روزه آن است که انسان برای انجام فرمان خداوند عالم، از اذان صبح تا اذان مغرب از چیزهایی که روزه را باطل می‌کند خودداری نماید.[1]
توضیح این که نزدیک اذان صبح از طرف مشرق، سفیده‌ای رو به بالا حرکت می‌کند که آن را فجر اول گویند. موقعی که آن سفیده پهن شد، فجر دوم، و اولِ وقت نماز صبح است.[2] و نیز دقیقاً از همان زمان باید امساک از مبطلات روزه داشت.
همچنین مغرب شرعی، وقتی است که سرخی طرف مشرق که بعد از غروب آفتاب پیدا می‌شود، از بین برود.[3] که این، اول وقت نماز مغرب و پایان زمان امساک برای روزه است.
بنابراین، درباره روزه، غیر از مابین اذان صبح تا اذان مغرب، چیزی به نام زمان امساک نداریم.
بله، مراجع عظام تقلید فرموده اند: خوب است از باب احتیاط کمی قبل از اذان صبح و کمی پس از شروع اذان مغرب از خوردن و آشامیدن پرهیز نمود.
حال نظر شما را به سؤالی در همین موضوع که از محضر آیةالله خامنه ای صورت گرفته، و پاسخ ایشان جلب می نماییم:
س: با توجه به توسعۀ شهرها و عدم امکان تشخیص دقیق لحظۀ طلوع فجر، خواهشمند است نظر شریف خود را در مورد زمان امساک برای روزه و اقامۀ نماز صبح اعلام فرمائید.
ج: مقتضی است که مؤمنین محترم جهت رعایت احتیاط در مورد امساک روزه و وقت نماز صبح هم زمان با شروع اذان صبح از رسانه‌ها برای روزه امساک نمایند و حدود پنج إلی شش دقیقه بعد از اذان شروع به ادای فریضۀ صبح نمایند. [4] [1] . امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج1، ص 880، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق. [2] . همان، ج1، ص 411. [3] . همان ج1، ص 407، م 735؛ آیت الله بهجت:(...احتیاط مستحبّ این است که سرخی طرف مشرق که بعد از غروب آفتاب پیدا می‌شود از بین برود). [4] . توضیح المسائل (محشی - امام خمینی)، ج 1، ص 440؛ خامنه‌ای، سید علی، أجوبة الاستفتاءات، ص 73، دفتر معظم له، قم، اول، 1424 ه ق.
