به سؤالات شما به طور اجمال و به ترتیب پاسخ داده می شود و توضیح بیشتر را می توانید در جواب تفصیلی ببینید. الف. بررسی و اطمینان از صحت سند و صحت محتوای احادیث در تمام ابواب و موضوعات، امری پسندیده و مورد قبول است. بله! در مسائل فقهی، اموری که فقط مفید احتمال اند مانند خبر واحد حجت اند، ولی در برخی مسائل اعتقادی که شخص باید به محتوای آن یقین پیدا کند، نمی توان از احادیثی که یقین آور نیستند استفاده کرد. همان طور که قطعا در برخی از مستحبات و مکروهات نیز نمی توان به اخبار ضعیف استناد کرد. ب. نظریه مورد قبول محققان علمای شیعه این است که: جهت استفاده از روایات کتب اربعه باید از نظر سندی و محتوایی آنها را مورد بررسی قرار داد. ج. اگر یکی از راویان حدیث مهمل باشد، به آن روایت صحیح گفته نمی شود. در علم حدیث به شخص راوی که مدح یا ذمی برایش نرسیده باشد مهمل گفته می شود، بنابراین اگر یکی از راویان حدیث، شاگرد امام صادق (ع) باشد، چون این عنوان مدح و ذمی برای راویان به حساب نمی آید، او را از عنوان "مهمل" در علم حدیث خارج نمی کند.
