1. این گونه نیست که بزرگان و روحانیت در مقابل منکرات جامعه بی اعتنا بوده و به وظایف خود عمل نکنند، بلکه همیشه علما و روحانیون در مقابل منکرات عکس العمل نشان داده و اعتراض کرده اند. 2. زنان خود باید به وظیفه شرعی خود آگاه باشند و لباس هایی با مُدها و شئون اسلامی را در منظر نامحرم بپوشند. البته مسئولین وظیفه دارند که فرهنگ سازی کنند تا افراد جامعه از پوشیدن چنین لباس هایی در برخورد با نامحرم پرهیز نمایند. 3. گناه هر شخصی بر عهده خود او است. اگر چه خانمی که بد حجاب بوده و با پوشش مستهجن به خیابان می آید، با این کارش مرتکب گناه می شود و زمینه گناه دیگران را فراهم می کند، اما این بدان معنا نیست که افرادی که به او نگاه هوس آلود می کنند، تمام گناه این افراد هم بر عهده او باشد، بلکه هر انسان بالغ و عاقلی خود پاسخ گوی اعمال خود می باشد؛ چرا که انسان دارای اختیار است و می تواند با وجود مهیا بودن زمینه های گناه مرتکب گناه نشود.
اگر بعضی گناهان کبیره اند، پس عقوبت و نتایج آن هم بیشتر است. چرا در شهری مثل تهران که اکثر بزرگان کشور در آنجا هستند، این همه فساد و گناه آشکار است و فقط نگاه می کنند؟ چرا اجازه ورود و فروش انواع لباس های مستهجن را می دهند و بعد زنان را به خاطر پوشیدن آن مؤاخذه می کنند؟ آیا من جوان باید تاوان این ولنگاری مسئولین را بدهم که به خاطر گناه چشم و دست و پا در این محیط به جهنم بروم؟
1. این گونه نیست که بزرگان و روحانیت در مقابل منکرات جامعه بی اعتنا بوده و به وظایف خود عمل نکنند، بلکه همیشه علما و روحانیون در مقابل منکرات عکس العمل نشان داده و اعتراض کرده اند. 2. زنان خود باید به وظیفه شرعی خود آگاه باشند و لباس هایی با مُدها و شئون اسلامی را در منظر نامحرم بپوشند. البته مسئولین وظیفه دارند که فرهنگ سازی کنند تا افراد جامعه از پوشیدن چنین لباس هایی در برخورد با نامحرم پرهیز نمایند. 3. گناه هر شخصی بر عهده خود او است. اگر چه خانمی که بد حجاب بوده و با پوشش مستهجن به خیابان می آید، با این کارش مرتکب گناه می شود و زمینه گناه دیگران را فراهم می کند، اما این بدان معنا نیست که افرادی که به او نگاه هوس آلود می کنند، تمام گناه این افراد هم بر عهده او باشد، بلکه هر انسان بالغ و عاقلی خود پاسخ گوی اعمال خود می باشد؛ چرا که انسان دارای اختیار است و می تواند با وجود مهیا بودن زمینه های گناه مرتکب گناه نشود.