بنده به یک دختر مسلمان 22 ساله باکره علاقه من هستم، ولی‌ امکان اینکه ما الان ازدواج کنیم یا نامزد شویم نیست. ما تصمیم گرفته ایم که با هم ازدواج موقت کنیم، ولی‌ هر دوی ما مطمئنیم که پدر ایشان با این تصمیم ما مخالفت خواهد کرد. حال ما تصمیم گرفتیم که در آینده‌ای نزدیک همدیگر را ملاقات کنیم ولی‌ سوال بنده این است. ما در چنین شرایطی چه کار می توانیم بکنیم؟ آیا می شود که ما بدون اجازه پدر ایشان با هم ازدواج موقت کنیم تا به گناه مرتکب نشویم؟ چون ما تصمیم گرفتیم که با هم به مسافرت برویم بدون اجازه و اطلاع پدر ایشان.
هم بنده و هم این خانم در اروپا زندگی‌ می‌کنیم و اینجا هر انسانی‌ از 18 سالگی به بعد خودشان تصمیم برای آیندهشان می گیرند و همچنین ازدواجشان. آیا دادن مهری در ازدواج موقت هم واجب است؟ حتا اگر دختر مورد نظر انتظاری به گرفتن مهری نداشته باشد و خودش گفت باشد که نیازی به مهری ندارد.
آیا می شود که صیغه را به فارسی هم خواند؟ چون نه بنده و نه این خانم عربی‌ بلد نیستیم. آیا می شود صیغه را برای ما به فارسی ترجمه کنید تا ما به فارسی بخوانیم؟
سوال دیگر من این است که، وقتی‌ که انسان جنب می شود و وقت نماز فرا رسیده، و آن موقع انسان غسل می‌کند ولی‌ بعد از غسل کردن و همام کردن مجبور به ادرار کردن می شود. آیا می تواند که دوباره غسل کند برای نماز خواندن؟ یا این که باید وضو بگیرد؟
همان طور که گفتم ما در اروپا زندگی‌ می‌کنیم و در دست شویی‌های اینجا به جای آب از دستمال کاغذی استفاده می کنند. آیا استفاده از دستمال کاغذی به جای آب برای تمیز کردن خود اشکال دارد و با همان لباس نماز بخواند؟ چون ما وقتی‌ در مدرسه یا سر کار خود هستیم و به دست شویی می‌رویم مجبور هستیم که از دستمال کاغذی به جای آب استفاده کنیم و وقتی‌ وقت نماز می شود با هم لباس زیری که تنمان هست نماز می خوانیم آیا اشکال دارد؟ و بعضی‌ موقع سر کارمان با همان لباس زیری که تنمان هست نماز می خوانیم و امکان تعویض لباس زیر نداریم. آیا این مساله برای مردها و خانم‌ها فرق دارد؟ با تشکر فراوان از زحمات شما امیدوارم که هر چه زودتر به سوالات بنده جواب دهید تا قابل اینکه ما مرتکب گناه شویم.

کاربر محترم؛   در جواب مسائل متعدد شما پاسخ های موجود در سایت با شماره های زیر ارسال می شود:   1239 (سایت: 1226) ، 2190 (سایت: 2315) ، 4547 (سایت: 4852) ، 2567 (سایت: 2721) ، 6039 (سایت: 6202) ، 3288 (سایت: 3561) ، 3237 (سایت: 3494) ، 1772 (سایت: 1757) ، 1708 (سایت: 1852) ، 2327 (سایت: 4179) ، 6680 (سایت: 6756) ، 1098 (سایت: 1150) ، 6837 (سایت: 6924) ، 2395 (سایت: 2526) ، 2450 (سایت: 2581) .   امادر جواب آخرین سؤال یعنی طهارت بدن باید گفت:   امام خمینی (ره) در پاسخ به استفتائی در این مسئله (مریض یا کسی که به عللی نتواند بعد از بول خود را با آب بشوید اگر با پارچه ای تمیز کند می تواند نماز بخواند)، می گوید: محل بول جز با آب پاک نمی شود ولی اگر نتواند با آب تطهیر کند معذور است.[1]   مقام معظم رهبری نیز در جواب استفتائی در این زمینه ( عشایر بخصوص در ایام کوچ کردن، آب کافی برای تطهیر در اختیار ندارند، آیا چوب و سنگ ریزه برای تطهیر مخرج بول کفایت می‏کند؟ آیا آنان می‏توانند با این حال نماز بخوانند؟) می گوید: مخرج بول جز با آب پاک نمی‏شود. ولی نماز کسی که توانائی تطهیر بدن خود با آب را ندارد، صحیح است.   ولی مخرج مدفوع را به دو گونه می‏توان تطهیر کرد: اول آن که با آب بشوید تا نجاست زائل شود و پس از آن آب کشیدن لازم نیست. دوم آن که با سه قطعه سنگ یا پارچه پاک و امثال آن، نجاست را پاک نماید و اگر با سه قطعه، نجاست زائل نشد با قطعات دیگری آن را کاملًا پاک کند، و به جای سه قطعه می‏تواند از سه جای یک قطعه سنگ یا پارچه استفاده کند.[2]     [1]   استفتائات حضرت امام خمینی، ج 1، ص 26. [2]    توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج‏1، ص 66- 67.