در قرآن و احادیث آمده است که مریم دختر عمران در یک خانواده فقیر که از نظر مالی توانایی اداره زندگی او را نداشتند (زیرا پدرش قبل از تولد او از دنیا رفته بود) متولد شد و به همین جهت سرپرستی او را حضرت زکریا (شوهر خاله مریم ) بر عهده گرفت. زندگی این بانوی بزرگوار همواره با سختی ها، زحمت ها و محرو میت هایی همراه بوده است؛ زیرا ایشان بر طبق نذر مادرش از همان کودکی به عنوان خادم معبد انجام وظیفه می کرد و کارهایی فوق طاقت این کودک خردسال به او می سپردند که آن حضرت تمام این مشکلات را به جان خریده و کوچکترین شکایتی نداشت. همچنین در مقابل زخم زبان ها و تهمت هایی که از طرف افراد مغرض و بی ایمان می شنید صبر می کرد و از خداوند رضایت کامل را داشت. و خداوند به خاطر آن مقام صبر و رضایت و به خاطر اطاعت محض او ، وی را به چنین مقامی رساندند. سخن گفتن حضرت عیسی (ع) در گهواره گرچه از عظمت شأن و مقام آن حضرت حکایت می کند اما برای دفاع از عصمت و پاک دامنی مادرآن حضرت بوده است از آنجا که خداوند متعال از لیاقت و شایستگی و خودسازی حضرت عیسی (ع) آگاه بوده است به عنوان پاداش قبل از عمل، این امتیازات و مقام عصمت را به ایشان اعطا کرده و او را به چنین مقامی منصوب کرده است.
