آیه 65 سوره بقره می فرماید: محققاً دانستید جماعتی از شما که حرمت روز شنبه را نگه نداشتند آنان را مسخ کردیم و گفتیم بوزینه شوید. بوزینه شدن جزای کسی است که در روز شنبه به خاطر نیاز، به ماهی گیری پرداخته است. آیا نزد خدا حرمت تنبلی و گرسنگی کشیدن در روز شنبه در زمانی که وسایل تفریحی برای روزهای تعطیل به اندازه این دوران نبوده است، بیشتر از کسب معاش و بهره مندی از اوقات فراغت است؟

ابتدا باید دانست که مسخ بنی اسرائیل   برای این نبود که صرفاً برای کسب روزی به ماهی گیری پرداخته اند؛ چون این کار نه تنها گناه نبوده و آثاری همچون مسخ به دنبال ندارد، بلکه در منطق اسلام این عمل نزد خداوند جزو عبادات است، امام صادق (ع) فرمودند: کسی که در طلب روزی خانواده خود کار می کند و به سعی و کوشش تن می دهد؛ مانند مجاهدی است که در میدان کارزار برای خدا جهاد می‌نماید. از این رو بی گمان علت مسخ آ نها چیزی غیر از ماهی گیری بوده است و آن همان چیزی است خداوند به آن اشاره نموده و می فرماید: "این گونه آنها را به چیزی آزمایش کردیم که در برابر آن نافرمانی می‌نمودند". شاهد دیگری که ادعای ما را تأیید می کند در آیات مورد بحث از ماهی گیری آن قوم تعبیر به "اعتدوا" (از حد تجاوز کردند) و "یعدون"(از حد تجاوز کردند) آورده است و این دلالت می کند که مجازات آنها به علت گناه، نافرمانی و تجاوز از دستور الاهی و قبول نشدن در امتحانات و آزمایش ها بوده است. کار نکردن در روز شنبه جزو اصول لایتغیر قوم یهود است که امروزه نیز یهود بر این اصل معتقدند، این معنایش تنبلی و دست کشیدن از کار و استراحت مطلق نیست، بلکه با توجه به این که انسان ها در طول هفته (غیر از یک روز تعطیلی) بیشتر به کار مشغول اند و کمتر به اموری؛ مانند، عبادت، نظافت، خانواده و ... می پردازند؛ از این جهت شایسته است که در یک روز تعطیلی در هفته بیشتر به این اموری که در طول هفته پرداخته نشده، بپردازند و علاوه بر این در این روز در کنار خانواده نشاطی به دست بیاورند که با انرژی مثبت اول هفته را آغاز نمایند، پس کار (رسمی) نکردن در روزهای تعطیلی به معنای تنبلی نخواهد بود.