آیه 48 سورهُ آل عمران به شرح معجزات حضرت عیسی می پردازد. چگونه خداوند که به همه چیز علم مطلق دارد. گاهی برای خشنودی عده ای نادان آن چه را میلیاردها سال روال طبیعی خود را طی می کرده به ناگاه تغییر جهت داده و تنها یک بار و فقط یک بار از علل نامعلوم راه خود را می رود. اگر قوانین خدا لایتغیر است، معجزه را چگونه توجیه می کنید؟

برای پاسخی مناسب، در سه بخش مفهوم معجزه، هدف معجزه و منافات نداشتن معجزه با قوانین الاهی بحث می کنیم. مفهوم معجزه دانشمندان اسلامی در تعریف معجزه گفته‌اند: "معجزه، امر خارق عادتی است که مقرون به تحدی باشد و از طرفی مطابقت با ادعا داشته باشد". هدف معجزه برای معجزه هدف های بزرگ و بسیاری مترتب است که به برخی از آنها اشاره می نماییم. هدف از معجزه نشان دادن قدرت بی‌انتهای الاهی، اثبات نبوت خود، اعلام رابطه خاص میان خدا و رسول، راهنمایی و ارشاد مردم و گاهی برای اتمام حجت بر مردم است. هدف معجزه از هدف بعثت پیامبران جدا نیست بلکه در همان راستا است. منافات نداشتن معجزه با قوانین الاهی آیه سوم سوره طلاق (قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدْراً)، دلالت دارد بر این که هر سببی که فرض شود، خدای تعالی برای آن مسیر، اندازه و مرزی معین کرده، و آن مسبب را با سایر مسببات و موجودات، مربوط و متصل ساخته، در مورد خوارق عادات آن موجودات و آن اتصالات و ارتباطات را طوری به کار می‌زند، که باعث پیدایش مسبب مورد اراده‌اش؛ نظیر نسوختن ابراهیم، و اژدها شدن عصا و امثال آن شود، هر چند که اسباب عادی هیچ ارتباطی با آنها نداشته باشد. بنابر این معجزه خارج از قوانین الاهی نیست بلکه جزء قوانین لا یتغیر الاهی است و این که گفته شد: معجزه خارق عادت است، نه بدین معنا است که معجزه، استثنایی است از قانون علیت. معجزه، نفی علل نیست چون قانون علیت، هم مورد پذیرش برهان است و هم قرآن. ضمن اینکه هدف از این معجزات حکمتی برتر بوده و نه صرفا اجابت خواسته عده ای نادان . همچنانکه در بسیاری از جاها پاسخی به این خواسته ها داده نشده است.