اگر فردی جنب از حرام باشد و دست خیس او به چیزی برخورد کند " آیا آن چیز نجس می شود ؟ ( منظورم از خیسی " خیس شدن دست به وسیله ی آب و امثالهم می باشد نه عرق آن فرد ) ** ؟

کسی که از راه حرام جنب شده اگر نجاستی به بدن او سرایت نکرده باشد بدن او پاک است.   بر اساس فتواهای فقها که نشأت گرفته ار روایات معصومان (ع) است بدن و عرق شخص جنب از حرام پاک است،[1] بنابر این اگر دستش خیس باشد و به چیزی پاک اصابت کند آن چیز نجس نمی شود چه این خیسی از ناحیه عرق باشد یا مایعی دیگر.   بله برخی از مجتهدان نماز خواندن با بدن و لباس آلوده به عرق جنب از حرام را جایز ندانستند و برخی نیز احتیاط نمودند.[2]     [1] بحث حرمت این کار بحث جدایی است که در جای خودش قابل طرح است. [2] برای دست یابی به تفصیل این بحث به "توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج‏1، ص 82 و 83، مسأله 116" مراجعه نمایید. امام خمینی، فاضل و خامنه ای : عرق جنب از حرام، نجس نیست، ولی احتیاط واجب آن است که با بدن یا لباسی که به آن آلوده شده، نماز نخوانند. اراکی: عرق جنب از حرام گر چه نجس بودن آن، محلّ اشکال است ولی با بدن یا لباسی که به آن، آلوده شده نمی‏توان نماز خواند. خوئی: مسأله عرق جنب از حرام پاک است و بنا بر احتیاط مستحبّ نماز با آن نخوانند. گلپایگانی، صافی: عرق جنب از حرام پاک است چه در حال جماع بیرون آید یا بعد از آن، از مرد باشد یا از زن، از زنا باشد یا از لواط یا از وطی و نزدیکی کردن با حیوانات یا استمناء؛ لکن بنا بر احتیاط واجب با بدن یا لباسی که آلوده به آن است، نمی‏شود نماز خواند. بهجت: عرق جنب از حرام نجس نیست ولی بنا بر أظهر و أحوط، با بدن یا لباسی که به آن آلوده شده تا خشک نشده است نماز نخوانند. تبریزی: عرق جنب از حرام پاک است و بنا بر احتیاط نماز با آن جائز نیست. سیستانی: عرق جنب از حرام پاک است و نماز با آن صحیح است. زنجانی: عرق جنب از حرام پاک است، ولی بنا بر احتیاط مستحب از آن اجتناب کنند. مکارم: کسی که از طریق حرام جنب شود، عرق او نجس نیست، ولی ما دام که بدن یا لباس او عرق دارد، با آن نماز نخواند بنا بر احتیاط واجب.