این شرط به دو صورت محقق می شود: اول: به صورت شرط ضمن عقد (در عقد ازدواج شرط می شود که دخولی صورت نپذیرد). دوم: شرط خارج از عقد (این شرط رابطه ای با عقد ازدواج ندارد). در صورت اول وفای به آن شرط لازم است و در صورت تخلّف، شوهر گناهکار است. [1] اما در صورت دوم گرچه حکم شرط ضمن عقد را ندارد، اما از نظر اخلاقی و شرعی باید انسان به شرایطی که در ضمن عقد مخصوصاً عقد ازدواج متعهد می شود، پایبند باشد و بر خلاف آنها عمل نکند. اما اگر منظور از شرط عدم دخول هنگام عقد ازدواج موقت، دخول در قبل بوده، براین اساس دخول در دبر از این جهت اشکالی ندارد؛ چون خلاف شرط نیست. بله پیرامون نزدیکی با همسر از راه مقعد بین فقها اختلاف نظر وجود دارد. [2] در وجوب نگه داشتن عده فرقی بین دخول در مقعد و فرج نیست و در هر صورت زن باید عده نگه دارد. [3] برای آگاهی بیشتر به نمایه: نزدیکی با همسر از طریق مقعد، سؤال 2566 (سایت: 2714) مراجعه فرمائید.
[1] نراقی، رسائل و مسائل، ج 2، ص 162، م 598؛ بهجت، جامع المسائل، ج 3، ص 501. [2] . توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج1، ص 260، (اراکی): در دُبُر زن حائض، وطی کردن، محل اشکال است؛ (خوئی): بنا بر احتیاط لازم وطی زن در دُبُر، چه حائض باشد چه نباشد، حرام است؛ (گلپایگانی، صافی): در دُبُر زن حائض هم وطی ننماید چون کراهت شدیده دارد؛ (فاضل): وطی کردن در دُبُر زن حائض اگر راضی باشد، کراهت شدیده دارد؛ (سیستانی)؛ بنا بر احتیاط وطی زن در دُبُر اگر راضی نباشد، چه حائض باشد چه نباشد، جایز نیست؛ (زنجانی)؛ وطی زن در دُبر شدیداً مکروه است و خلاف احتیاط استحبابی است و در حال حیض، احتیاط استحبابی اکید در ترک آن است. امام خمینی، آیت الله نوری، آیت الله فاضل، تعلیقات علی العروة ج 2، النکاح، الفصل الاول، م 1؛ آیت الله صافی، توضیح المسائل مراجع، م 45؛ آیت الله خامنه ای، استفتاء س 419، آیت الله مکارم. [3] . بهجت، جامع المسائل، ج4، ص 36.
