روزه آن است که انسان برای انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب از چیزهایی که روزه را باطل میکند خودداری نماید.[1] بنابر این شخص روزه دار باید روزه اش را بعد از رسیدن وقت مغرب افطار نماید؛ از این رو اگر به عنوان مثال گفته می شود ساعت 20 و 25 دقیقه و 42 ثانیه وقت اذان مغرب است، معنایش این است که بعد از این وقت، روزه دار می تواند افطار نماید، خواه اذان گفته شود یا نشود و خواه آن اذان طولانی باشد یا وقت زیادی نگیرد، پس میزان در افطار کردن، داخل شدن وقت مغرب است که روزه دار باید نسبت به آن اطمینان پیدا کند نه گفتن اذان و تمام شدن آن. در پاسخ به سؤال فوق بعضی از مراجع عظام تقلید این چنین فرموده اند: _ آیا روزه دار جایز است به مجرد شروع اذان افطار نماید یا این که باید صبر کند تا اذان تمام شود؟ پاسخ حضرت آیه الله خامنه ای: "اگر اطمینان حاصل شود که اذان از هنگام داخل شدن وقت شروع شده، صبر کردن تا پایان اذان لازم نیست."[2] پاسخ حضرت آیه الله بهجت: "میزان احراز دخول وقت است."[3] بنابر این، برای افطار کردن، انسان باید اطمینان به دخول وقت و مغرب داشته باشد. این سؤال، پاسخ تفصیلی ندارد. .[1] توضیح المسائل (محشی - امام خمینی)، ج 1، ص 880 . [2] . همان، ص 439. [3] . بهجت، محمد تقی، استفتاءات، ج 2، ص 8، دفتر حضرت آیت الله بهجت، قم - ایران، اول، 1428 ه ق.
روزه آن است که انسان برای انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب از چیزهایی که روزه را باطل میکند خودداری نماید.[1] بنابر این شخص روزه دار باید روزه اش را بعد از رسیدن وقت مغرب افطار نماید؛ از این رو اگر به عنوان مثال گفته می شود ساعت 20 و 25 دقیقه و 42 ثانیه وقت اذان مغرب است، معنایش این است که بعد از این وقت، روزه دار می تواند افطار نماید، خواه اذان گفته شود یا نشود و خواه آن اذان طولانی باشد یا وقت زیادی نگیرد، پس میزان در افطار کردن، داخل شدن وقت مغرب است که روزه دار باید نسبت به آن اطمینان پیدا کند نه گفتن اذان و تمام شدن آن. در پاسخ به سؤال فوق بعضی از مراجع عظام تقلید این چنین فرموده اند: _ آیا روزه دار جایز است به مجرد شروع اذان افطار نماید یا این که باید صبر کند تا اذان تمام شود؟ پاسخ حضرت آیه الله خامنه ای: "اگر اطمینان حاصل شود که اذان از هنگام داخل شدن وقت شروع شده، صبر کردن تا پایان اذان لازم نیست."[2] پاسخ حضرت آیه الله بهجت: "میزان احراز دخول وقت است."[3] بنابر این، برای افطار کردن، انسان باید اطمینان به دخول وقت و مغرب داشته باشد. این سؤال، پاسخ تفصیلی ندارد.
.[1] توضیح المسائل (محشی - امام خمینی)، ج 1، ص 880 . [2] . همان، ص 439. [3] . بهجت، محمد تقی، استفتاءات، ج 2، ص 8، دفتر حضرت آیت الله بهجت، قم - ایران، اول، 1428 ه ق.
- [سایر] لحظه شروع روزه گرفتن از ابتدای اذان صبح است یا بعد از پایان اذان صبح است؟
- [آیت الله خامنه ای] آیا با شروع اذان مغرب افطار روزه جایز است؟
- [سایر] آیا با شروع اذان مغرب رادیو و تلویزیون، افطار روزه جایز است؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] اگر در یک کشور برای افطار روزه اذان یک شهر بزرگ آن کشور را در تلویزیون پخش کنند، آیا برای همه کسانی که در حال شنیدن اذان هستند جایز است افطار نمایند؟
- [آیت الله مظاهری] امروزه چند کیلومتر که از شهر خارج شویم، میتوانیم روزه خود را افطار کنیم؟ و مبدأ محاسبه، ابتدای بیابان شهرهاست یا مکان دیگر؟
- [آیت الله نوری همدانی] اگر در یک کشور برای افطار روزه، اذان یک شهر بزرگِ آن کشور را در تلوزیون پخش کنند، آیا برای همه کسانی که در حال شنیدن اذان هستند جایز است افطار نمایند؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] آیا به مجرّد اینکه اذان مغرب شروع شد، روزه دار میتواند افطار کند و یا باید کمی صبر کند؟
- [آیت الله بهجت] یک روز اشتباها اذان مغرب کمی زودتر گفته شد و ما افطار کردیم، آیا روزه آن روز صحیح است؟
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر کسی متوجّه نبود و قبل از آن که اذان مغرب از رادیو پخش شود، روزه را افطار کرد، روزه او چه حکمی دارد؟
- [آیت الله جوادی آملی] هشت فرسخ شرعی که نماز شکسته میشود ابتدایش از محل سکونت و انتها محل استقرار در شهر دیگر است یا انتهای شهر مبدأ و ابتدای شهر مقصد؟
- [آیت الله سیستانی] - آغاز زمان اعتکاف، اذان صبح روز اوّل است و انتهای آن بنا بر احتیاط واجب، تا اذان مغرب روز سوّم است و در محقّق شدن اعتکاف، سه روز تلفیقی کافی نیست یعنی فرد نمیتواند بعد از اذان صبح روزِ اوّل معتکف شود هرچند نقصان روز اوّل را از روز چهارم جبران نماید، مثل اینکه معتکف از اذان ظهر روز اوّل تا اذان ظهر روز چهارم در مسجد بماند. اموری که در اعتکاف معتبر است
- [آیت الله بهجت] کسی که قضای روزه ماه رمضان گرفته است، در صورت وسعت وقت پیش از ظهر میتواند افطار کند و آن قضا را در وقت دیگری انجام دهد، ولی افطار بعد از ظهر حرام است، و اگر بعد از ظهر افطار کند باید کفاره بدهد و کفاره او اطعام ده فقیر و در صورت عدم توانایی سه روز روزه گرفتن است.
- [امام خمینی] اگر پسر بدون اجازه پدر روزه مستحبی بگیرد، و در بین روز پدر او را نهی کند، باید افطار کند.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر بچه پیش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود، باید روزه بگیرد واگر بعد از اذان بالغ شود روزه آن روز بر او واجب نیست، و اگر نیّت روزه تبرّعی کرده بود روزه آن روز را باید تمام کند.
- [آیت الله مظاهری] اگر بچّه پیش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود باید روزه بگیرد و اگر بعد از اذان بالغ شود، روزه آن روز بر او واجب نیست.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر بچه پیش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود ، باید روزه بگیرد و اگر بعد از اذان بالغ شود . روزة آن روز بر او واجب نیست .
- [آیت الله سبحانی] اگر بچّه پیش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود، باید روزه بگیرد و اگر بعد از اذان بالغ شود، روزه آن روز بر او واجب نیست.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر بچه پیش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود؛ باید روزه بگیرد و اگر بعد از اذان بالغ شود؛ روزه آن روز بر او واجب نیست.
- [آیت الله اردبیلی] اگر بچّهای پیش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود، باید روزه بگیرد و اگر بعد از اذان بالغ شود، روزه آن روز بر او واجب نیست.
- [آیت الله مکارم شیرازی] مستحب است روزه دار نماز مغرب و عشا را پیش از افطار بخواند، ولی اگر حضور قلب ندارد، یا کسی منتظر اوست، بهتر است اول افطار کند، اما بقدری که بتواند نماز را در وقت فضیلت به جا آورد.