با سلام لطفا به این سؤالات جواب دهید: ادای نماز در شرایط خونی بودن لباس و بدن، عدم اطلاع از وقت نماز، عدم اطلاع از جهت قبله، باید به چه نحوی باشد، تکلیف مکلف در این شرایط چیست؟
سؤال شما از چند قسمت تشکیل شده است که به هر قسمت جداگانه پرداخته می شود.   1- نماز خواندن با بدن ولباس خونی؟   2- نماز خواندن با توجه به عدم اطلاع از وقت نماز؟   3- نماز خواندن با توجه به عدم شناخت جهت قبله؟   نماز از جمله عباداتی است که در هیچ حالتی از انسان ساقط نمی شود، مگر انسان در حال بیهوشی کامل باشد. مراجع محترم تقلید در باره اهمیت نماز می فرمایند:   "در هیچ حالتی تکلیف نماز از شخص مکّلف ساقط نمی‏شود. اگر نمی‏تواند ایستاده نماز بگزارد، باید نشسته بخواند و اگر نشسته نمی‏تواند، خوابیده و به پهلوی راست رو به قبله بخواند. اگر به پهلوی راست نمی‏تواند، به پهلوی چپ بخواند. در غیر این صورت به پشت بخوابد، به طوری که کف پای او رو به قبله باشد. حتی در اتوبوس یا هواپیما اگر وقت نماز تنگ باشد، باید در حد مقدور نسبت به قبله و رکوع و سجود اقدام کند."[1]   اما درباره ندانستن قبله به این مسئله توجه فرمایید:   مسأله 784: اگر برای پیدا کردن قبله وسیله‏ای ندارد، یا با این که کوشش کرده گمانش به طرفی نمی‏رود، چنانچه وقت نماز وسعت دارد باید چهار نماز به چهار طرف بخواند و اگر به اندازه چهار نماز وقت ندارد، باید به اندازه‏ی که وقت‏دارد نماز بخواند؛ مثلا فقط به اندازه یک نماز وقت دارد، باید نماز را در طرفی که می‏خواهد بخواند. و باید نمازها را طوری بخواند که یقین کند یکی از آنها رو به قبله بوده یا اگر از قبله کج بوده، به طرف دست راست و دست چپ قبله نرسیده است.[2]   لباس و بدن نماز گزار باید پاک باشد ولی اگر لباس پاک نداشت و تطهیر بدن نیز به هر علت ممکن نبود باید به دستور ذیل عمل کند.   مسأله 813 کسی که غیر از لباس نجس، لباس دیگری ندارد (و وقت تنگ است یا احتمال نمی‏دهد که لباس پاک پیدا کند اگر به واسطه سرما یا عذر دیگر نمی‏تواند لباس را بیرون بیاورد باید در همان لباس نماز بخواند و نمازش صحیح است ولی چنانچه بتواند لباس را بیرون بیاورد، باید نماز را به دستوری که برای برهنگان[3] گفته شد به جا آورد.[4]   در نهایت انسان اگر وقت نماز را نداند باید به ظن خود عمل کند و نماز را به قدری تأخیر بیاندازد که مطمئن شود وقت داخل شده است.[5]     1.توضیح‏المسائل مراجع، م 971 آیت‏الله نوری، توضیح‏المسائل، م 971 و آیت‏الله وحید، توضیح‏المسائل، م 978 دفتر آیت‏الله خامنه‏ای . به نقل از نرم افزار پرسمان. [2]   توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)،ج‏1،434،مسأله 784. [3]  نک مسأله 797 :کسی که می‏خواهد نماز بخواند، اگر برای پوشاندن خود حتی برگ درخت و علف نداشته باشد (و احتمال ندهد، که تا آخر وقت چیزی پیدا کند که خود را با آن به پوشاند)، در صورتی که نامحرم او را می‏بیند باید نشسته نماز بخواند و عورت خود را با ران خود به پوشاند و اگر کسی او را نمی‏بیند، ایستاده نماز بخواند و جلوی خود را با دست به پوشاند و در هر صورت رکوع و سجود را با اشاره انجام می‏دهد و برای سجود سر را قدری پایین‏تر می‏آورد.   توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج‏1، ص: 445 . [4] توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج‏1، ص: 453. [5]   وسیلة النجاة (مع حواشی الگلپایگانی)، ج‏1،ص 127 ،مسأله 16.  
عنوان سوال:

با سلام لطفا به این سؤالات جواب دهید: ادای نماز در شرایط خونی بودن لباس و بدن، عدم اطلاع از وقت نماز، عدم اطلاع از جهت قبله، باید به چه نحوی باشد، تکلیف مکلف در این شرایط چیست؟


پاسخ:

سؤال شما از چند قسمت تشکیل شده است که به هر قسمت جداگانه پرداخته می شود.   1- نماز خواندن با بدن ولباس خونی؟   2- نماز خواندن با توجه به عدم اطلاع از وقت نماز؟   3- نماز خواندن با توجه به عدم شناخت جهت قبله؟   نماز از جمله عباداتی است که در هیچ حالتی از انسان ساقط نمی شود، مگر انسان در حال بیهوشی کامل باشد. مراجع محترم تقلید در باره اهمیت نماز می فرمایند:   "در هیچ حالتی تکلیف نماز از شخص مکّلف ساقط نمی‏شود. اگر نمی‏تواند ایستاده نماز بگزارد، باید نشسته بخواند و اگر نشسته نمی‏تواند، خوابیده و به پهلوی راست رو به قبله بخواند. اگر به پهلوی راست نمی‏تواند، به پهلوی چپ بخواند. در غیر این صورت به پشت بخوابد، به طوری که کف پای او رو به قبله باشد. حتی در اتوبوس یا هواپیما اگر وقت نماز تنگ باشد، باید در حد مقدور نسبت به قبله و رکوع و سجود اقدام کند."[1]   اما درباره ندانستن قبله به این مسئله توجه فرمایید:   مسأله 784: اگر برای پیدا کردن قبله وسیله‏ای ندارد، یا با این که کوشش کرده گمانش به طرفی نمی‏رود، چنانچه وقت نماز وسعت دارد باید چهار نماز به چهار طرف بخواند و اگر به اندازه چهار نماز وقت ندارد، باید به اندازه‏ی که وقت‏دارد نماز بخواند؛ مثلا فقط به اندازه یک نماز وقت دارد، باید نماز را در طرفی که می‏خواهد بخواند. و باید نمازها را طوری بخواند که یقین کند یکی از آنها رو به قبله بوده یا اگر از قبله کج بوده، به طرف دست راست و دست چپ قبله نرسیده است.[2]   لباس و بدن نماز گزار باید پاک باشد ولی اگر لباس پاک نداشت و تطهیر بدن نیز به هر علت ممکن نبود باید به دستور ذیل عمل کند.   مسأله 813 کسی که غیر از لباس نجس، لباس دیگری ندارد (و وقت تنگ است یا احتمال نمی‏دهد که لباس پاک پیدا کند اگر به واسطه سرما یا عذر دیگر نمی‏تواند لباس را بیرون بیاورد باید در همان لباس نماز بخواند و نمازش صحیح است ولی چنانچه بتواند لباس را بیرون بیاورد، باید نماز را به دستوری که برای برهنگان[3] گفته شد به جا آورد.[4]   در نهایت انسان اگر وقت نماز را نداند باید به ظن خود عمل کند و نماز را به قدری تأخیر بیاندازد که مطمئن شود وقت داخل شده است.[5]     1.توضیح‏المسائل مراجع، م 971 آیت‏الله نوری، توضیح‏المسائل، م 971 و آیت‏الله وحید، توضیح‏المسائل، م 978 دفتر آیت‏الله خامنه‏ای . به نقل از نرم افزار پرسمان. [2]   توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)،ج‏1،434،مسأله 784. [3]  نک مسأله 797 :کسی که می‏خواهد نماز بخواند، اگر برای پوشاندن خود حتی برگ درخت و علف نداشته باشد (و احتمال ندهد، که تا آخر وقت چیزی پیدا کند که خود را با آن به پوشاند)، در صورتی که نامحرم او را می‏بیند باید نشسته نماز بخواند و عورت خود را با ران خود به پوشاند و اگر کسی او را نمی‏بیند، ایستاده نماز بخواند و جلوی خود را با دست به پوشاند و در هر صورت رکوع و سجود را با اشاره انجام می‏دهد و برای سجود سر را قدری پایین‏تر می‏آورد.   توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج‏1، ص: 445 . [4] توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج‏1، ص: 453. [5]   وسیلة النجاة (مع حواشی الگلپایگانی)، ج‏1،ص 127 ،مسأله 16.  





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین