سلام دوست من.من قبلا هم از شما سوالاتی پرسیدم و هر بار شما بسیار زیبا به سوالاتم جواب دادید و بسیاری از مشکلاتم را حل کردید. هر چند شما را نمی شناسم ولی این بار مشکلی دارم که امیدوارم راهی را به من نشان دهید .من پسر معتقدی بودم. به خیلی از احکام خدا پایبند بودم. و فکر می کردم با خدا رابطه ی خیلی خوبی دارم .3 سال پیش که ترم 3 دانشگاه بودم به دختری علاقه مند شدم. اما شرایط ازدواج نداشتم و هیچ اقدامی نکردم. تا اینکه ترم 8 ،درس هر دو ی ما تمام شد.من دیدم تا 6 ماه آینده یعنی تا بهمن امسال وضعیت کاری برای من مهیا میشود.برای اینکه این دختر را از دست ندهم از ایشان غیر مستقیم خواستگاری کردم.ایشان گفتند ما برای شناخت بیشتر، نیاز داریم همدیگر را بیشتر بشناسیم.من به شهر دیگری آمدم و ارتباط ما از طریق پیام کوتاه با رعایت مسائل شرعی ادامه داشت.تا اینکه ایشون هم به من علاقه مند شد.به خیلی مسائل در ابتدا اعتقاد نداشت.مثلا لزوم مرجع تقلید را خودم براش اثبات کردم و پذیرفت.حتی یک بار در مورد ریش من، که به من خورده گرفته بود از شما کمک گرفتم و بهش اثبات کردم.مادر دختر از ماجرا خبر دارند.من تا شرایط کاری برایم فراهم نباشد نمیتوانم با خانواده ام صحبت کنم.از اینکه تا چه موقع باید ارتباطمان به این شکل باقی بماند میترسم.شاید تا شش ماه دیگر هم موقعیت کاری برایم فراهم نشود.از طرفی فهمیدم که مشکل قلبی داره و بیش از همه وقت نیاز هست که کنارش باشم و بهش روحیه بدم.دیگر امکان اینکه از هم جدا بشویم نیست.مرجع من آیت الله بهجت هست.ایشون ارتباط مستمر با نامحرمی که قصد ازدواج دارند را جایز نمی دانند.مجتهد حی من آیت الله وحید هستند.ایشان هم گفتند این ارتباط ها خالی از تهیج و شهوات نیست و جایز نیست.گاهی فکر می کنم خدا به خاطر این ارتباط مثل قبل دوستم نداره.تو این ماه مبارک گاهی دلم میگیرد،گاهی چشمانم پر از اشک میشود.حالا دیگر به خاطر این دختر نمی توانم از او جدا بشوم. نمی دونم باید چه کنم.ازشما عاجزانه می خوام کمکم کنید و راهی نشونم بدهید.
به نظر می آید باید یکی از دو کار را پیش بگیرید؛ یا هرچه زودتر برای خواستگاری اقدام کنید و با خواندن صیغه موقت که همان ازدواج موقت بر همدیگر محرم شوید، (البته داشتن درآمدی در حد کفاف، برای شروع زندگی لازم است، ولی نداشتن شغل ( برای مدت کوتاه)، دلیلی برای به تأخیر انداختن ازدواج نیست) و عروسی را به بعد از پیدا کردن شغل مؤکول کنید، یا مدتی با استعانت بر خداوند، صبر کنید تا شرایط کامل ازدواج فراهم شود.   وظیفه شما در هر حال تقلید از مرجع محترم تقلیدتان است و مطمئن باشید که دوران قبل از ازدواج هرچه بیشتر از فضای پاک و بدون شبهه برخوردار باشد، تضمین بیشتری برای استمرار زندگی مشترک است و از طرفی چون به احکام الاهی پایبند بوده اید اثرات آن را در زندگی خود می بینید. سعی کنید از بزرگترها و کسانی که به آنان اطمینان دارید، کمک بگیرید.   نمایه های مربوط: سؤال: 1044 (سایت: 1110) (اسلام و ارتباط سالم بین دختر و پسر). سؤال: 1407 (سایت: 1427) (ارتباط با نامحرم قبل از ازدواج). سؤال: 1448 (سایت: 1540) (ارتباط جنسی بین زن و مرد).
عنوان سوال:

