قرآن کریم در آیه 228 سوره بقره می‌فرماید: (زن‌هایی که طلاق داده شدند از شوهر کردن خودداری کنند تا سه پاکی بر آنها بگذرد). علت این سه ماه عده نگهداشتن را این می‌دانند که اگر زن آبستن است مشخص شود. اما با یک پاکی هم می‌توان فهمید که زنی حامله هست یا نه؟ و در این دوره حتی نیازی به وجود عادت ماهانه برای مطمئن شدن از عدم وجود جنین نیست؛ چون با یک آزمایش ساده حتی در روزهای اول حاملگی می‌توان به این مسئله پی برد. اما شاید این سه ماه مصلحت‌های دیگری هم داشته باشد که من از آن بی‌اطلاعم. چیزی که در اینجا برای من سؤال است این است که چرا حضرت محمد(ص)، با یکی از زنان اسیری که دختر رئیس یکی از قبایل یهود بود، در همان شبی که پدر، برادر و شوهرش را از دست داده بود ازدواج کرد؟ (برای اطلاع بیشتر به کتاب طبقات یا به این سایت اسلامی در اینترنت http://www.prophetmuhammed.org/. مراجعه کنید. مگر نباید این زن سه پاکی را بعد از مرگ شوهرش پشت سر می‌گذاشت؟ در صورتی که در آیه 232 همین سوره گفته شده مردانی که بمیرند و زنانشان زنده ماندند، آن زنان از شوهر کردن باید خودداری کنند تا مدت 4 ماه و ده روز بگذرد.

نکاح با زنان کافری که بدون همسرانشان اسیر می‌شوند و یا همسرانشان در جنگ کشته شده‌اند برای مسلمانان بعد از پاک شدن رحم زنان از شوهر قبلی جایز است. این پاک شدن با گذراندن یک حیض تحقق می‌یابد. ازدواج پیامبر گرامی اسلام(ص) با صفیه نیز بعد از تحقق چنین شرایطی بود.