سرپرست
این مقاله در مورد حق سرپرستى و نگهدارى کودک بعد از فروپاشی خانواده نوشته شده است.
1. اگر کسی پدرش فوت کرده باشد و مادرش بی سرپرست باشد و بی سرپناه و خواهر بیوه اش هم پیش او زندگی کند که یک بچه هم داشته باشد و درآمدی نداشته باشند جز مبلغ ناچیزی (حدود 300 هزارتومان) به عنوان بیمه مستمری، آیا می شود پسر وی که زندگی جداگانه دارد و به علت مریضی قادر به روزه گرفتن نبوده، کفاره روزه خود را، به مادر یا خواهر خود که نیازمندند پرداخت کند؟ 2. امسال یعنی سال 1390 اگر به دلیل مریضی روزه گرفته نشود، به ازای هر روز چقدر باید پرداخت نمود؟
1. کفاره مربوط به روزه را باید به مصرف خوراک فقیری رسانید که واجب النفقه کفاره دهنده نباشد.[1] و فقیر، کسی است که مخارج سال خود و کسانی که عهده‌دار خرج آنهاست را ندارد. ولی کسی که صنعت، ملک یا سرمایه‌ای دارد که می‌تواند مخارج سال خود را به تدریج کسب کند، فقیر نیست.[2] بنابراین نمی توان کفاره را به مادر، (که در صورت نیازمندی، نفقه او بر فرزند، واجب است)، داد. اما خواهر در صورتی که فقیر شمرده شود می تواند کفاره در یافت کند. 2. شخص مریض که روزه برایش ضرر دارد نباید روزه بگیرد.[3] حال اگر مریضی او تا سال آینده طول کشید، روزه هایش قضا ندارد اما باید برای هر روز 750 گرم گندم یا جو یا برنج به فقیر، کفاره بدهد.[4] حال اگر پس از رمضان بتواند روزه بگیرد، باید روزه هایش را قضا کند. و اگر تا سال آینده بدون عذر تأخیر انداخت علاوه بر قضا، برای هر روز باید همان کفاره ای که ذکر شد بپردازد.[5] نیز اضافه می شود که ملاک قیمت کفاره، شهری است که کفّاره در آن پرداخت می‌شود و قیمت آن را می‌توانید به شخص مستحق بدهید، به شرط این که اطمینان داشته باشید مصرف نان می‌کند.[6] این سؤال، پاسخ تفصیلی ندارد. [1] . خمینی، سید روح اللّٰه موسوی، نجاة العباد (امام خمینی)، ص 323، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی قدس سره، تهران - ایران، اول، 1422 ه ق. [2] . توضیح المسائل (امام خمینی)، ج1، ص 398. [3] . ر.ک: توضیح المسائل (محشی - امام خمینی)؛ ج1، ص 966. [4] . نجفی، صاحب الجواهر، محمد حسن، مجمع الرسائل (محشّٰی صاحب جواهر)، ص 467، مؤسسه صاحب الزمان علیه السلام، مشهد - ایران، اول، 1415 ه ق. [5] . نراقی، مولی احمد بن محمد مهدی، تذکرة الأحباب، ص 125، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، قم - ایران، اول، 1425 ه ق. [6] . شیرازی، ناصر مکارم، استفتاءات جدید (مکارم)، ج1، ص 94، انتشارات مدرسه امام علی بن ابی طالب علیه السلام، قم - ایران، دوم، 1427 ه ق.
1. کفاره مربوط به روزه را باید به مصرف خوراک فقیری رسانید که واجب النفقه کفاره دهنده نباشد.[1] و فقیر، کسی است که مخارج سال خود و کسانی که عهده‌دار خرج آنهاست را ندارد. ولی کسی که صنعت، ملک یا سرمایه‌ای دارد که می‌تواند مخارج سال خود را به تدریج کسب کند، فقیر نیست.[2] بنابراین نمی توان کفاره را به مادر، (که در صورت نیازمندی، نفقه او بر فرزند، واجب است)، داد. اما خواهر در صورتی که فقیر شمرده شود می تواند کفاره در یافت کند. 2. شخص مریض که روزه برایش ضرر دارد نباید روزه بگیرد.[3] حال اگر مریضی او تا سال آینده طول کشید، روزه هایش قضا ندارد اما باید برای هر روز 750 گرم گندم یا جو یا برنج به فقیر، کفاره بدهد.[4] حال اگر پس از رمضان بتواند روزه بگیرد، باید روزه هایش را قضا کند. و اگر تا سال آینده بدون عذر تأخیر انداخت علاوه بر قضا، برای هر روز باید همان کفاره ای که ذکر شد بپردازد.[5] نیز اضافه می شود که ملاک قیمت کفاره، شهری است که کفّاره در آن پرداخت می‌شود و قیمت آن را می‌توانید به شخص مستحق بدهید، به شرط این که اطمینان داشته باشید مصرف نان می‌کند.[6] این سؤال، پاسخ تفصیلی ندارد. [1] . خمینی، سید روح اللّٰه موسوی، نجاة العباد (امام خمینی)، ص 323، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی قدس سره، تهران - ایران، اول، 1422 ه ق. [2] . توضیح المسائل (امام خمینی)، ج1، ص 398. [3] . ر.ک: توضیح المسائل (محشی - امام خمینی)؛ ج1، ص 966. [4] . نجفی، صاحب الجواهر، محمد حسن، مجمع الرسائل (محشّٰی صاحب جواهر)، ص 467، مؤسسه صاحب الزمان علیه السلام، مشهد - ایران، اول، 1415 ه ق. [5] . نراقی، مولی احمد بن محمد مهدی، تذکرة الأحباب، ص 125، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، قم - ایران، اول، 1425 ه ق. [6] . شیرازی، ناصر مکارم، استفتاءات جدید (مکارم)، ج1، ص 94، انتشارات مدرسه امام علی بن ابی طالب علیه السلام، قم - ایران، دوم، 1427 ه ق.
عنوان سوال:
1. اگر کسی پدرش فوت کرده باشد و مادرش بی سرپرست باشد و بی سرپناه و خواهر بیوه اش هم پیش او زندگی کند که یک بچه هم داشته باشد و درآمدی نداشته باشند جز مبلغ ناچیزی (حدود 300 هزارتومان) به عنوان بیمه مستمری، آیا می شود پسر وی که زندگی جداگانه دارد و به علت مریضی قادر به روزه گرفتن نبوده، کفاره روزه خود را، به مادر یا خواهر خود که نیازمندند پرداخت کند؟ 2. امسال یعنی سال 1390 اگر به دلیل مریضی روزه گرفته نشود، به ازای هر روز چقدر باید پرداخت نمود؟
پاسخ:
1. کفاره مربوط به روزه را باید به مصرف خوراک فقیری رسانید که واجب النفقه کفاره دهنده نباشد.[1] و فقیر، کسی است که مخارج سال خود و کسانی که عهده‌دار خرج آنهاست را ندارد. ولی کسی که صنعت، ملک یا سرمایه‌ای دارد که می‌تواند مخارج سال خود را به تدریج کسب کند، فقیر نیست.[2] بنابراین نمی توان کفاره را به مادر، (که در صورت نیازمندی، نفقه او بر فرزند، واجب است)، داد. اما خواهر در صورتی که فقیر شمرده شود می تواند کفاره در یافت کند. 2. شخص مریض که روزه برایش ضرر دارد نباید روزه بگیرد.[3] حال اگر مریضی او تا سال آینده طول کشید، روزه هایش قضا ندارد اما باید برای هر روز 750 گرم گندم یا جو یا برنج به فقیر، کفاره بدهد.[4] حال اگر پس از رمضان بتواند روزه بگیرد، باید روزه هایش را قضا کند. و اگر تا سال آینده بدون عذر تأخیر انداخت علاوه بر قضا، برای هر روز باید همان کفاره ای که ذکر شد بپردازد.[5] نیز اضافه می شود که ملاک قیمت کفاره، شهری است که کفّاره در آن پرداخت می‌شود و قیمت آن را می‌توانید به شخص مستحق بدهید، به شرط این که اطمینان داشته باشید مصرف نان می‌کند.[6] این سؤال، پاسخ تفصیلی ندارد.
[1] . خمینی، سید روح اللّٰه موسوی، نجاة العباد (امام خمینی)، ص 323، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی قدس سره، تهران - ایران، اول، 1422 ه ق. [2] . توضیح المسائل (امام خمینی)، ج1، ص 398. [3] . ر.ک: توضیح المسائل (محشی - امام خمینی)؛ ج1، ص 966. [4] . نجفی، صاحب الجواهر، محمد حسن، مجمع الرسائل (محشّٰی صاحب جواهر)، ص 467، مؤسسه صاحب الزمان علیه السلام، مشهد - ایران، اول، 1415 ه ق. [5] . نراقی، مولی احمد بن محمد مهدی، تذکرة الأحباب، ص 125، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، قم - ایران، اول، 1425 ه ق. [6] . شیرازی، ناصر مکارم، استفتاءات جدید (مکارم)، ج1، ص 94، انتشارات مدرسه امام علی بن ابی طالب علیه السلام، قم - ایران، دوم، 1427 ه ق.