سلام دوست من.من قبلا هم از شما سوالاتی پرسیدم و هر بار شما بسیار زیبا به سوالاتم جواب دادید و بسیاری از مشکلاتم را حل کردید. هر چند شما را نمی شناسم ولی این بار مشکلی دارم که امیدوارم راهی را به من نشان دهید .من پسر معتقدی بودم. به خیلی از احکام خدا پایبند بودم. و فکر می کردم با خدا رابطه ی خیلی خوبی دارم .3 سال پیش که ترم 3 دانشگاه بودم به دختری علاقه مند شدم. اما شرایط ازدواج نداشتم و هیچ اقدامی نکردم. تا اینکه ترم 8 ،درس هر دو ی ما تمام شد.من دیدم تا 6 ماه آینده یعنی تا بهمن امسال وضعیت کاری برای من مهیا میشود.برای اینکه این دختر را از دست ندهم از ایشان غیر مستقیم خواستگاری کردم.ایشان گفتند ما برای شناخت بیشتر، نیاز داریم همدیگر را بیشتر بشناسیم.من به شهر دیگری آمدم و ارتباط ما از طریق پیام کوتاه با رعایت مسائل شرعی ادامه داشت.تا اینکه ایشون هم به من علاقه مند شد.به خیلی مسائل در ابتدا اعتقاد نداشت.مثلا لزوم مرجع تقلید را خودم براش اثبات کردم و پذیرفت.حتی یک بار در مورد ریش من، که به من خورده گرفته بود از شما کمک گرفتم و بهش اثبات کردم.مادر دختر از ماجرا خبر دارند.من تا شرایط کاری برایم فراهم نباشد نمیتوانم با خانواده ام صحبت کنم.از اینکه تا چه موقع باید ارتباطمان به این شکل باقی بماند میترسم.شاید تا شش ماه دیگر هم موقعیت کاری برایم فراهم نشود.از طرفی فهمیدم که مشکل قلبی داره و بیش از همه وقت نیاز هست که کنارش باشم و بهش روحیه بدم.دیگر امکان اینکه از هم جدا بشویم نیست.مرجع من آیت الله بهجت هست.ایشون ارتباط مستمر با نامحرمی که قصد ازدواج دارند را جایز نمی دانند.مجتهد حی من آیت الله وحید هستند.ایشان هم گفتند این ارتباط ها خالی از تهیج و شهوات نیست و جایز نیست.گاهی فکر می کنم خدا به خاطر این ارتباط مثل قبل دوستم نداره.تو این ماه مبارک گاهی دلم میگیرد،گاهی چشمانم پر از اشک میشود.حالا دیگر به خاطر این دختر نمی توانم از او جدا بشوم. نمی دونم باید چه کنم.ازشما عاجزانه می خوام کمکم کنید و راهی نشونم بدهید.


پاسخ:

به نظر می آید باید یکی از دو کار را پیش بگیرید؛ یا هرچه زودتر برای خواستگاری اقدام کنید و با خواندن صیغه موقت که همان ازدواج موقت بر همدیگر محرم شوید، (البته داشتن درآمدی در حد کفاف، برای شروع زندگی لازم است، ولی نداشتن شغل ( برای مدت کوتاه)، دلیلی برای به تأخیر انداختن ازدواج نیست) و عروسی را به بعد از پیدا کردن شغل مؤکول کنید، یا مدتی با استعانت بر خداوند، صبر کنید تا شرایط کامل ازدواج فراهم شود.   وظیفه شما در هر حال تقلید از مرجع محترم تقلیدتان است و مطمئن باشید که دوران قبل از ازدواج هرچه بیشتر از فضای پاک و بدون شبهه برخوردار باشد، تضمین بیشتری برای استمرار زندگی مشترک است و از طرفی چون به احکام الاهی پایبند بوده اید اثرات آن را در زندگی خود می بینید. سعی کنید از بزرگترها و کسانی که به آنان اطمینان دارید، کمک بگیرید.   نمایه های مربوط: سؤال: 1044 (سایت: 1110) (اسلام و ارتباط سالم بین دختر و پسر). سؤال: 1407 (سایت: 1427) (ارتباط با نامحرم قبل از ازدواج). سؤال: 1448 (سایت: 1540) (ارتباط جنسی بین زن و مرد).





سوال مرتبط یافت نشد
مسئله مرتبط یافت نشد
1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین