چرا باید در حج، احرام بپوشیم؟
حج پر از اسرار و نشانه هایی است که انسان را به تفکّر واداشته و او را به فطرتش رهنمون می کند. شایسته است در حج، قدم به قدم به ظاهر و باطن اعمال توجّه داشت؛ زیرا برای ظاهر آن احکام خاصی است که لازم است رعایت شود و با نگاه به باطن می توان تا اندازه ای به فلسفه و چرایی این اعمال پر از رمز و راز پی برد.   پوشیدن لباس احرام، یکی از اعمال حج است که حج با آن شروع می شود، لباسی خاص برای عبادتی خاص. از دید ظاهر می توان چنین نتیجه گرفت که خداوند برای انجام یکی از بزرگ ترین واجبات خود، پوشیدن لباسی را واجب کرده است که باید شرایط مخصوص خود را داشته باشد؛ از جمله، پاک بودن، دوخته نبودن و ... .[1]   شمّه ای از اسرار و لطایف پوشیدن لباس احرام   1. لباس احرام؛ آزمایشی است در برادری و برابری، پندی است برای ناگسستگی، اشارتی است به این که انسان از آرایش ها و وابستگی های دنیا بیرون شده، و در برابر عظمت خداوند با طبیعت پاک و بی‏ آلایش فطرت انسانی‏ وارد شده است‏.   2. در لباس احرام فقرا و پادشاهان برابرند، کجایند مستکبران تا از نزدیک این تجلّی شگفت ‏آور و روی آوردن مسلمانان را از هر گوشه جهان به طواف خانه خدا، و اجتماع آنان را در برابر حضرت پروردگار در یک سرزمین با لباس متّحد الشکل ببینند، و ببینند که کسی را از ایشان بر دیگری برتری نیست، مگر به پرهیزکاری.[2]   3. دو جامه احرام شباهت به کفن دارد، و کفن کردن میّت با پارچه احرامش، مستحب است[3] و پوشیدن آن، وحشت‏ هایی هنگام مرگ و سختی و اندوه ‏های مراحل پس از مرگ و روز رستاخیز را به یاد می ‏آورد.   4. همه انسان ها از زمان گذشته تا امروز و آینده در شکل و رنگ پوشاک و لباس، مانند هم نبوده و نخواهند بود و به کیفیت ‏های مختلف هستند. پس اگر به سوی حج خوانده شدند و این دعوت خداوندی را پذیرفتند، و در اماکن مقدّسه ای که برای اعمال حج تعیین شده، حاضر شدند، با پوشیدن لباس احرام سعی در دور کردن تفاخر و خودنمایی و آثار آن از خود دارند؛ زیرا لباس احرام به نوعی نشانه نفی خودپرستی و خودخواهی است.   این پرسش پاسخ تفصیلی ندارد.   [1] . ر.ک: امام خمینی، سید روح الله، مناسک حج (محشّی)، ص 138 – 140، نشر مشعر، تهران، چاپ چهارم، 1416ق. [2] . حجرات، 13: «ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره‏ها و قبیله‏ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید (اینها ملاک امتیاز نیست،) گرامی‏ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست خداوند دانا و آگاه است‏». [3] . امام خمینی، سید روح الله، تحریرالوسیله، ج 1، ص 75، نشر مؤسسه دارالعلم، قم، چاپ اول، بی تا.  
عنوان سوال:

چرا باید در حج، احرام بپوشیم؟


پاسخ:

حج پر از اسرار و نشانه هایی است که انسان را به تفکّر واداشته و او را به فطرتش رهنمون می کند. شایسته است در حج، قدم به قدم به ظاهر و باطن اعمال توجّه داشت؛ زیرا برای ظاهر آن احکام خاصی است که لازم است رعایت شود و با نگاه به باطن می توان تا اندازه ای به فلسفه و چرایی این اعمال پر از رمز و راز پی برد.   پوشیدن لباس احرام، یکی از اعمال حج است که حج با آن شروع می شود، لباسی خاص برای عبادتی خاص. از دید ظاهر می توان چنین نتیجه گرفت که خداوند برای انجام یکی از بزرگ ترین واجبات خود، پوشیدن لباسی را واجب کرده است که باید شرایط مخصوص خود را داشته باشد؛ از جمله، پاک بودن، دوخته نبودن و ... .[1]   شمّه ای از اسرار و لطایف پوشیدن لباس احرام   1. لباس احرام؛ آزمایشی است در برادری و برابری، پندی است برای ناگسستگی، اشارتی است به این که انسان از آرایش ها و وابستگی های دنیا بیرون شده، و در برابر عظمت خداوند با طبیعت پاک و بی‏ آلایش فطرت انسانی‏ وارد شده است‏.   2. در لباس احرام فقرا و پادشاهان برابرند، کجایند مستکبران تا از نزدیک این تجلّی شگفت ‏آور و روی آوردن مسلمانان را از هر گوشه جهان به طواف خانه خدا، و اجتماع آنان را در برابر حضرت پروردگار در یک سرزمین با لباس متّحد الشکل ببینند، و ببینند که کسی را از ایشان بر دیگری برتری نیست، مگر به پرهیزکاری.[2]   3. دو جامه احرام شباهت به کفن دارد، و کفن کردن میّت با پارچه احرامش، مستحب است[3] و پوشیدن آن، وحشت‏ هایی هنگام مرگ و سختی و اندوه ‏های مراحل پس از مرگ و روز رستاخیز را به یاد می ‏آورد.   4. همه انسان ها از زمان گذشته تا امروز و آینده در شکل و رنگ پوشاک و لباس، مانند هم نبوده و نخواهند بود و به کیفیت ‏های مختلف هستند. پس اگر به سوی حج خوانده شدند و این دعوت خداوندی را پذیرفتند، و در اماکن مقدّسه ای که برای اعمال حج تعیین شده، حاضر شدند، با پوشیدن لباس احرام سعی در دور کردن تفاخر و خودنمایی و آثار آن از خود دارند؛ زیرا لباس احرام به نوعی نشانه نفی خودپرستی و خودخواهی است.   این پرسش پاسخ تفصیلی ندارد.  
[1] . ر.ک: امام خمینی، سید روح الله، مناسک حج (محشّی)، ص 138 – 140، نشر مشعر، تهران، چاپ چهارم، 1416ق. [2] . حجرات، 13: «ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره‏ها و قبیله‏ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید (اینها ملاک امتیاز نیست،) گرامی‏ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست خداوند دانا و آگاه است‏». [3] . امام خمینی، سید روح الله، تحریرالوسیله، ج 1، ص 75، نشر مؤسسه دارالعلم، قم، چاپ اول، بی تا.  





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین