در آیه 43 سوره توبه داریم که می فرماید: (عَفَا اللهُ عَنکَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَکَ الَّذِینَ صَدَقُواْ وَتَعْلَمَ الْکَاذِبِینَ) و آیه 1 از سوره تحریم که می فرماید: (یا أَیُّهَا النَّبِیُّ لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ الله لَکَ تَبْتَغی‌ مَرْضاتَ أَزْواجِکَ وَ الله غَفُورٌ رَحیمٌ). لطفاً تفسیر این دو آیه را بیان کنید؛ چرا که وهابیون با توجه به این دو آیه، می گویند که پیامبر اعظم (ص) معصوم نیست و تنها در تبلیغ رسالت معصوم است؛ زیرا آیه اول دلالت دارد که پیامبر (ص) معصیت انجام داد و آیه دوم دلالت دارد بر این که پیامبر (ص) مطیع زنانش بوده و به همین سبب، حلال خدا را حرام کرد.
درباره آیه 43 سوره توبه نمایه هایی که در پاسخ تفصیلی آمده را مطالعه کنید.   آیه اول از سوره تحریم: تحریم در آیه شریفه، تحریم شرعی نبود؛ زیرا جمله «لِمَ تُحَرِّمُ» (چرا بر خود تحریم می‏کنی؟) به عنوان عتاب و سرزنش نیست، بلکه نوعی دلسوزی و شفقت نسبت به پیامبر (ص) است که چرا در اثر التزام و سوگند خود را محروم از آن نعمت و امر حلال نموده و به منظور کسب رضایت همسر لزوم ندارد که خود را بی‏بهره از برخی امور حلال و جایز کرده و برخود سخت‏گیری نماید. درست مثل این که ما به کسی که زحمت زیاد برای تحصیل درآمد می‏کشد و خود از آن بهره چندانی نمی‏گیرد، می‏گوئیم چرا این قدر به خود زحمت می‏دهی، و از نتیجه این زحمت بهره نمی‏گیری؟.
عنوان سوال:

در آیه 43 سوره توبه داریم که می فرماید: (عَفَا اللهُ عَنکَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَکَ الَّذِینَ صَدَقُواْ وَتَعْلَمَ الْکَاذِبِینَ) و آیه 1 از سوره تحریم که می فرماید: (یا أَیُّهَا النَّبِیُّ لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ الله لَکَ تَبْتَغی‌ مَرْضاتَ أَزْواجِکَ وَ الله غَفُورٌ رَحیمٌ). لطفاً تفسیر این دو آیه را بیان کنید؛ چرا که وهابیون با توجه به این دو آیه، می گویند که پیامبر اعظم (ص) معصوم نیست و تنها در تبلیغ رسالت معصوم است؛ زیرا آیه اول دلالت دارد که پیامبر (ص) معصیت انجام داد و آیه دوم دلالت دارد بر این که پیامبر (ص) مطیع زنانش بوده و به همین سبب، حلال خدا را حرام کرد.


پاسخ:

درباره آیه 43 سوره توبه نمایه هایی که در پاسخ تفصیلی آمده را مطالعه کنید.   آیه اول از سوره تحریم: تحریم در آیه شریفه، تحریم شرعی نبود؛ زیرا جمله «لِمَ تُحَرِّمُ» (چرا بر خود تحریم می‏کنی؟) به عنوان عتاب و سرزنش نیست، بلکه نوعی دلسوزی و شفقت نسبت به پیامبر (ص) است که چرا در اثر التزام و سوگند خود را محروم از آن نعمت و امر حلال نموده و به منظور کسب رضایت همسر لزوم ندارد که خود را بی‏بهره از برخی امور حلال و جایز کرده و برخود سخت‏گیری نماید. درست مثل این که ما به کسی که زحمت زیاد برای تحصیل درآمد می‏کشد و خود از آن بهره چندانی نمی‏گیرد، می‏گوئیم چرا این قدر به خود زحمت می‏دهی، و از نتیجه این زحمت بهره نمی‏گیری؟.





مسئله مرتبط یافت نشد
1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین