یکی از سنت های پیامبر (ص) و ائمه (ع) انگشتر به دست کردن بوده که در روایات ما اشاره هایی در مورد جنس، شکل و طرح روی آن وجود دارد. انگشتر عقیق به دست کردن مستحب است و روایات زیادی در فضیلت آن نقل شده است. که یکی از آنها این سخن امام صادق (ع) است: "ر کس انگشتری داشته باشد که نگین آن عقیق باشد فقیر نخواهد شد...". انگشتر فیروزه و یاقوت به دست نمودن نیز مستحب است و در روایتی آمده است که آنها فقر را از انسان دور میکنند. [1] " وَ عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ رَفَعَهُ إِلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ تَخَتَّمَ بِالْفَیْرُوزَجِ لَمْ یَفْتَقِرْ کَفُّهُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ ". [2] این روایت مرسل است؛ یعنی اعتبار آن محل تردید است. البته معنای این روایت آن است که دستش پیش کسی دراز نمی شود و به فقر مبتلا نمی گردد، پس تعبیر " لَمْ یَفْتَقِرْ کَفُّهُ" یک تعبیر کنایی است، اما این که چگونه انگشتر فیروزه در فقیر نشدن انسان تاثیر گذار است باید گفت: همان گونه که در فلسفه احکام گفتیم، [3] هرچند همه احکام بر اساس مصالح و مفاسد است و هر حکمی دارای فلسفه و علتی است، ولی بیان و کشف علت تمام جزئیات احکام، کار بسیار مشکلی است. [1] شیخ طبرسی، الآداب الدینیة للخزانة المعینیة، عابدی، احمد، ص 235، چاپ زائر . [2] حر عاملی، وسائلالشیعة، ج 5، ص 94. [3] پاسخ 1967 (سایت: 2070).
دانشجوی ارشد پژوهش هنر هستم و موضوع پایان نامه ام درباره سنگ فیروزه است و رو به اتمام می باشد. یکی از عناوین در فهرست مطالبم(فیروزه از منظر اسلام و روایات) است که مطالب این بخش را از دو منبع معتبر حلیه المتقین و فصوص(محمدکاظم مشهدی) جمع آوری کرده ام. در هر دو کتاب به روایات و احادیثی درباره فیروزه اشاره شده و البته در کتاب فصوص، منابع هر کدام از روایات و احادیث نیز جهت اطمینان خواننده آورده شده است و حتی بعضی را تفسیر کرده است، ولی با وجود این بعضی از این احادیث را نمی توانم درک کنم؛ مثلاً حدیثی از امام صادق (ع) آمده است: (هرکس انگشتر فیروزه در دست کند دستش فقیر نمی شود). در اعتبار آن شکی نیست، ولی دلم می خواهد هرچه را که در پایان نامه ام می آورم کاملاً بفهمم و درک کنم. البته این فقط یک مورد بود که من اشاره کردم و موارد دیگری هم هست. اگر در این زمینه بتوانید مرا راهنمایی کنید و این که از چه زاویه ای باید به این روایات نگاه کرد و آنها را تفسیر کرد.
یکی از سنت های پیامبر (ص) و ائمه (ع) انگشتر به دست کردن بوده که در روایات ما اشاره هایی در مورد جنس، شکل و طرح روی آن وجود دارد. انگشتر عقیق به دست کردن مستحب است و روایات زیادی در فضیلت آن نقل شده است. که یکی از آنها این سخن امام صادق (ع) است: "ر کس انگشتری داشته باشد که نگین آن عقیق باشد فقیر نخواهد شد...". انگشتر فیروزه و یاقوت به دست نمودن نیز مستحب است و در روایتی آمده است که آنها فقر را از انسان دور میکنند. [1] " وَ عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ رَفَعَهُ إِلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ تَخَتَّمَ بِالْفَیْرُوزَجِ لَمْ یَفْتَقِرْ کَفُّهُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ ". [2] این روایت مرسل است؛ یعنی اعتبار آن محل تردید است. البته معنای این روایت آن است که دستش پیش کسی دراز نمی شود و به فقر مبتلا نمی گردد، پس تعبیر " لَمْ یَفْتَقِرْ کَفُّهُ" یک تعبیر کنایی است، اما این که چگونه انگشتر فیروزه در فقیر نشدن انسان تاثیر گذار است باید گفت: همان گونه که در فلسفه احکام گفتیم، [3] هرچند همه احکام بر اساس مصالح و مفاسد است و هر حکمی دارای فلسفه و علتی است، ولی بیان و کشف علت تمام جزئیات احکام، کار بسیار مشکلی است.
[1] شیخ طبرسی، الآداب الدینیة للخزانة المعینیة، عابدی، احمد، ص 235، چاپ زائر . [2] حر عاملی، وسائلالشیعة، ج 5، ص 94. [3] پاسخ 1967 (سایت: 2070).