند و باید لباس هم به تن داشت.
در این جا به برخی از روایات وارده در باب آمیزش اشاره می شود:
1. از امام موسی کاظم (ع) سؤال شد اگر در حالت جماع، جامه از روی مرد و زن دور شود، (حکمش) چیست؟ آن حضرت فرمود: باکی نیست (یعنی اشکالی ندارد).[4]
2. در روایت دیگری از امام صادق (ع) وارد شده است که، شخصی از حضرت در باره عریان بودن و بدون پوشش بودن هنگام جماع سؤال می کند؛ حضرت در پاسخ از این کار نهی می کنندِ. عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْعِیصِ أَنَّهُ سَأَلَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع)قَالَ لَهُ: أُجَامِعُ وَ أَنَا عُرْیَانٌ؟ فَقَالَ: لا، وَ لا مُسْتَقْبِلَ الْقِبْلَةِ وَ لا مُسْتَدْبِرَهَا.[5]
فقها از مجموع روایات منع و جواز، بین روایات جمع عرفی کرده و به عدم وجوب پوشش و کراهت عریان بودن حکم کرده اند؛ یعنی مراد روایاتی که می گویند به صورت عریان آمیزش نکن، حرمت این کار نیست.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[6]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
بطور کلی در هنگام آمیزش عریان بودن مرد کراهت دارد و برای رفع کراهت لازم نیست مرد لباسی بپوشد بلکه همین که رواندازی روی قسمتی از بدن آنها باشد کافی است.
حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):
داشتن رو انداز کراهت را برطرف نمی‌کند بلکه باید لباس در تن باشد.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
برای رفع کراهت، لباس یا پارچه ای که روی بدن را بپوشاند کافی است.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
در فرض سوال کافی است.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی (مد ظله العالی):
بله کافی است. [1] . امام خمینی، تحریر الوسیلة، کتاب النکاح، م 15، پیام تهران، 1365؛ یزدی، سید محمد کاظم، عروة الوثقی، کتاب النکاح، م 29، اسماعیلیان، قم؛ سایت حضرت آیة الله سیستانی، بخش سؤال و جواب، کلمه آمیزش؛ و رساله توضیح المسائل سیستانی، م 53؛ عروة الوثقی، مسائل ستر و ساتر؛ نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام، ج 29، ص73، مکتبة الاسلامیة، تهران، چاپ سوم، 1367. [2] . وسائل الشیعة، ج 20، ص 119و 120؛ حلی، یحیی بن سعید، الجامع للشرائع، ص 453، مؤسسة سید الشهداء العلمیة، 1405 ق. [3] . آیت الله شبیری زنجانی. [4] . مجلسی، محمدباقر، حلیة المتقین، باب چهارم در فضیلت تزویج و آداب، فصل چهارم در بیان آداب زفاف و مجامعت، [5] . وسائل الشیعة، ج 20، ص120. [6] . استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، شبیری زنجانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی و نوری همدانی (مد ظلهم العالی)، توسط سایت اسلام کوئست.
